Πρωτ. 373
Όχι 204
Αθήνα, 29 Ιανουαρίου 2024
ΕΚΥΚΛΕΙΟΣ 3 0 8 5
Προς τους Χριστιανούς της Εκκλησίας της Ελλάδος
Γεννημένος εν Κυρίω, αγαπητοί,
Όπως πληροφορηθήκατε, μόλις πριν από λίγες μέρες, δηλαδή στις 23 Ιανουαρίου 2024, η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, που είναι η ανώτατη αρχή της Εκκλησίας μας, μελέτησε το θέμα που έχει ανακύψει στις μέρες μας, δηλαδή την ίδρυση του «πολιτικού γάμου» ομοφυλόφιλων, με όλες τις συνέπειες που αυτό επιφέρει στο οικογενειακό δίκαιο.
Η Ιεραρχία συζήτησε το θέμα αυτό υπεύθυνα και αρκετά νηφάλια, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την ενότητά της, στη συνέχεια αποφάσισε ομόφωνα τα απαραίτητα που ανακοινώθηκαν.
Μία από τις αποφάσεις που έχει πάρει είναι να ενημερώσει την εκκλησία της που θέλει να ακούσει τις αποφάσεις και τις θέσεις της.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ιεραρχία καλεί όλους εσάς να αρθρώσετε την αλήθεια για αυτό το σοβαρό θέμα.
1. Το έργο της Εκκλησίας ανά τους αιώνες είναι αμφίπλευρο, δηλαδή θεολογικό, δηλώνοντας την πίστη της όπως αποκάλυψε ο Χριστός και έζησε οι άγιοι της, και ποιμαντικό, κηρύττοντας και οδηγώντας τους ανθρώπους στον ζωντανό Χριστό. Το έργο της αυτό φαίνεται στις Αγίες Γραφές και στις αποφάσεις των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων, που θεσπίζουν τις προϋποθέσεις για την ορθόδοξη πίστη και τους ιερούς κανόνες και καθορίζουν τα όρια μέσα στα οποία πρέπει όλα τα μέλη της, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί. παρατηρώ. Με αυτόν τον τρόπο η Εκκλησία ποιμαίνει, θεραπεύει δηλαδή τις πνευματικές ασθένειες των ανθρώπων, ώστε οι Χριστιανοί να ζουν σε κοινωνία με τον Χριστό και τους αδελφούς τους, να απαλλάσσονται από τον εγωισμό και να αναπτύσσουν τη φιλανθρωπία και τη φιλανθρωπία, δηλαδή την εγωιστική, εγωιστική αγάπη για να γίνει ανιδιοτελής αγάπη.
2. Ο Θεός αγαπά όλους τους ανθρώπους, δίκαιους και άδικους, καλούς και κακούς, αγίους και αμαρτωλούς, το ίδιο και η Εκκλησία. Άλλωστε η Εκκλησία είναι ένα πνευματικό νοσοκομείο που θεραπεύει ανθρώπους χωρίς να αποκλείει κανέναν, όπως δείχνει η παραβολή του Καλού Σαμαρείτη που είπε ο Χριστός (Λουκάς Α', 3037). Τα νοσοκομεία και οι γιατροί κάνουν το ίδιο για σωματικές παθήσεις. Όταν οι γιατροί χειρουργούν ανθρώπους, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχουν αγάπη.
Αλλά οι άνθρωποι αντιδρούν διαφορετικά σε αυτή την αγάπη για την Εκκλησία. κάποιοι το θέλουν, κάποιοι όχι. Ο ήλιος στέλνει τις ακτίνες του σε όλη τη δημιουργία, αλλά άλλες ανάβουν και άλλες καίγονται, και αυτό εξαρτάται από τη φύση αυτών που δέχονται τις ακτίνες του ήλιου. Έτσι η Εκκλησία αγαπά όλα τα βαπτισμένα παιδιά της και όλους τους ανθρώπους που είναι δημιουργήματα του Θεού, μικρούς και μεγάλους, άγαμους και παντρεμένους, κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς, λόγιους και αμόρφωτους, πρίγκιπες και φτωχούς, ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους, και ασκεί την αγάπη της φιλανθρωπικά. αρκετά, βέβαια, που οι ίδιοι το θέλουν και ζουν πραγματικά στην Εκκλησία.
