Είναι πράγματι η ψυχιατρική επιστημονικός κλάδος; Και τι είναι ένας ψυχικά άρρωστος;
Πριν από λίγο παραπάνω από δεκατρία χρόνια διάβασα στο εξώφυλλο του α υγεία περιοδικό, πολύ επικριτικό για το παραδοσιακό ιατρικό σύστημα, ο τίτλος: Η ψυχιατρική είναι επιστημονικός κλάδος ή απάτη; Και πάντα πίστευα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να συλλάβω το πνεύμα αυτού του τίτλου και να γράψω ένα όχι πολύ εκτενές βιβλίο για το θέμα. Σήμερα, καθώς πλησιάζουμε στο τέλος του πρώτου τετάρτου του 21ου αιώνα, καθίσταται όλο και πιο επείγον να καταγγέλλουμε οριστικά τη σοβαρή και ψευδή πανδημία στην οποία μας βάζουν να πέφτουμε αυτοί οι γιατροί και οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες: ψυχική ασθένεια.
Ανεξάρτητα από το πώς αντιμετώπισε η ιστορία τους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να πέσουν στα χέρια μιας απαίσια επιθετικής ψυχιατρικής, με πρακτικές όπως π.χ. Λοβοτομές, ηλεκτροσόκ, χημικά πειράματα, και έναν φρικτό κατάλογο, τέλεια τεκμηριωμένο από ιστορικούς και γιατρούς σε αρκετές ενότητες, προσθέτουμε τώρα πόσο εύκολο ήταν για αυτούς τους γιατρούς να ενσταλάξουν ένα ψεύτικο παράδειγμα, όπου το «υποτίθεται ψυχικά άρρωστος» Φαίνεται ότι γεννήθηκε, όταν η πραγματικότητα είναι ότι ολοένα και περισσότερες διαφορετικές «διαταραχές» επινοούνται για να μπουν μέσα τους ο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων, χωρίς καμία επιστημονική βάση.
Το 2008, σε μια δημοσίευση αφιερωμένη στην υγεία, ετοίμασε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο-συνέντευξη, όπου ο Juan Pundik, ένας καταξιωμένος ψυχαναλυτής, με περισσότερα από 40 χρόνια εμπειρίας, ιδρυτής και διευθυντής του Η Ισπανική Σχολή Ψυχοθεραπείας και Ψυχανάλυσης και ιδρυτής-πρόεδρος του FILIUM, Association for the prevention of Child Abuse, μεταξύ πολλών άλλων δραστηριοτήτων, τόνισε ότι «εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο θεραπεύονται άδικα (2008) για να «θεραπεύσουν» ανύπαρκτα «διαταραχές συμπεριφοράς».
Η αναφορά αναφοράς, εκτενής και άφθονη σε δεδομένα, με αναφορές στη χρήση ψυχοτρόπων φαρμάκων ήδη στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Ναζί και τους κομμουνιστές της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και πολλών άλλων χωρών για την επίτευξη του ελέγχου του πληθυσμού, με οποιοδήποτε τίμημα, σε όλη την πρόσφατη ιστορία, οδήγησε σε ένα ερώτημα που νομίζω ότι είναι σημαντικό να τεθεί, επειδή, μετά από περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια, μας φέρνει πιο κοντά σε μερικά από τα «Ανησυχίες των σημερινών ψυχιάτρων» χωρίς να θέλουν να καταγγείλουν ότι αυτές οι λάσπες και άλλες προηγούμενες, μας έφεραν, σχεδόν με απόλυτη εγγύηση, τα απομεινάρια της αύξησης των αυτοκτονιών στις σύγχρονες κοινωνίες και της συνεχιζόμενης κατάχρησης του λεγόμενου ναρκωτικού ζόμπι: Φεντανύλη.
-Ποια φάρμακα θεωρείτε ότι συνταγογραφούνται υπερβολικά και ακατάλληλα;
-Ως μέρος αυτής της εκστρατείας κατά της ιατροποίησης, τον Απρίλιο του 2006 δημοσίευσα το «The Hyperactive Child», ένα έργο στο οποίο κατήγγειλα τη μαζική συνταγογράφηση Rubifen, Concerta, Ritalin και μεθυλφαινιδάτης στην οποία υποβάλλονται γενικά τα παιδιά. Κατήγγειλα την ανυπαρξία ΔΕΠΥ ή Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα, της διεφθαρμένης ψυχιατρικής Βίβλου που αντιπροσωπεύει το διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο ψυχικών διαταραχών -DSM- και της «παιδικής κοκαΐνης» από την οποία ουσιαστικά αποτελείται το φάρμακο. «μεθυλφαινιδάτη».
Αν σας ενδιαφέρει μπορείτε να διαβάσετε όλα όσα σχετίζονται με το Rubifen και το κύριο συστατικό του μεθυλφαινιδάτη: ΜΠΛΟΥΖΑ ::. ΦΥΛΛΟ ΦΥΛΛΟ ΤΑΜΠΣΙΩΝ RUBIFEN 20 mg (aemps.es).
