ໂດຍສາດສະດາຈານ AP Lopukhin
ມັດທາຍ 6:12. ແລະໃຫ້ອະໄພໜີ້ສິນຂອງພວກເຮົາ, ດັ່ງທີ່ພວກເຮົາໃຫ້ອະໄພລູກໜີ້ຂອງພວກເຮົາ;
ການແປພາສາລັດເຊຍແມ່ນຖືກຕ້ອງ, ຖ້າພຽງແຕ່ພວກເຮົາຍອມຮັບວ່າ "ພວກເຮົາອອກໄປ" (ໃນພຣະຄໍາພີ Slavic) - ἀφίεμενແມ່ນຕັ້ງຢູ່ໃນຍຸກປັດຈຸບັນ, ແລະບໍ່ແມ່ນຢູ່ໃນ aorist (ἀφήκαμεν), ຄືກັບບາງ codices. ຄໍາວ່າ ἀφήκαμεν ມີ "ການຢັ້ງຢືນທີ່ດີທີ່ສຸດ". Tischendorf, Elford, Westcote, Hort ໃສ່ἀφήκαμεν – "ພວກເຮົາອອກໄປ", ແຕ່ Vulgate ແມ່ນປະຈຸບັນ (dimittimus), ເຊັ່ນດຽວກັນກັບ John Chrysostom, Cyprian ແລະອື່ນໆ. ໃນຂະນະດຽວກັນ, ຄວາມແຕກຕ່າງໃນຄວາມຫມາຍ, ຂຶ້ນກັບວ່າພວກເຮົາຍອມຮັບການອ່ານນີ້ຫຼືການອ່ານນັ້ນ, ມີຄວາມສໍາຄັນ. ໃຫ້ອະໄພບາບຂອງພວກເຮົາ, ເພາະວ່າພວກເຮົາເອງໃຫ້ອະໄພຫຼືໄດ້ຮັບການໃຫ້ອະໄພແລ້ວ. ທຸກຄົນສາມາດເຂົ້າໃຈວ່າອັນສຸດທ້າຍແມ່ນ, ສະນັ້ນເວົ້າ, ປະເພດຫຼາຍ. ການໃຫ້ອະໄພບາບໂດຍພວກເຮົາຖືກຕັ້ງເປັນເງື່ອນໄຂສໍາລັບການໃຫ້ອະໄພຕົວເຮົາເອງ, ກິດຈະກໍາຂອງໂລກຂອງພວກເຮົາທີ່ນີ້ເຮັດຫນ້າທີ່ເປັນແບບຢ່າງສໍາລັບກິດຈະກໍາຂອງສະຫວັນ.
ຮູບພາບເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຢືມຈາກຜູ້ໃຫ້ກູ້ສາມັນທີ່ໃຫ້ກູ້ຢືມເງິນ, ແລະລູກໜີ້ທີ່ໄດ້ຮັບຈາກນັ້ນເອົາຄືນ. ຄໍາອຸປະມາຂອງກະສັດທີ່ອຸດົມສົມບູນແຕ່ມີຄວາມເມດຕາແລະລູກໜີ້ທີ່ໂຫດຮ້າຍສາມາດເປັນຄໍາອະທິບາຍສໍາລັບຄໍາຮ້ອງຟ້ອງ (Mt. 18: 23-35). ພາສາກະເຣັກ ὀφειλέτης ຫມາຍເຖິງລູກໜີ້ທີ່ຕ້ອງຈ່າຍໃຫ້ໃຜຜູ້ຫນຶ່ງ ὀφείλημα, ເງິນຫນີ້ສິນ, ເງິນຂອງຜູ້ອື່ນ (aes alienum). ແຕ່ໃນຄວາມຫມາຍທີ່ກວ້າງກວ່າ, ὀφείλημαໂດຍທົ່ວໄປຫມາຍຄວາມວ່າພັນທະໃດໆ, ການຈ່າຍເງິນໃດໆ, ການໃຫ້, ແລະໃນສະຖານທີ່ພາຍໃຕ້ການພິຈາລະນາຄໍານີ້ຖືກໃສ່ແທນຄໍາວ່າ "ບາບ", "ອາຊະຍາກໍາ" (ἀμαρτία, παράπτωμα). ຄໍານີ້ຖືກນໍາໃຊ້ໃນແບບຈໍາລອງຂອງພາສາເຮັບເຣີແລະ Aramaic "lov", ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າທັງສອງຫນີ້ສິນ (debitum) ແລະຄວາມຜິດ, ອາຊະຍາກໍາ, ບາບ (¬¬ culpa, reatus, peccatum).
