Он дар паҳлӯи даромадгоҳи ғори мамнӯъгоҳи Айн-Гедӣ ёфт шудааст, ки дар як тараф се анор ва дар тарафи дигар пиёла дорад.
Идораи ёдгориҳои бостонии Исроил (ISA) бо истинод ба хабаргузории исроилии TPS хабар дод, ки як тангаи нодири 2,000-сола, ки ба замони ҷангҳои яҳудӣ ва румӣ тааллуқ дорад, дар биёбони Яҳудо ёфт шуд.
Дар як тарафи тангаи нимшакли нукрагин се анор ва дар тарафи дигар пиёла тасвир ёфтааст. Калимаҳои «Ерусалими муқаддас» низ навишта шудаанд.
Мувофиқи маълумоти ISA, танга аз соли 66 ё 67 тааллуқ дорад. Яҳудиён зери ҳукмронии Империяи Рум буданд, аз ин рӯ сикка задани тангаҳо як ифодаи саркашӣ аз ҳувияти миллӣ буд, мегӯяд ISA.
Танхо императори Рум хукуки сикка заданро дошт ва дар тангахои румй кариб хамеша императори хукмрон ва хайвонот тасвир мешуд. Янив Дэвид Леви, мутахассиси нумизматика дар идораи бостоншиносӣ тавзеҳ дод, ки ним шекел андози махсусест, ки яҳудиён барои нигоҳубини маъбад ва хариди ҳайвонот барои қурбонӣ пардохт мекарданд.
Леви гуфт: «Тангаҳое, ки аз соли аввали исён дар биёбони Яҳудо ёфт шудаанд, каманд. «Дар замони Хонаи дуюм ҳоҷиён ба маъбад ним шекел андоз месупориданд. Асъори қабулшуда барои пардохти ин андоз дар тӯли тақрибан 2,000 сол шекели Тир буд. Вакте ки шуриши аввал сар зад, исьёнгарон ин тангахои ивазкунандаро бароварданд, ки дар онхо навиштачоти «шекели Исроил», «ним шекел» ва «чоряк шекел» навишта шуда буд.
Чунин ба назар мерасад, ки ибодати маъбад дар замони шӯриш идома доштааст ва ин тангаҳоро шӯришгарон низ бо ин мақсад истифода кардаанд. Бозёфт дар ҳафтаи нӯҳуми моҳи ав, як рӯзи ғамангез барои яҳудиён, ки ба муносибати тахриби маъбадҳои якум ва дуюм бахшида шудааст, эълон карда шуд. Ин дар рӯзи нӯҳуми моҳи ибронии Ав (дар тақвими григорианӣ июл ё август) рух медиҳад. Дар рӯзҳои ид, ки шаби чаҳоршанбе дар ғуруби офтоб оғоз мешавад, яҳудиён барои ёдоварӣ аз рӯйдодҳои фоҷиабор рӯза мегиранд.
Танга ҳангоми омӯхтани ғорҳо дар биёбони Яҳудо пайдо шудааст. Он дар назди даромадгоҳи ғори мамнуъгоҳи Айн-Геди, ки дар наздикии баҳри Мурда воқеъ аст, кашф шудааст. Бостоншинос Ҳаггай Ҳамер гуфт: "Аз афташ як исёнгаре буд, ки дар сангҳои биёбон саргардон шуда, ганҷи нимшекелро партофт ва хушбахтона, мо тавонистем онро пас аз 2,000 сол пайдо карда, ба мардум баргардонем."
