Co tak naprawdę kryje się w tajnych archiwach Watykanu?

Tajemnica i intryga są nierozerwalnie związane ze Stolicą Apostolską. Ludzie zawsze będą się zastanawiać, co władze religijne knują za zamkniętymi drzwiami Watykanu i jakie skarby są tam ukryte.

Pomimo twierdzeń, że papież ma dowody na obecność kosmitów i że w katakumbach są demony,

prawda o tajnych archiwach jest dużo bardziej realistyczna. Dlatego jest o wiele ciekawiej.

Od odręcznych listów od postaci historycznych, takich jak Maria, królowa Szkotów i Abraham Lincoln, po bulle papieskie * ekskomunikujące Marcina Lutra z Kościoła rzymskokatolickiego, zawartość archiwów zszokowałaby każdego uczonego.

Ale dlaczego są tak ściśle strzeżone? W rzeczywistości w tych archiwach kosmitów nie ma dowodów na to, że Watykan ukrywa przed opinią publiczną, ale raczej dokumenty, które mogą udowodnić, że Kościół był współwinny terroru Mussoliniego, a być może nawet nazistowskich działań antysemickich.

Archiwum Sekretum

Prawda o tajnych archiwach pochodzi z błędnego tłumaczenia z łaciny. Prawdziwa nazwa archiwum watykańskiego to Archivum Secretum Apostolicum Vaticanum. „Secretum” nie jest tłumaczone z łaciny jako „sekret”, jak sugerują niektórzy. Bardziej dokładne tłumaczenie to „osobiste” lub „prywatne”. Archiwa składają się bowiem z osobistych listów i historycznych zapisów papieży z ostatnich czterech stuleci.

Archiwa stworzył papież Paweł V. Wyraźnie wyczuwał historyczne znaczenie korespondencji papieskiej i wiedział, że takie dokumenty należy zachować.

Jednak zgodnie z mentalnością XVII wieku. Zwykli ludzie nie powinni znać słów wymienianych między papieżami a królami. Archiwa są więc zamknięte.

Dostęp do tajnego archiwum

Dopiero w 1881 papież Leon XIII zezwolił badaczom na zbadanie części zawartości archiwum. Ale nie było łatwo patrzeć na dokumenty, a procedura niewiele się zmieniła w ciągu ostatnich 200 lat. Przede wszystkim nie mają dostępu dziennikarze, studenci i historycy-amatorzy.

Gdy zainteresowana strona wykaże, że jest wystarczająco poważnym naukowcem, wydawane są referencje, które muszą być odnawiane co sześć miesięcy. Aby wejść do archiwów, „uczeni wchodzą do Porta Sant'Anna, przechodzą przez Gwardię Szwajcarską, przechodzą przez Cortile del Belvedere i przedstawiają referencje”.

Po przyznaniu naukowcy muszą powiedzieć, które konkretnie dokumenty chcą przejrzeć. Mają prawo zażądać tylko trzech dokumentów dziennie. Dlatego zamiast mieć możliwość przeglądania zawartości archiwum, powinni wybrać artykuły z katalogów, w których artykuły są pisane odręcznie po włosku lub łacinie. Katalogi te robią wrażenie, biorąc pod uwagę, że w archiwach znajduje się „80 km półek z dokumentami z VIII wieku.

Jeśli po kilku minutach naukowiec zorientuje się, że tego, czego szuka, nie ma w otrzymanych teczkach, kończy dzień. Komputery są dozwolone, ale fotografia nie, dlatego naukowcy spędzają większość czasu w czytelni, robiąc notatki.