ປະໂຫຍກທີສອງ (“ດັ່ງທີ່ພວກເຮົາໃຫ້ອະໄພ” ແລະ ອື່ນໆ) ໄດ້ພາໃຫ້ນັກແປພາສາປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ. ກ່ອນອື່ນ ໝົດ, ພວກເຂົາໄດ້ປຶກສາຫາລືກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຈະເຂົ້າໃຈໂດຍ ຄຳ ວ່າ "ວິທີການ" (ὡς), ບໍ່ວ່າຈະເປັນການເອົາມັນໃນຄວາມ ໝາຍ ທີ່ເຄັ່ງຄັດທີ່ສຸດຫຼືງ່າຍກວ່າ, ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມອ່ອນແອຂອງມະນຸດ. ຄວາມເຂົ້າໃຈໃນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເຄັ່ງຄັດທີ່ສຸດເຮັດໃຫ້ນັກຂຽນຄຣິສຕະຈັກຫຼາຍຄົນສັ່ນສະເທືອນຄວາມຈິງທີ່ວ່າຂະຫນາດຫຼືຈໍານວນອັນສູງສົ່ງຂອງການໃຫ້ອະໄພບາບຂອງພວກເຮົາແມ່ນຖືກກໍານົດໂດຍຂະຫນາດຂອງຄວາມສາມາດຂອງຕົນເອງຫຼືຄວາມສາມາດໃນການໃຫ້ອະໄພບາບຂອງເພື່ອນຂອງພວກເຮົາ. ໃນຄໍາສັບຕ່າງໆອື່ນໆ, ຄວາມເມດຕາອັນສູງສົ່ງແມ່ນຖືກກໍານົດຢູ່ທີ່ນີ້ໂດຍຄວາມເມດຕາຂອງມະນຸດ. ແຕ່ເນື່ອງຈາກວ່າຜູ້ຄົນບໍ່ມີຄວາມເມດຕາອັນດຽວກັນທີ່ເປັນລັກສະນະຂອງພຣະເຈົ້າ, ຕໍາແຫນ່ງຂອງຜູ້ທີ່ອະທິຖານ, ຜູ້ທີ່ບໍ່ໄດ້ມີໂອກາດທີ່ຈະຄືນດີ, ເຮັດໃຫ້ຫລາຍຄົນສັ່ນສະເທືອນແລະສັ່ນ.
ຜູ້ຂຽນຂອງວຽກງານ "Opus imperfectum ໃນ Matthaeum" ຫມາຍເຖິງ St. John Chrysostom ເປັນພະຍານວ່າໃນສາດສະຫນາຈັກວັດຖຸບູຮານຜູ້ທີ່ອະທິຖານໄດ້ຍົກເວັ້ນປະໂຫຍກທີສອງຂອງຄໍາຮ້ອງຟ້ອງທີຫ້າ. ຜູ້ຂຽນຄົນຫນຶ່ງແນະນໍາວ່າ: "ເວົ້ານີ້, ໂອ້ມະນຸດ, ຖ້າເຈົ້າເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ, ອະທິຖານ, ຈົ່ງຄິດກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ເວົ້າ: "ມັນເປັນສິ່ງທີ່ຫນ້າຢ້ານກົວທີ່ຈະຕົກຢູ່ໃນມືຂອງພຣະເຈົ້າຜູ້ຊົງພຣະຊົນຢູ່" (ເຮັບເຣີ 10: 31). ບາງຄົນ, ອີງຕາມການ Augustine, ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ບາງປະເພດຂອງທາງອ້ອມແລະແທນທີ່ຈະເປັນບາບພວກເຂົາເຂົ້າໃຈພັນທະການເງິນ. Chrysostom, ປາກົດຂື້ນ, ຕ້ອງການລົບລ້າງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນເວລາທີ່ລາວຊີ້ໃຫ້ເຫັນຄວາມແຕກຕ່າງໃນການພົວພັນແລະສະຖານະການ: "ການປົດປ່ອຍໃນເບື້ອງຕົ້ນແມ່ນຂຶ້ນກັບພວກເຮົາ, ແລະຄໍາຕັດສິນຂອງພວກເຮົາແມ່ນຢູ່ໃນອໍານາດຂອງພວກເຮົາ. ການຕັດສິນອັນໃດທີ່ເຈົ້າປະກາດດ້ວຍຕົວເອງ, ຄຳຕັດສິນອັນດຽວກັນນັ້ນເຮົາຈະປະກາດຕໍ່ເຈົ້າ. ຖ້າເຈົ້າໃຫ້ອະໄພພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າ ເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຄືກັນຈາກເຮົາ—ເຖິງແມ່ນວ່າຄັ້ງສຸດທ້າຍນີ້ສຳຄັນຫຼາຍກວ່າຄັ້ງທຳອິດ. ເຈົ້າໃຫ້ອະໄພຄົນອື່ນເພາະຕົວເຈົ້າເອງຕ້ອງການການໃຫ້ອະໄພ, ແລະພະເຈົ້າໃຫ້ອະໄພຕົວເອງໂດຍບໍ່ຕ້ອງການຫຍັງ. ເຈົ້າໃຫ້ອະໄພພີ່ນ້ອງ, ແລະພະເຈົ້າໃຫ້ອະໄພຄົນຮັບໃຊ້, ເຈົ້າມີຄວາມຜິດໃນບາບນັບບໍ່ຖ້ວນ, ແລະພະເຈົ້າບໍ່ມີບາບ. ນັກວິຊາການທີ່ທັນສະໄຫມຍັງຮູ້ເຖິງຄວາມຫຍຸ້ງຍາກເຫຼົ່ານີ້ແລະພະຍາຍາມອະທິບາຍຄໍາວ່າ "ວິທີການ" (ὡς), ປາກົດຂື້ນຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ໃນທາງທີ່ອ່ອນລົງເລັກນ້ອຍ. ຄວາມເຂົ້າໃຈຢ່າງເຂັ້ມງວດຂອງອະນຸພາກນີ້ບໍ່ໄດ້ຖືກອະນຸຍາດໂດຍບໍລິບົດ. ໃນການພົວພັນລະຫວ່າງພຣະເຈົ້າແລະມະນຸດ, ໃນອີກດ້ານຫນຶ່ງ, ແລະຜູ້ຊາຍແລະຜູ້ຊາຍ, ໃນອີກດ້ານຫນຶ່ງ, ບໍ່ມີຄວາມສະເຫມີພາບສົມບູນ (paritas), ແຕ່ວ່າພຽງແຕ່ຄວາມຄ້າຍຄືກັນຂອງການໂຕ້ຖຽງ (similitudo rationis). ກະສັດໃນຄຳອຸປະມາສະແດງຄວາມເມດຕາຕໍ່ຂ້າໃຊ້ຫຼາຍກວ່າຂ້າໃຊ້ຂອງຂ້າໃຊ້. Ὡςສາມາດແປເປັນ "ຄ້າຍຄື" (similiter). ສິ່ງທີ່ຫມາຍເຖິງນີ້ແມ່ນການປຽບທຽບສອງການກະທໍາໂດຍປະເພດ, ບໍ່ແມ່ນລະດັບ.
ສະຫຼຸບ
ໃຫ້ພວກເຮົາເວົ້າວ່າແນວຄວາມຄິດຂອງການໃຫ້ອະໄພບາບຈາກພຣະເຈົ້າພາຍໃຕ້ເງື່ອນໄຂຂອງການໃຫ້ອະໄພບາບຂອງເພື່ອນບ້ານຂອງພວກເຮົາ, ປາກົດຂື້ນ, ມະນຸດຕ່າງດາວຢ່າງຫນ້ອຍກັບ paganism. ອີງຕາມການ Philostratus (Vita Apollonii, I, 11), Apollonius ຂອງ Tyana ໄດ້ແນະນໍາແລະແນະນໍາໃຫ້ຜູ້ນະມັດສະການຫັນໄປຫາພຣະເຈົ້າດ້ວຍຄໍາເວົ້າທີ່ວ່າ: "ພຣະອົງ, ໂອ້ພຣະເຈົ້າ, ຊໍາລະຫນີ້ຂອງຂ້ອຍ, - ຂອງຂ້ອຍ" (ὦς θεοί, δοίητέ μοι τὰ ὀφειλόμενα).
ມັດທາຍ 6:13. ແລະບໍ່ໃຫ້ພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນການລໍ້ລວງ, ແຕ່ປົດປ່ອຍພວກເຮົາໃຫ້ພົ້ນຈາກມານຮ້າຍ. ເພາະເຈົ້າເປັນອານາຈັກ ແລະອຳນາດ ແລະລັດສະໝີພາບຕະຫຼອດໄປ. ອາແມນ.