3. Η θεολογία της Εκκλησίας περί γάμου πηγάζει από την Αγία Γραφή, τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και την πρόνοια του Μυστηρίου του Γάμου. Στο βιβλίο της Γένεσης γράφεται: «27. Και ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ' εικόνα Του, κατ' εικόνα Θεού τον έπλασε. αρσενικό και θηλυκό τα δημιούργησε. 28. Και ο Θεός τους ευλόγησε, λέγοντάς τους: γίνετε καρποί και πληθύνεστε, γεμίστε τη γη και κατέχετε την και κυριαρχείτε στα ψάρια της θάλασσας (και στα θηρία), στα πουλιά του ουρανού (και σε όλα τα ζώα, σε όλη τη γη) και σε όλα τα ζώα, που σέρνονται στο έδαφος» (Γένεση, 1, 27-28). Αυτό σημαίνει ότι «η δυαδικότητα των δύο φύσεων και η αμοιβαία συμπληρωματικότητά τους δεν είναι κοινωνικές επινοήσεις, αλλά παρέχονται από τον Θεό». «Η ιερότητα της ένωσης άνδρα και γυναίκας αναφέρεται στη σχέση Χριστού και Εκκλησίας». «Ο χριστιανικός γάμος δεν είναι απλώς μια συμφωνία συμβίωσης, αλλά ένα ιερό Μυστήριο μέσω του οποίου ο άνδρας και η γυναίκα λαμβάνουν τη χάρη του Θεού για να συνεχίσουν προς τη θέωσή τους». «Ο πατέρας και η μητέρα είναι συστατικά στοιχεία της παιδικής ηλικίας και της ώριμης ζωής».
Ολόκληρη η θεολογία του γάμου φαίνεται καθαρά στην ακολουθία του μυστηρίου του γάμου, στις ιεροτελεστίες και τις ευλογίες. Στο μυστήριο αυτό κηρύσσεται η ένωση άνδρα και γυναίκας εν Χριστώ Ιησού, με τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Τα αποτελέσματα του εν Χριστώ Γάμου είναι η δημιουργία ενός καλού γάμου και οικογένειας, η γέννηση παιδιών, ως καρπός της αγάπης των δύο συζύγων, του άνδρα και της γυναίκας, και η σχέση τους με την εκκλησιαστική ζωή. Η ατεκνία, χωρίς υπαιτιότητα των συζύγων, δεν καταστρέφει τον εν Χριστώ γάμο.
Η παραδοσιακή χριστιανική οικογένεια αποτελείται από πατέρα, μητέρα και παιδιά και σε αυτή την οικογένεια τα παιδιά μεγαλώνουν γνωρίζοντας τη μητρότητα και την πατρότητα, που θα είναι απαραίτητα στοιχεία για την περαιτέρω ανάπτυξή τους.
Από την άλλη, όπως φαίνεται στο «Τρέμπνικ» της Εκκλησίας, υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ των Μυστηρίων του Βαπτίσματος, του Χρίσματος, του Γάμου, της Εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Οποιαδήποτε διακοπή αυτής της σχέσης δημιουργεί εκκλησιαστικά προβλήματα.
Γι' αυτό βαπτιζόμαστε και χριζόμαστε για να συμμετέχουμε στο Σώμα και στο Αίμα του Χριστού. Η γαμήλια τελετή γίνεται για να συμμετέχουν οι σύζυγοι και η οικογένεια στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και να μετέχουν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Οποιαδήποτε διακοπή σε αυτή τη σύνδεση των μυστηρίων είναι μια πτώση.
