Το Μαρόκο αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις σήμερα, όπως:
1. Ανεργία και υποαπασχόληση: Η αύξηση της ανεργίας, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, και η εμμονή της υποαπασχόλησης θέτουν οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις.
2. Κοινωνικοοικονομικές ανισότητες: Οι ανισότητες εξακολουθούν να υφίστανται, δημιουργώντας ανισότητες μεταξύ διαφορετικών τμημάτων του πληθυσμού και εγείροντας ανησυχίες σχετικά με την κατανομή του πλούτου.
3. Φτώχεια και οικονομική δυσπραγία: Η αυξανόμενη οικονομική δυσπραγία και τα υψηλά ποσοστά φτώχειας θέτουν υπό αμφισβήτηση την κοινωνικοοικονομική σταθερότητα της χώρας.
4. Πληθωριστικές πιέσεις: Ο διψήφιος πληθωρισμός ασκεί πίεση στο κόστος ζωής, ιδιαίτερα στα βασικά τρόφιμα, γεγονός που προκαλεί ανησυχία στον πληθυσμό.
5. Διακυβέρνηση και Τεχνοκρατία: Μια αυξανόμενη αντίληψη για μια τεχνοκρατική και μη βιώσιμη κυβέρνηση, που εγείρει ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα της κυβέρνησης να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού.
6. Κοινωνικό κάταγμα: Ένας αυξανόμενος διαχωρισμός μεταξύ ενός πληθυσμού που αναζητά μια καλύτερη ζωή και μιας κυβέρνησης που θεωρείται αποκομμένη από τις καθημερινές ανησυχίες.
7. Πολιτικές αβεβαιότητες: Οι πολιτικές αβεβαιότητες μπορεί επίσης να αποτελέσουν πρόκληση, με μερικές φορές ανεκπλήρωτες προσδοκίες από την πλευρά του πληθυσμού.
8. Επιχειρηματικό κλίμα: Οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος και την ενθάρρυνση των επενδύσεων είναι απαραίτητες για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης.
9. Εκπαίδευση και δεξιότητες: Η βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος και η αντιστοίχιση των δεξιοτήτων με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας είναι ουσιαστικής σημασίας για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης.
10. Ασφάλεια και περιφερειακή σταθερότητα: Οι προκλήσεις ασφαλείας και η περιφερειακή δυναμική μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη σταθερότητα του Μαρόκου.
Η επίλυση αυτών των προκλήσεων απαιτεί μια ολιστική και συντονισμένη προσέγγιση, που συνδυάζει οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις για την προώθηση της χωρίς αποκλεισμούς και βιώσιμης ανάπτυξης.
Στις αρχές του 2023, το Μαρόκο βρίσκεται αντιμέτωπο με αύξηση του ποσοστού ανεργίας, πλήττοντας ιδιαίτερα τη νεολαία. Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας Σχεδιασμού, ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε κατά 83,000, από 1,446,000 σε 1,549,000, σημειώνοντας αύξηση 6%. Η αύξηση αυτή εξηγείται από την αύξηση κατά 67,000 ανέργους στις αστικές περιοχές και κατά 16,000 στις αγροτικές περιοχές.
Το συνολικό ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε κατά 0.8 μονάδες, από 12.1% σε 12.9%, με έντονες διαφορές μεταξύ αστικών (17.1%) και αγροτικών (5.7%) περιοχών. Η τάση αυτή είναι ορατή και ανά φύλο, με αύξηση του ποσοστού ανεργίας στους άνδρες (από 10.5% σε 11.5%) και στις γυναίκες (από 17.3% σε 18.1%).
Η μαροκινή νεολαία επηρεάζεται έντονα, με αύξηση 1.9 μονάδων στην ηλικιακή ομάδα 15 έως 24 ετών, από 33.4% σε 35.3%. Τα άτομα ηλικίας 25 έως 34 ετών παρουσίασαν επίσης αύξηση 1.7 μονάδων, από 19.2% σε 20.9%.