ຄໍາວ່າ "ແລະຢ່ານໍາ" ທັນທີເຮັດໃຫ້ມັນຊັດເຈນວ່າພຣະເຈົ້ານໍາໄປສູ່ການລໍ້ລວງ, ມີເຫດຜົນສໍາລັບມັນ. ໃນຄໍາສັບຕ່າງໆອື່ນໆ, ຖ້າພວກເຮົາບໍ່ອະທິຖານ, ພວກເຮົາອາດຈະຕົກຢູ່ໃນການລໍ້ລວງຈາກພຣະເຈົ້າ, ຜູ້ທີ່ຈະນໍາພາພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນມັນ. ແຕ່ມັນເປັນໄປໄດ້ແນວໃດ ແລະມັນເປັນໄປໄດ້ແນວໃດທີ່ຈະໃຫ້ເຫດຜົນດັ່ງກ່າວເປັນສິ່ງສູງສຸດ? ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຄວາມເຂົ້າໃຈດັ່ງກ່າວກ່ຽວກັບຄໍາຮ້ອງຟ້ອງຄັ້ງທີ VI, ປາກົດຂື້ນ, ກົງກັນຂ້າມກັບຄໍາເວົ້າຂອງອັກຄະສາວົກຢາໂກໂບ, ຜູ້ທີ່ເວົ້າວ່າ: "ໃນເວລາລໍ້ລວງ, ບໍ່ມີໃຜເວົ້າວ່າ: ພຣະເຈົ້າກໍາລັງລໍ້ລວງຂ້ອຍ, ເພາະວ່າ. ພຣະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຖືກລໍ້ລວງໂດຍຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ ແລະພຣະອົງເອງກໍບໍ່ໄດ້ລໍ້ລວງຜູ້ໃດ” (ຢາໂກໂບ 1:13). ຖ້າເປັນເຊັ່ນນັ້ນ ເປັນຫຍັງຈຶ່ງອະທິດຖານເຖິງພະເຈົ້າເພື່ອວ່າພະອົງບໍ່ໄດ້ນຳເຮົາໄປສູ່ການລໍ້ໃຈ? ເຖິງແມ່ນວ່າບໍ່ມີການອະທິຖານ, ຕາມອັກຄະສາວົກ, ລາວບໍ່ໄດ້ລໍ້ລວງໃຜແລະຈະບໍ່ລໍ້ລວງໃຜ. ຢູ່ບ່ອນອື່ນ ອັກຄະສາວົກຄົນດຽວກັນກ່າວວ່າ: “ພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາເອີຍ ຈົ່ງຮັບເອົາດ້ວຍຄວາມຊົມຊື່ນຍິນດີ ເມື່ອພວກເຈົ້າຕົກຢູ່ໃນການລໍ້ລວງຕ່າງໆ” (ຢາໂກໂບ 1:2). ຈາກນີ້ພວກເຮົາສາມາດສະຫຼຸບໄດ້ວ່າ, ໃນບາງກໍລະນີ, ການລໍ້ລວງແມ່ນເປັນປະໂຫຍດ, ແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງອະທິຖານເພື່ອການປົດປ່ອຍຈາກພວກມັນ. ຖ້າພວກເຮົາຫັນໄປຫາພຣະຄໍາພີເດີມ, ພວກເຮົາພົບວ່າ "ພຣະເຈົ້າໄດ້ລໍ້ລວງອັບຣາຮາມ" (ປະຖົມມະການ 22: 1); "ພຣະພິໂລດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເກີດຂຶ້ນອີກເທື່ອຫນຶ່ງຕໍ່ຊາວອິດສະລາແອນ, ແລະພຣະອົງໄດ້ກະຕຸ້ນ David ໃນພວກເຂົາເວົ້າວ່າ, ໄປ, ຈໍານວນອິດສະຣາເອນແລະຢູດາ" (2 Sam. 24: 1; cf. 1 Chr. 21: 1). ເຮົາຈະບໍ່ອະທິບາຍຂໍ້ຂັດແຍ່ງເຫຼົ່ານີ້ ຖ້າເຮົາບໍ່ຍອມຮັບວ່າພະເຈົ້າຍອມໃຫ້ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ, ເຖິງແມ່ນວ່າພະອົງບໍ່ໄດ້ເປັນຜູ້ຂຽນຄວາມຊົ່ວ. ສາເຫດຂອງຄວາມຊົ່ວແມ່ນຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງອິດສະລະ, ເຊິ່ງແບ່ງອອກເປັນສອງຜົນຂອງບາບ, ຄືເອົາທິດທາງທີ່ດີຫຼືທາງຊົ່ວ. ເນື່ອງຈາກຄວາມດີແລະຄວາມຊົ່ວຢູ່ໃນໂລກ, ການກະທຳຫຼືປະກົດການຂອງໂລກຍັງແບ່ງອອກເປັນຄວາມຊົ່ວແລະຄວາມດີ, ຄວາມຊົ່ວປະກົດວ່າມີຄວາມຂົມຂື່ນໃນນ້ໍາສະອາດຫຼືຄ້າຍຄືສານພິດໃນອາກາດທີ່ສະອາດ. ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍສາມາດມີຢູ່ເປັນເອກະລາດຈາກພວກເຮົາ, ແຕ່ພວກເຮົາສາມາດກາຍເປັນຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນມັນຍ້ອນຄວາມຈິງທີ່ວ່າພວກເຮົາດໍາລົງຊີວິດຢູ່ໃນທ່າມກາງຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ. ຄໍາກິລິຍາ εἰσφέρω ທີ່ໃຊ້ໃນຂໍ້ທີ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ການພິຈາລະນາແມ່ນບໍ່ເຂັ້ມແຂງເທົ່າກັບ εἰσβάλλω; ອັນທໍາອິດບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມຮຸນແຮງ, ອັນທີສອງແມ່ນ. ດັ່ງນັ້ນ, "ຢ່ານໍາພາພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນການລໍ້ລວງ" ຫມາຍຄວາມວ່າ: "ຢ່ານໍາພວກເຮົາໄປສູ່ສະພາບແວດລ້ອມທີ່ຊົ່ວຮ້າຍຢູ່", ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ສິ່ງນີ້. ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ພວກເຮົາ, ເນື່ອງຈາກຄວາມບໍ່ສົມເຫດສົມຜົນຂອງພວກເຮົາ, ໄປໃນທິດທາງຂອງຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ, ຫຼືຄວາມຊົ່ວຮ້າຍເຂົ້າມາໃກ້ພວກເຮົາໂດຍບໍ່ຄໍານຶງເຖິງຄວາມຜິດແລະຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງພວກເຮົາ. ຄໍາຮ້ອງຂໍດັ່ງກ່າວແມ່ນທໍາມະຊາດແລະຂ້ອນຂ້າງເຂົ້າໃຈໄດ້ສໍາລັບຜູ້ຟັງຂອງພຣະຄຣິດ, ເພາະວ່າມັນອີງໃສ່ຄວາມຮູ້ທີ່ເລິກເຊິ່ງທີ່ສຸດຂອງທໍາມະຊາດຂອງມະນຸດແລະໂລກ.
ມັນເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ມີຄວາມຈໍາເປັນໂດຍສະເພາະຢູ່ທີ່ນີ້ເພື່ອປຶກສາຫາລືລັກສະນະຂອງການລໍ້ລວງ, ບາງອັນເບິ່ງຄືວ່າເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ພວກເຮົາ, ໃນຂະນະທີ່ຄົນອື່ນເປັນອັນຕະລາຍ. ມີສອງຄໍາພາສາເຮັບເຣີ, "bahan" ແລະ "nasa" (ທັງສອງໃຊ້ໃນ Ps. 25: 2), ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າ "ພະຍາຍາມ" ແລະຖືກນໍາໃຊ້ເລື້ອຍໆຂອງການທົດສອບພຽງແຕ່ກ່ວາການທົດສອບທີ່ບໍ່ຍຸດຕິທໍາ. ໃນພຣະຄໍາພີໃຫມ່, ມີພຽງແຕ່ຫນຶ່ງຄໍາທີ່ສອດຄ້ອງກັນກັບທັງສອງຄໍານີ້ - πειρασμός, ແລະເຈັດສິບນາຍແປພາສາແປໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເປັນສອງ (δοκιμάζω ແລະ πειράζω). ຈຸດປະສົງຂອງການລໍ້ລວງອາດຈະເປັນການທີ່ບຸກຄົນໃດຫນຶ່ງໄດ້ຮັບການ “ທົດສອບ” (James 1:12), ແລະກິດຈະກໍາດັ່ງກ່າວອາດຈະເປັນລັກສະນະຂອງພຣະເຈົ້າແລະເປັນປະໂຫຍດກັບຜູ້ຄົນ. ແຕ່ຖ້າຄຣິສຕຽນ, ອີງຕາມອັກຄະສາວົກຢາໂກໂບ, ຄວນປິຕິຍິນດີເມື່ອລາວຕົກຢູ່ໃນການລໍ້ລວງ, ເພາະວ່າຜົນຂອງການນີ້ລາວອາດຈະກາຍເປັນ δόκιμος ແລະ "ໄດ້ຮັບມົງກຸດແຫ່ງຊີວິດ" (ຢາໂກໂບ 1: 12), ຫຼັງຈາກນັ້ນໃນເລື່ອງນີ້. ກໍລະນີທີ່ເຂົາຕ້ອງ “ອະທິຖານສໍາລັບການປົກປັກຮັກສາຈາກການລໍ້ລວງ, ເພາະວ່າເຂົາບໍ່ສາມາດອ້າງວ່າເຂົາຈະເອົາຊະນະການທົດສອບ – δόκιμος. ດັ່ງນັ້ນ ພຣະຄຣິດຈຶ່ງຊົງເອີ້ນຄົນທີ່ຖືກຂົ່ມເຫັງແລະດູຖູກຕໍ່ພຣະນາມຂອງພຣະອົງ (ມັດທາຍ 5:10-11), ແຕ່ຄລິດສະຕຽນປະເພດໃດທີ່ຈະຊອກຫາການໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີແລະການຂົ່ມເຫັງ, ແລະແມ່ນແຕ່ພະຍາຍາມຢ່າງເຂັ້ມແຂງ? (Tolyuk, [1856]). ອັນຕະລາຍຫຼາຍສໍາລັບບຸກຄົນແມ່ນການລໍ້ລວງຈາກມານ, ຜູ້ທີ່ຖືກເອີ້ນວ່າ πειραστής, πειράζων. ຄໍານີ້ໃນທີ່ສຸດກໍໄດ້ຮັບຄວາມຫມາຍທີ່ບໍ່ດີ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການນໍາໃຊ້ຫຼາຍຄັ້ງໃນພຣະຄໍາພີໃຫມ່ πειρασμός. ດ້ວຍເຫດນີ້, ຖ້ອຍຄຳທີ່ວ່າ “ບໍ່ນຳພວກເຮົາໄປສູ່ການລໍ້ລວງ” ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ວ່າເປັນການລໍ້ລວງບໍ່ແມ່ນມາຈາກພຣະເຈົ້າ, ແຕ່ມາຈາກມານຮ້າຍ, ຜູ້ທີ່ກະທຳຕາມຄວາມໂນ້ມອຽງພາຍໃນຂອງເຮົາ ແລະດ້ວຍເຫດນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາຕົກຢູ່ໃນບາບ. ຄວາມເຂົ້າໃຈ "ບໍ່ແນະນໍາ" ໃນຄວາມຫມາຍທີ່ອະນຸຍາດ: "ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ພວກເຮົາຖືກລໍ້ລວງ" (Evfimy Zigavin), ແລະ πειρασμός ໃນຄວາມຫມາຍພິເສດ, ໃນຄວາມຮູ້ສຶກຂອງການລໍ້ລວງທີ່ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດອົດທົນໄດ້, ຕ້ອງໄດ້ຮັບການປະຕິເສດທີ່ບໍ່ຈໍາເປັນແລະ. ຕົນເອງມັກ. ດັ່ງນັ້ນ, ຖ້າການລໍ້ລວງຢູ່ໃນສະຖານທີ່ທີ່ພິຈາລະນາຫມາຍເຖິງການລໍ້ລວງຈາກມານ, ຄໍາອະທິບາຍດັ່ງກ່າວຄວນຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມຫມາຍຕໍ່ມາຂອງຄໍາວ່າ "ຈາກຄົນຊົ່ວຮ້າຍ" - τοῦ πονηροῦ.