Η Εκκλησία βασίζεται σε αυτή την παράδοση που δόθηκε από τον Θεό στους αγίους και δεν μπορεί να δεχθεί καμία άλλη μορφή γάμου, πολύ περισσότερο τον λεγόμενο «γάμο ομοφυλόφιλων».
4. Σε ένα κράτος δικαίου, το κράτος με τους θεσμούς του έχει την εξουσία να συντάσσει νομοσχέδια και να ψηφίζει νόμους ώστε να υπάρχει ενότητα, ειρήνη και αγάπη στην κοινωνία.
Ωστόσο, η Εκκλησία είναι αρχαίος θεσμός, έχει παραδόσεις αιώνων, έχει συμμετάσχει σε όλες τις δοκιμασίες των ανθρώπων σε όλες τις εποχές, έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην ελευθερία της, όπως φαίνεται στην ιστορία, η πιο παλιά και η πιο πρόσφατο, και όλοι θα πρέπει να του αποδίδουν αναλόγως τον σεβασμό. Άλλωστε όλοι οι εξουσιαστές, με εξαίρεση λίγους, είναι μέλη της κατά δύναμη και ευλογία. Η Εκκλησία ούτε υποστηρίζει ούτε αντιτίθεται, αλλά κυβερνά κατά Θεόν και ποιμένες πάνω σε όλους. Επομένως, έχει έναν ιδιαίτερο λόγο να γίνεται σεβαστό.
Για το θέμα του λεγόμενου «πολιτικού γάμου ομοφυλόφιλων», η Ιερά Σύνοδος όχι μόνο δεν μπορεί να σιωπήσει, αλλά πρέπει να μιλήσει από αγάπη και έλεος για όλους. Γι' αυτό η ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στην πρόσφατη απόφασή της, ομόφωνα και ενωτική, για λόγους που έχει υποστηρίξει, ανακοίνωσε ότι «αντιτίθεται πλήρως και κατηγορηματικά στο προτεινόμενο νομοσχέδιο».
Και αυτή η ξεκάθαρη απόφαση βασίζεται στο γεγονός ότι «οι εμπνευστές του νομοσχεδίου και όσοι συμφωνούν με αυτό προωθούν την κατάργηση της πατρότητας και της μητρότητας και τη μετατροπή τους σε ουδέτερη καταγωγή, την εξαφάνιση των ρόλων και των δύο φύλων εντός της οικογένειας και του τόπου. πάνω από αυτό, η προστασία των συμφερόντων των μελλοντικών παιδιών και οι σεξουαλικές επιλογές των ομοφυλοφίλων ενηλίκων».
Επιπλέον, η καθιέρωση της «υιοθεσίας παιδιού» καταδικάζει τα μελλοντικά παιδιά να μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ή μητέρα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης γονεϊκού ρόλου, αφήνοντας ένα ανοιχτό παράθυρο για τη λεγόμενη «παρένθετη εγκυμοσύνη» που θα παρέχει κίνητρα για την εκμετάλλευση ευάλωτων γυναικών. και αλλάζοντας τον ιερό θεσμό της οικογένειας.
Η Εκκλησία, που πρέπει να εκφράζει το θέλημα του Θεού και να καθοδηγεί ορθόδοξα τα μέλη της, δεν μπορεί να τα δεχτεί όλα αυτά, γιατί διαφορετικά θα προδώσει την αποστολή της. Και αυτό δεν το κάνει μόνο από αγάπη για τα μέλη του, αλλά και από αγάπη για το ίδιο το κράτος και τους θεσμούς του, ώστε να συνεισφέρουν στην κοινωνία και να συμβάλλουν στην ενότητά της.
Αποδεχόμαστε, φυσικά, τα δικαιώματα των ανθρώπων εάν κινούνται εντός των επιτρεπτών ορίων, σε συνδυασμό με τα καθήκοντά τους, αλλά η νομιμοποίηση ενός απόλυτου «δικαιώματος» στην πράξη να θεοποιούνται αμφισβητεί την ίδια την κοινωνία.