Σχετικά με τα εν λόγω ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ με κεφαλαία γράμματα, ο ίδιος ο Juan Pundik υποστήριξε το 2008: Ας μην ξεχνάμε ότι το ένθετο συσκευασίας Rubifen υποδεικνύει ξηροστομία, ζάλη, πονοκέφαλο, αϋπνία, ναυτία, νευρικότητα, αίσθημα παλμών, δερματικές αντιδράσεις και αλλαγές της αρτηριακής πίεσης ως πιθανές παρενέργειες. Και σύμφωνα με ορισμένες μελέτες μπορεί να προκαλέσει τον ξαφνικό θάνατο του παιδιού. Ένα παράδειγμα αρετών. Το ίδιο φυλλάδιο αναφέρει ότι δεν πρέπει να χορηγείται σε παιδιά κάτω των 6 ετών και επίσης προειδοποιεί ότι η χρήση του μπορεί να προκαλέσει εξάρτηση από αμφεταμίνη. Σήμερα η μεθυλφαινιδάτη, ένας εκλεκτικός αναστολέας της επαναπρόσληψης ντοπαμίνης, νοραδρελίνης και σεροτονίνης, θεωρείται ένα από τα πιο εθιστικά φάρμακα.
Επειδή όμως αυτό το φάρμακο είναι τόσο επικίνδυνο, όπως πολλά άλλα που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά, όταν εμφανίζονται δευτερεύοντα συμπτώματα, ο γιατρός, στις περισσότερες περιπτώσεις, αντεπιτίθεται με περισσότερη φαρμακευτική αγωγή για τον πόνο ή την ενόχληση που έχει εμφανιστεί, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την προέλευση. Και όταν φτάνουμε στην υπερβολική ιατρικοποίηση, βρίσκουμε ασθενείς που παίρνουν οξυμένη ποσότητα φαρμάκων χωρίς δυνατότητα θεραπείας, εκτός από το να καταλήξουν σε ζόμπι, όπου θα καταλήξουν να κατηγορούνται από την ιατρική τάξη, να χαρακτηρίζονται ως εθισμένος.
Και όταν σου δίνουν την ετικέτα του εθισμένος, Είναι επειδή γενικά δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίζουν ή να διαχειρίζονται τις οδηγίες των γιατρών με σύνεση. Και επομένως είστε α πνευματικά άρρωστος οριστικό, αφού, σαν στίγμα, θα κουβαλάς την εν λόγω ασθένεια Ο εθισμός, σε όλη σας τη ζωή, με τον γιατρό ή τον ψυχίατρο να είναι αυτός που θα βγει στην τηλεόραση για να πει ξεκάθαρα ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μικρή ικανότητα να αντιμετωπίσουν μια αιτιολογημένη ή λογική λύση.
Είναι σε αυτό το σημείο που τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων γλιστρούν στην τουαλέτα χωρίς κανείς να κάνει τίποτα για να αναθεωρήσει με πραγματικό τρόπο τα εργαλεία που κινούν την πραγματική βιομηχανία πίσω από την ψυχιατρική.
Για όσους από εμάς περπατάμε με μολυβένια πόδια πατώντας τέτοιες λακκούβες που προκαλούν ναυτία, μερικές φορές βλέπουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλά ψυχικές παθήσεις, πάρα πολλές υπερβολές, πάρα πολλές ιστορίες που μας κάνουν να φοβόμαστε ότι κρύβεται κάτι σκοτεινό και απαίσιο, τουλάχιστον σε μερικές από τις ιστορικές φρικαλεότητες των οποίων πρωταγωνιστές ήταν ορισμένοι ψυχίατροι σε όλη την ιστορία, όλες με ονόματα και επώνυμα.
Έκλεισα το σημειωματάριο στις 24 Νοεμβρίου 2023, στις 11:03 με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών για άλλες ιστορίες.
Όπως πάντα, αναζητήστε και αναζητήστε πληροφορίες στο Διαδίκτυο, σε βιβλία, από ανθρώπους και όταν δείτε ότι παίρνετε ήδη περισσότερα από δύο χάπια την ημέρα, αναζητήστε έναν έμπιστο γιατρό που μπορεί να αφιερώσει λίγο περισσότερα από πέντε λεπτά στο εσείς και προσπαθήστε να λύσετε τα προβλήματά σας. αμφιβολία, η ζωή σας μπορεί να είναι σε κίνδυνο. Και φυσικά, μην κάνετε αυτοθεραπεία ή μην εγκαταλείπετε οποιαδήποτε θεραπεία χωρίς εξειδικευμένο ειδικό, εκτός εάν είναι πιθανό να μην είναι το άτομο που συνταγογράφησε το φάρμακο.
Βιβλιογραφία:
Περιοδικό DSALUD, αρ. 128
Περιοδικό DSALUD, αρ. 104
.:: ΜΠΛΟΥΖΑ ::. ΦΥΛΛΟ ΦΥΛΛΟ ΤΑΜΠΣΙΩΝ RUBIFEN 20 mg (aemps.es)
