Wraz ze zbliżającymi się Igrzyskami Olimpijskimi w Paryżu w 2024 r. we Francji wybuchła gorąca debata na temat symboli religijnych, w której surowy sekularyzm kraju jest sprzeczny z wolnością religijną sportowców. Niedawny raport profesora Rafaela Valencia z Uniwersytetu w Sewilli ostrzega, że tłumienie przez Francję ekspresji religijnej może doprowadzić do powstania dwustopniowego systemu na igrzyskach olimpijskich, w którym francuscy sportowcy będą musieli spotkać się z bardziej rygorystycznymi ograniczeniami niż ich międzynarodowi odpowiednicy.
Sprawa osiągnęła punkt krytyczny w zeszłym roku, kiedy francuski Senat głosował za zakazem noszenia jakichkolwiek „rzekomych symboli religijnych” przez sportowców reprezentujących Francję (nawet jeśli najwyraźniej nie były to specjalnie na czas igrzysk olimpijskich), co miałoby zabraniać muzułmankom noszenia hidżabów lub Sikhijscy mężczyźni od noszenia turbanów. Chociaż ustawa ta nie została jeszcze sfinalizowana, rząd francuski przedstawił swoje stanowisko jasno, a minister sportu Amélie Oudéa-Castéra oświadczyła, że francuscy członkowie drużyn „nie mogą wyrażać swoich opinii i przekonań religijnych” podczas igrzysk olimpijskich. Profesor Valencia przekonuje, że takie stanowisko jest sprzeczne z podstawowymi zasadami ruchu olimpijskiego. Jak pisze: „zdecydowana intencja (francuskich) głosów politycznych w sprawie symboliki religijnej stawia pod znakiem zapytania podstawy współczesnego olimpizmu” – wartości takie jak szacunek, godność ludzka i zaangażowanie na rzecz praw człowieka. Valencia ostrzega, że wdrożenie francuskich ograniczeń doprowadzi do bezprecedensowej sytuacji, w której „znaleźlibyśmy się na igrzyskach olimpijskich, na których moglibyśmy docenić wolność religijną dwóch prędkości, szerszą w przypadku sportowców spoza Francji, powodując względny żal z powodu niesłychanych precedensów w zawodach o takich cechach".
Walencja krytykuje działania Francji, stwierdzając, że kraj ten jest zaangażowany w „nowa próba (wzorem wielu innych zarejestrowanych we Francji w ostatnich latach) wykorzenienia religii z przestrzeni publicznej, przekraczająca granice sekularyzmu i unosząca się nad polami sekularyzmu.” To, cytując Marię Jose Valero, „doprowadziłoby do wypaczenia zamierzonej neutralności państwa, co doprowadziłoby do zawężającej interpretacji zasady sekularyzmu i w efekcie do ograniczenia praw, takich jak wolność religijna”. Ruch olimpijski poczynił w ostatnich latach ogromne postępy w dostosowaniu się do ekspresji religijnej, a Międzynarodowa Federacja Koszykówki i FIFA złagodziły zasady, aby umożliwić noszenie nakryć głowy o charakterze religijnym.
Jednak chęć Francji narzucenia ścisłej sekularyzmu grozi wywróceniem tego postępu, potencjalnie wykluczając muzułmanów, sikhów i innych religijnych sportowców z reprezentowania swojego kraju na Igrzyskach w Paryżu.
Gdy świat przygotowuje się do spotkania w stolicy Francji, debata na temat symboli religijnych wygląda na duże. Jeśli Francja nie zmieni kursu, igrzyska olimpijskie w 2024 r. mogą zostać zapamiętane bardziej ze względu na walki poza boiskiem niż triumfy na nim.