Skarby historyczne w archiwach Watykanu

Jeśli ktoś ma szczęście mieć dostęp do archiwów watykańskich, będzie mógł obejrzeć takie historyczne skarby, jak:

• Zwój o długości 60 metrów zawierający zapisy procesów sądowych przeciwko templariuszom, które trwały kilka lat, począwszy od 1307 roku.
• Inter caetera, bulla papieska wydana przez papieża Aleksandra VI w 1493 r., która podzieliła świat między Hiszpanów i Portugalczyków.
• List Michała Anioła do papieża Juliusza II
• Bulla papieska wydana przez papieża Leona X w 1521 r. ekskomunikująca Marcina Lutra
• Petycja z 1530 r., w której Henryk VIII poprosił papieża Klemensa VII o unieważnienie małżeństwa z Katarzyną Aragońską i zawierała podpisy i pieczęcie ponad 80 angielskich lordów i duchownych (papież odmówił)
• List do papieża Sykstusa V od Maryi Królowej Szkotów z prośbą o interwencję Kościoła na krótko przed jej egzekucją
• Notatki o procesie Galileusza w 1633 r.
• List papieża Klemensa XII do VII Dalajlamy z prośbą o ochronę misjonarzy franciszkańskich w Tybecie
• Listy od Abrahama Lincolna i Jeffersona Davisa (obaj napisane w 1863 roku, nie katolickie) w ich wysiłkach, aby papież Pius IX stanął po stronie Unii lub Konfederacji podczas amerykańskiej wojny secesyjnej

Papież Pius XII w sojuszu z nazistami

David Kerzer, historyk z Brown University, zdołał przestudiować dokumenty z okresu panowania papieża Piusa XII (1922-1939). Doszedł do wniosku, że papież „zawarł układy z Mussolinim w celu ochrony interesów Kościoła w zamian za milczenie w sprawie sponsorowanego przez państwo antysemityzmu”. Na papieża Franciszka naciskano, aby udostępnił zawartość archiwów związanych z papieżem Piusem XII, aby świat mógł wreszcie dowiedzieć się o jego powiązaniach z nazistami.

Niektórzy twierdzą, że popierał Hitlera lub w sposób podobny do wsparcia kościelnego Mussoliniego, a może nawet bardziej znaczącego wsparcia. Inni twierdzą, że papież działał przeciwko nazistom i pomagał ukrywać Żydów i inne cele nazistowskiej agresji.

W marcu 2020 roku papież Franciszek udostępnił historykom „podstawową dokumentację pontyfikatu ** Piusa XII”, stwierdzając, że Kościół „nie boi się historii”. Kiedy badacze zebrali się w tym roku na seminarium internetowym, aby omówić dotychczasową ocenę archiwów, powiedzieli, że „ocena materiałów dostarczonych przez Watykan zajmie prawdopodobnie lata”.

Czy archiwa są mniej „tajne”?

Według papieża Franciszka archiwa watykańskie nie są już „tajne”, ale „apostolskie”. W 2019 roku zdecydował się zmienić odwieczną nazwę Archivum Secretum Vaticanum, tajnych archiwów Watykanu, na Watykańskie Archiwa Apostolskie, ponieważ według Wiadomości Watykańskich „po łacinie i secretum (co oznacza oddzielne, prywatne) i apostolicum ( tj. należące do domnus apostolicus, który jest tylko papieżem) odnoszą się do tej samej rzeczywistości, nawet prawnej”.

Papież podjął decyzję kierując się potrzebą odpowiedzi na współczesną „wrażliwość”, która często kojarzy słowo secretum z ideami tajemnic i ukrytych artefaktów zamkniętych w podziemiach.

Niemniej jednak archiwa Watykanu pozostają prywatnymi archiwami papieża – „podległymi wyłącznie jemu i jego wyłącznej administracji”, jak donosi Vatican News.

* Bulla to podstawowy dokument papieski z pieczęcią ołowianą, zawierający postanowienie lub przesłanie jednego papieża do innych osób kościelnych lub świeckich. Bulle były najbardziej powszechne i używane w średniowieczu, a po XV wieku były wydawane znacznie rzadziej.

** Pontyfikat, według współczesnego rozumienia tego terminu, to okres panowania papieża – od dnia jego intronizacji, po wyborze przez konklawe, aż do momentu, gdy przestanie być papieżem z powodu śmierci lub abdykacja.