5. Η Εκκλησία ενδιαφέρεται για την οικογένεια, που είναι το κύτταρο της Εκκλησίας, της κοινωνίας και του έθνους. Αυτό πρέπει να το υποστηρίξει και το κράτος, αφού στο ισχύον Σύνταγμα νοείται ότι «η οικογένεια ως βάση για τη διατήρηση και προαγωγή του έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους» (άρθρο 21 ) .
Σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη της Ελλαδικής Εκκλησίας, που είναι νόμος του κράτους (590/1977), «Η Ελληνική Εκκλησία συνεργάζεται μετά το κράτος, σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος όπως… η προώθηση του θεσμού του γάμου και της οικογένειας» (Αρ. . 2).
Καλούμε λοιπόν την Πολιτεία να αντιμετωπίσει το δημογραφικό πρόβλημα που γίνεται βόμβα έτοιμη να εκραγεί και είναι το κατεξοχήν εθνικό πρόβλημα της εποχής μας, η λύση του οποίου υπονομεύεται από το νομοσχέδιο που πρόκειται να ψηφιστεί και καλούμε για να στηρίξει τις πολύτεκνες οικογένειες που προσφέρουν πολλά στην κοινωνία και το έθνος.
Όλα τα παραπάνω η ιεραρχία της Ελλαδικής Εκκλησίας ανακοινώνει σε όλα τα μέλη της, με αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και αγάπης, γιατί όχι μόνο είναι ο λεγόμενος «γάμος ομοφυλόφιλος» υπονόμευση του χριστιανικού γάμου και του θεσμού της παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας. , που αλλάζει το πρότυπο της, αλλά και γιατί η ομοφυλοφιλία καταδικάζεται από ολόκληρη την εκκλησιαστική παράδοση, ξεκινώντας από τον απόστολο Παύλο (Ρωμ. 1, 2432), και ασχολείται με τη μετάνοια, που είναι αλλαγή του τρόπου ζωής.
Βεβαίως, υπάρχει η βασική αρχή ότι ενώ η Εκκλησία καταδικάζει κάθε αμαρτία ως αποξενώνοντας τον άνθρωπο από το Φως και την αγάπη του Θεού, την ίδια στιγμή αγαπά κάθε αμαρτωλό γιατί κι αυτός έχει την «εικόνα Θεού» και μπορεί να αποκτήσει «ομοίωσιν». . αν συνεργάζεται με τη χάρη του Θεού.
Η Ιερά Σύνοδος απευθύνει αυτόν τον υπεύθυνο λόγο σε εσάς, ευλογημένους Χριστιανούς, στα μέλη της και σε όλους όσους περιμένουν τον λόγο της, γιατί η Εκκλησία «λέγει την αλήθεια με αγάπη» (Εφεσ. 4, 15) και «αγαπά με αλήθεια». (2 Ιωάννη 1, 1).
† ΙΕΡΩΜΕΝ Αθηνών, Πρόεδρος
† Καριστίας και Σκύρου Σεραφείμ
† Ευστάθιος Μονεμβασιάς και Σπάρτης
† Αλέξιος Νικαίας †
Χρυσόστομος Νικοπόλεως και Πρέβεζας
† Θεόκλητος Ιερισού, Αγίου Γιώρου και Αρδαμερίου
† Θεόκλητος Μαρκωνίας και Κομοτηνής Παντελεήμων
† Γεώργιος Κιτρούσης και Κατερίνας
† Μαξίμου Ιωαννίνων
† Έλλασον του Χαρίτου
† Αμφιλόχιος Τύρου, Αμοργού και Νήσων
† Νικηφόρου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως
† Δαμασκηνός Αιτωλίας και Ακαρνανίας
Γενικός γραμματέας:
αρχιμ. Ιωάννης Καραμούζης
πηγή:εδώ