ພວກເຮົາໄດ້ພົບຄໍານີ້ແລ້ວ, ໃນທີ່ນີ້ມັນຖືກແປເປັນພາສາລັດເຊຍແລະ Slavonic ໂດຍບໍ່ມີກໍານົດ - "ຈາກຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ", ໃນ Vulgate - malo, ໃນການແປພາສາເຍຍລະມັນຂອງ Luther - von dem Uebel, ໃນພາສາອັງກິດ - ຈາກຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ (ຍັງມີ. ແມ່ນສະບັບພາສາອັງກິດຈາກຄົນຊົ່ວຮ້າຍ. ການແປດັ່ງກ່າວແມ່ນເປັນເຫດຜົນທີ່ວ່າຖ້າຫາກວ່າມັນຈະເຂົ້າໃຈໃນທີ່ນີ້ເປັນ "ມາຈາກມານ", ຫຼັງຈາກນັ້ນຈະມີການທໍລະມານ: ຢ່ານໍາພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນການລໍ້ລວງ (ມັນເປັນຄວາມເຂົ້າໃຈ - ຈາກມານ), ແຕ່ປົດປ່ອຍພວກເຮົາຈາກ. ມານ. Τὸ πονηρόν ໃນເພດທີ່ເປັນກາງທີ່ມີບົດຄວາມແລະບໍ່ມີນາມຫມາຍຄວາມວ່າ "ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ" (ເບິ່ງຄໍາເຫັນໃນ Matt. 5: 39), ແລະຖ້າຫາກວ່າພຣະຄຣິດຫມາຍເຖິງມານທີ່ນີ້, ດັ່ງນັ້ນ, ຕາມທີ່ໄດ້ກ່າວຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ລາວສາມາດເວົ້າວ່າ: ἀπὸ τοῦ διαβόλου ຫຼື τοῦ πειράζ οντος. ໃນເລື່ອງນີ້, "ສົ່ງ" (ῥῦσαι) ຄວນອະທິບາຍ. ພະຍັນຊະນະນີ້ຖືກລວມເຂົ້າກັບສອງ prepositions "ຈາກ" ແລະ "ຈາກ", ແລະນີ້, ປາກົດຂື້ນ, ຖືກກໍານົດໂດຍຄວາມຫມາຍທີ່ແທ້ຈິງຂອງການປະສົມປະເພດນີ້. ຄົນເຮົາບໍ່ສາມາດເວົ້າກ່ຽວກັບຜູ້ທີ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນ swamp ໄດ້: ປົດປ່ອຍເຂົາຈາກ (ἀπό), ແຕ່ຈາກ (ἐκ) swamp ໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ, ຄົນເຮົາອາດສົມມຸດວ່າໃນຂໍ້ທີ 12 ມັນຈະເປັນການດີກວ່າທີ່ຈະໃຊ້ “ຂອງ” ຖ້າມັນເວົ້າເຖິງຄວາມຊົ່ວຫຼາຍກວ່າມານ. ແຕ່ບໍ່ມີຄວາມຈໍາເປັນສໍາລັບການນີ້, ເນື່ອງຈາກວ່າຈາກກໍລະນີອື່ນໆ, ມັນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກວ່າ "ການປົດປ່ອຍຈາກ" ຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງອັນຕະລາຍທີ່ແທ້ຈິງ, ເກີດຂຶ້ນແລ້ວ, "ການປົດປ່ອຍຈາກ" - ເປັນທີ່ສົມມຸດຕິຖານຫຼືເປັນໄປໄດ້. ຄວາມຫມາຍຂອງການປະສົມປະສານທໍາອິດແມ່ນ "ກໍາຈັດ", ອັນທີສອງ - "ປົກປ້ອງ", ແລະຄວາມຄິດທີ່ຈະກໍາຈັດຄວາມຊົ່ວຮ້າຍທີ່ມີຢູ່ແລ້ວເຊິ່ງບຸກຄົນໃດຫນຶ່ງຖືກທໍາລາຍແລ້ວບໍ່ໄດ້ຖືກລົບລ້າງຫມົດ.
ສະຫຼຸບ
ພວກເຮົາສັງເກດວ່າສອງຄໍາຮ້ອງຟ້ອງທີ່ໄດ້ກ່າວໄວ້ໃນຂໍ້ນີ້ຖືກພິຈາລະນາໂດຍຫລາຍນິກາຍ (ປະຕິຮູບ, ອາມິເນຍ, ໂຊຊິເນຍ) ເປັນຫນຶ່ງ, ດັ່ງນັ້ນການອະທິຖານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າມີພຽງແຕ່ຫົກຄໍາຮ້ອງຟ້ອງ.
Doxology ໄດ້ຮັບການຍອມຮັບໂດຍ John Chrysostom, Apostolic Decrees, Theophylact, Protestants (ໃນພາສາເຢຍລະມັນຂອງ Luther, ໃນການແປພາສາພາສາອັງກິດ), ເຊັ່ນດຽວກັນກັບບົດເລື່ອງ Slavic ແລະລັດເຊຍ. ແຕ່ມີບາງເຫດຜົນທີ່ຈະຄິດວ່າມັນບໍ່ໄດ້ຖືກກ່າວໂດຍພຣະຄຣິດ, ແລະເພາະສະນັ້ນມັນບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນຂໍ້ພຣະກິດຕິຄຸນຕົ້ນສະບັບ. ນີ້ແມ່ນຊີ້ໃຫ້ເຫັນຕົ້ນຕໍໂດຍຄວາມແຕກຕ່າງໃນການອອກສຽງຂອງຄໍາສັບຕ່າງໆດ້ວຍຕົນເອງ, ເຊິ່ງຍັງສາມາດສັງເກດເຫັນຢູ່ໃນບົດເລື່ອງ Slavic ຂອງພວກເຮົາ. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນພຣະກິດຕິຄຸນ: "ເພາະວ່າຂອງເຈົ້າເປັນອານາຈັກ, ອໍານາດ, ແລະລັດສະຫມີພາບຕະຫຼອດໄປ, ອາແມນ," ແຕ່ປະໂລຫິດເວົ້າຫຼັງຈາກ "ພຣະບິດາຂອງພວກເຮົາ": "ເພາະວ່າຂອງເຈົ້າເປັນອານາຈັກ, ອໍານາດແລະລັດສະຫມີພາບ, ພຣະບິດາແລະພຣະເຈົ້າ. ພຣະບຸດ ແລະ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ໃນປັດຈຸບັນ ແລະຕະຫຼອດໄປ ແລະຕະຫຼອດໄປ.”