Ο τομέας των κατασκευών και των δημοσίων έργων δημιούργησε 28,000 θέσεις εργασίας, ενώ ο τομέας της γεωργίας, της δασοκομίας και της αλιείας κατέγραψε πτώση 247,000 θέσεων εργασίας. Ο τομέας των υπηρεσιών έχασε επίσης 56,000 θέσεις εργασίας και η μεταποίηση έχασε 10,000 θέσεις εργασίας.
Γενικά, το Μαρόκο σημείωσε καθαρή απώλεια 280,000 θέσεων εργασίας μεταξύ του πρώτου εξαμήνου του 2022 και της ίδιας περιόδου του 2023, κυρίως λόγω της απώλειας 267,000 απλήρωτων θέσεων εργασίας και 13,000 αμειβόμενων θέσεων εργασίας.
Η υποαπασχόληση παραμένει ανησυχητική, με 513,000 άτομα να υποαπασχολούνται σε σχέση με τον αριθμό των ωρών εργασίας, που αντιπροσωπεύουν το 4.9%. Επιπλέον, 562,000 άτομα υποαπασχολούνται λόγω ανεπαρκούς εισοδήματος ή ασυμβατότητας με τα προσόντα τους, που αντιπροσωπεύει το 5.4%. Συνολικά, ο ενεργός πληθυσμός σε κατάσταση υποαπασχόλησης φτάνει τα 2,075,000 άτομα, με ποσοστό υποαπασχόλησης να αυξάνεται από 9.2% σε 10.3%.
Η οικονομική κατάσταση στο Μαρόκο παρουσιάζει προκλήσεις όσον αφορά τη φτώχεια, με επίμονες ανισότητες. Ο πληθυσμός αντιμετωπίζει αυξανόμενες δυσκολίες, ενώ η οικονομική ανισότητα υπογραμμίζει τις κοινωνικές ανισότητες και εγείρει ανησυχίες για την κατανομή του πλούτου στη χώρα.
Πράγματι, ένας βαθύς διχασμός γίνεται όλο και βαθύτερος κάθε μέρα μεταξύ ενός πληθυσμού που φιλοδοξεί για μια καλύτερη ζωή, όπως είχε υποσχεθεί στις τελευταίες εκλογές, και μιας κυβέρνησης που θεωρείται τεχνοκρατική και δύσκολα υποφερτή.
Η κύρια τρέχουσα ανησυχία είναι οι υψηλές τιμές των βασικών ειδών διατροφής, μια ανησυχία που απειλεί να συνεχιστεί εάν δεν ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα, και δυστυχώς ελάχιστα φαίνεται να έχουν γίνει στην πραγματικότητα.
Μπροστά σε αυτή την ανησυχία, η κυβέρνηση παρουσιάζει μια υπουργική κακοφωνία, με αντιφατικές διακηρύξεις. Κάποιοι υπουργοί διαβεβαιώνουν ότι λαμβάνονται μέτρα ελέγχου και κυρώσεων, ενώ άλλος ενθαρρύνει την καταγγελία, παραδέχοντας επίσης ότι τα κυβερνητικά μέτρα δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αυτή η κυβερνητική ανικανότητα απέναντι στην αύξηση των τιμών των τροφίμων εγείρει ανησυχίες για τη διανομή του πλούτου και την ικανότητα της κυβέρνησης να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού.
Ταυτόχρονα, η περιουσία του Μαροκινού πρωθυπουργού, «Aziz Akhannouch & Family», που βρίσκεται στην 14η θέση σύμφωνα με το Forbes, έχει εκραγεί. Αυξάνεται από 1.5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023 σε 1.7 δισεκατομμύρια δολάρια τον Ιανουάριο του 2024, αυτή η αύξηση των 200 εκατομμυρίων δολαρίων από το προηγούμενο έτος εγείρει ερωτήματα σχετικά με την οικονομική ανισότητα και την κατανομή του πλούτου στη χώρα.
L.Hammouch
Αρχικά δημοσιεύθηκε στο Almouwatin.com
