წმინდა ანასტასი სინაელის მიერ, საეკლესიო მწერალი, ასევე ცნობილი როგორც ანასტასი III, ნიკეის მიტროპოლიტი, ცხოვრობდა VIII საუკუნეში.
კითხვა 16: როდესაც მოციქული ამბობს, რომ ამ სამყაროს ხელისუფლება ღმერთის მიერ არის დადგენილი, ნიშნავს თუ არა ეს იმას, რომ ყოველი მმართველი, მეფე და ეპისკოპოსი აღდგება ღმერთის მიერ?
პასუხი: კანონში ნათქვამიდან, რაც ღმერთმა თქვა: „და მოგცემ მწყემსებს თქვენს გულებში“ (იერ. 3:15), ცხადია, რომ ის მთავრები და მეფეები, რომლებიც ამ პატივის ღირსნი არიან, ღმერთის მიერ არიან დანიშნული; ხოლო ვინც არ არის ღირსი, ისინი უღირს ადამიანებზე აყენებენ თავიანთი უღირსობის მიხედვით, ღვთის ნებით თუ ნებით. მოისმინეთ რამდენიმე ამბავი ამის შესახებ.
როდესაც ტირანი ფოკა გამეფდა და სისხლისღვრა დაიწყო ჯალათ ვოსონიუსის მეშვეობით, კონსტანტინეპოლელი ბერი, რომელიც წმინდა კაცი იყო და ღვთის წინაშე დიდი გამბედაობა ჰქონდა, უბრალოებით მიუბრუნდა მას და უთხრა: „უფალო, რატომ აკეთე. ის მეფე?”. და მას შემდეგ, რაც მან მრავალი დღე იმეორებდა ამას, მოვიდა ღმერთის პასუხი, რომელიც ეწერა: „რადგან უარესი ვერ ვიპოვე“.
თებაიდის ირგვლივ იყო კიდევ ერთი ძალიან ცოდვილი ქალაქი, რომელშიც ბევრი სისაძაგლე და უხამსი რამ მოხდა. ამ ქალაქში ძალიან გარყვნილი მკვიდრი მოულოდნელად რაღაც ცრუ სიყვარულში ჩავარდა, წავიდა, თმა შეიჭრა და მონაზვნური ჩვევა შეიძინა, მაგრამ არ შეუწყვეტია ბოროტი საქმეები. ისე მოხდა, რომ იმ ქალაქის ეპისკოპოსი გარდაიცვალა. უფლის ანგელოზი გამოეცხადა წმიდა კაცს და უთხრა: „წადი და მოამზადე ქალაქი, რათა აირჩიონ ეპისკოპოსად ერისკაცთაგან მომავალი“. წმიდა კაცი წავიდა და შეასრულა, რაც იყო ნაბრძანები. და როგორც კი ხელდასხმულ იქნა ერისკაცთა წოდებიდან გამოსული, ანუ იგივე ერისკაცი, რომლის შესახებაც აღვნიშნეთ, გონებაში (ახალი ეპისკოპოსი) გაჩნდა სიზმრები და მაღალი აზროვნება. მაშინ მას უფლის ანგელოზი გამოეცხადა და უთხრა: „რატომ ფიქრობ შენზე დიდებულად, საწყალი? ეპისკოპოსი იმიტომ კი არ გახდი, რომ მღვდლობის ღირსი იყავი, არამედ იმიტომ, რომ ეს ქალაქი ღირსია ასეთი ეპისკოპოსის“.
ამიტომ, თუ იხილავთ რომელიმე უღირს და ცოდვილ მეფეს, მთავარს ან ეპისკოპოსს, ნუ გაოცდებით და ნუ დააბრალებთ ღვთის განგებულებას, არამედ ისწავლეთ და ირწმუნეთ, რომ ჩვენი ცოდვების გამო ასეთ ტირანებს ვართ მიცემული. მაგრამ ასეც რომ იყოს, ჩვენ არ ვშორდებით ბოროტებას.
წყარო: Φιλοκαλία τῶν Νηπτικῶν καί Ἀσκητῶν (Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης), τόμ. 13Β, Ε.Π.Ε., ἐκδ. „Γρηγοριος ὁ Παλαμᾶς“, სალონიკი 1998, ს. 225 ἑξ.