ໃນຂໍ້ພຣະຄໍາພີຂອງກເຣັກທີ່ໄດ້ລົງມາຫາພວກເຮົາ, ຄວາມແຕກຕ່າງດັ່ງກ່າວແມ່ນເຫັນໄດ້ຊັດເຈນກວ່າ, ເຊິ່ງບໍ່ສາມາດເປັນຖ້າຫາກວ່າ doxology ໄດ້ຖືກຢືມຈາກຂໍ້ຄວາມຕົ້ນສະບັບ. ມັນບໍ່ແມ່ນຢູ່ໃນຫນັງສືໃບລານທີ່ເກົ່າແກ່ທີ່ສຸດແລະ Vulgate (ພຽງແຕ່ "ອາແມນ"), ມັນບໍ່ໄດ້ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັບ Tertullian, Cyprian, Origen, St. Cyril ຂອງເຢຣູຊາເລັມ, Jerome, Augustine, St. Gregory of Nyssa ແລະອື່ນໆ. Evfimy Zigavin ເວົ້າໂດຍກົງວ່າມັນຖືກ ນຳ ໃຊ້ໂດຍນາຍພາສາໂບດ. ການສະຫລຸບທີ່ສາມາດຖອດຖອນໄດ້ຈາກ 2 Timothy 4: 18, ອີງຕາມການ Alford, ເວົ້າຕໍ່ຕ້ານ doxology ແທນທີ່ຈະຢູ່ໃນຄວາມໂປດປານຂອງມັນ. ສິ່ງດຽວທີ່ສາມາດເວົ້າໄດ້ໃນຄວາມໂປດປານຂອງມັນແມ່ນວ່າມັນຖືກພົບເຫັນຢູ່ໃນອານຸສາວະລີບູຮານ "ການສອນຂອງອັກຄະສາວົກ 12" (Didache XII apostolorum, 8, 2) ແລະໃນການແປພາສາ Pescito Syriac. ແຕ່ໃນ "ການສອນຂອງ 12 ອັກຄະສາວົກ" ມັນຢູ່ໃນຮູບແບບນີ້: "ເພາະວ່າຂອງເຈົ້າເປັນອໍານາດແລະລັດສະຫມີພາບຕະຫຼອດໄປ" ς); ແລະ Peshitta "ບໍ່ໄດ້ຢືນຢູ່ເຫນືອຄວາມສົງໃສໃນບາງສ່ວນແລະການເພີ່ມເຕີມຈາກນັກຂຽນ." ມັນໄດ້ຖືກສົມມຸດວ່ານີ້ແມ່ນສູດ liturgical, ເຊິ່ງໃນໄລຍະເວລາໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າໃນຂໍ້ຄວາມຂອງຄໍາອະທິຖານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ (ເບິ່ງ 1 Chronicles 29: 10-13).
ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ບາງທີພຽງແຕ່ຄໍາວ່າ "ອາແມນ" ໄດ້ຖືກນໍາສະເຫນີ, ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນສູດນີ້ໄດ້ຖືກເຜີຍແຜ່ບາງສ່ວນບົນພື້ນຖານຂອງສູດ liturgical ທີ່ມີຢູ່ແລ້ວ, ແລະບາງສ່ວນໂດຍການເພີ່ມຄໍາເວົ້າທີ່ມັກ, ຄືກັນກັບຄໍາເວົ້າຂອງພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ເວົ້າໂດຍ Archangel Gabriel ແມ່ນທົ່ວໄປໃນໂບດຂອງພວກເຮົາ ( ແລະ Catholic) ເພງ “Virgin Mary, ປິຕິຍິນດີ”. ສໍາລັບການຕີຄວາມຂອງຂໍ້ຄວາມພຣະກິດຕິຄຸນ, doxology ບໍ່ສໍາຄັນທັງຫມົດ, ຫຼືມີພຽງແຕ່ຫນຶ່ງຂະຫນາດນ້ອຍ.
