HRWF skorar á SÞ, ESB og ÖSE að Tyrkland hætti að vísa 103 Ahmadísum úr landi

Human Rights Without Frontiers (HRWF) skorar á SÞ, ESB og ÖSE að biðja Tyrki um að ógilda brottvísunarúrskurð á 103 Ahmadísum

Tyrkneskur dómstóll hefur í dag birt brottvísunarúrskurð sem varðar 103 meðlimi Ahmadi trúarbragða friðar og ljóss frá sjö löndum. Margir þeirra, sérstaklega í Íran, munu eiga yfir höfði sér fangelsisvist og gætu verið teknir af lífi ef þeir verða sendir aftur til heimalands síns.

Human Rights Without Frontiers (HRWF) í Brussel kallar á

• Sameinuðu þjóðirnar og einkum sérstakur skýrslugjafi Sameinuðu þjóðanna um trú- og trúfrelsi, fröken Nazila Ghanea
• Evrópusambandið og einkum sérstakur sendifulltrúi ESB um trú- og trúfrelsi, Frans Van Daele, sem og millihópur Evrópuþingsins um trúfrelsi og trúfrelsi.
• sérstakir sendimenn um trú- og trúfrelsi sem skipaðir eru í Bretlandi og í nokkrum aðildarríkjum ESB.
• ÖSE/ODIHR

að hvetja tyrknesk yfirvöld til að afturkalla ákvörðun dagsins um brottvísun að áfrýjun. Kærufrestur er til föstudagsins 2. júní.

Fjölmiðlar víðsvegar um Evrópu vekja máls á þessu sem neyðarástandi eins og það má sjá í nokkrum af mörgum fleiri greinum í

• Alheimsrödd (Heildargreinin hér á eftir)
• Metro
• Sofia Globe
• The European Times
• Human Rights Without Frontiers

Þar að auki, beiðni er dreift.

Talsmaður og talsmaður 103 Ahmadis er Hadil Elkhouly. Hún er höfundur greinarinnar hér eftir og hægt er að sameinast henni á eftirfarandi símanúmer fyrir viðtöl: +44 7443 106804

Ofsóttum Ahmadi trúarbrögðum friðar og ljóss hefur verið neitað um hæli í Evrópu innan um vaxandi ofbeldi

Trúfélagar í minnihluta óttast dauða heima fyrir meint villutrú

By Hadil Elkhouly

Meðlimir Ahmadi trúarbragða friðar og ljóss. Kapikule landamærastöð, hliðið milli Tyrklands og Búlgaríu miðvikudaginn 24. maí 2023. Myndir í eigu Ahmadi trúarbragða friðar og ljóss. Notað með leyfi.

Þann 24. maí 2023, yfir 100 meðlimir Ahmadi trúarbrögð friðar og ljóss, ofsóttur trúarlegur minnihluti, var neitað um inngöngu og sættu ofbeldisfullri meðferð á meðan hann leitaði hælis við landamæri Tyrklands og Búlgaríu. Konur, börn og gamalmenni voru meðal þeirra sem urðu fyrir árásargirni, byssuskotum, hótunum og upptöku á eigum þeirra.

Meðal þessara einstaklinga var Seyed Ali Seyed Mousavi, 40 ára fasteignasali frá Íran. Fyrir nokkrum árum fór hann í einkabrúðkaup þar sem líf hans tók óvænta stefnu. Seyed Mousavi fann sig upp á náð og miskunn lögreglumanna sem gripu hann skyndilega, þvinguðu hann niður og urðu fyrir miklum barsmíðum. Honum var látið blæða í 25 mínútur áður en einhver leitaði loks læknisaðstoðar. 

Eini „glæpur“ Seyed Mousavi var tengsl hans við þennan trúarlega minnihluta, sem leiddi til ofsókna hans af yfirvöldum í Íran. Atvikið neyddi hann til að taka erfiða ákvörðun um að yfirgefa heimaland sitt og yfirgefa allt sem hann veit til að varðveita líf sitt. 

Ahmadi trúarbrögðin, ekki að rugla saman við Ahmadiyya múslimasamfélag, er trúfélag sem var stofnað árið 1999. Það hlaut stöðu kirkjunnar í Bandaríkjunum 6. júní 2019. Í dag er þessi trú iðkuð í meira en 30 löndum um allan heim. Það er undir forystu Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq og fylgir kenningum Imam Ahmed al-Hassan sem guðlegan leiðarvísi. 

Ofsóknir á vegum ríkisins

Frá stofnun þess árið 1999 hefur Ahmadi trúarhópurinn sætt ofsóknum í fjölmörgum þjóðum. Lönd þar á meðal Alsír, Marokkó, Egyptaland, Íran,Írak, Malaysia, og Tyrkland hafa kerfisbundið kúgað þá, fangelsað, hótað og jafnvel pyntað meðlimi þeirra. Þessi markvissa mismunun byggist á þeirri trú að þeir séu villutrúarmenn.

Í júní 2022 kallaði Amnesty International eftir því að sleppa 21 meðlimur Ahmadi trúarbragðanna í Alsír sem voru ákærðir fyrir brot þar á meðal „þátttöku í óviðkomandi hópi“ og „að smána íslam“. Þrír einstaklingar fengu eins árs fangelsisdóma en hinir voru dæmdir í sex mánaða fangelsi auk sekta. 

Á sama hátt, í Íran, í desember 2022, hópur 15 fylgjenda sömu trúar, þar á meðal ólögráða og konur, voru í haldi og færður til hinna alræmdu Evin fangelsi, þar sem þeir voru þvingaðir til að fordæma trú sína og rægja trú sína, þrátt fyrir að hafa ekki framið neina glæpi, né prédikað trú sína opinberlega. Ákærurnar á hendur þeim voru byggðar á andstöðu þeirra við „Wilayat Al Faqih," (forsjá íslamska lögfræðingsins) sem veitir vald til lögfræðinga og fræðimanna sem móta og framfylgja Sharia lög í landinu. Írönsk yfirvöld jafnvel sýndi áróðursheimildarmynd gegn trúarbrögðum í ríkissjónvarpinu.

Ahmadi Religion meðlimir hafa líka greint frá ofbeldi og hótunum af ríkisstyrktum vígasveitum í Írak, sem gerir þá berskjaldaða og óvarða. Þessi atvik fólu í sér vopnaðar árásir á heimili þeirra og farartæki, þar sem árásarmenn lýstu því opinberlega yfir að þeir teljist fráhvarfsmenn eiga dauða skilið, og neituðu þeim í raun hvers kyns vernd. 

Ofsóknirnar gegn Ahmadi trúarbrögðunum stafa af kjarnakenningar hennar sem víkja frá ákveðnum hefðbundnum viðhorfum innan íslams. Þessar kenningar fela í sér samþykki starfsvenja eins og að neyta áfengra drykkja og viðurkenna val kvenna varðandi það að vera með slæðu. Að auki efast meðlimir trúarbragðanna um sérstakar bænarathafnir, þar á meðal hugmyndina um skyldubundnar fimm daglegar bænir, og halda þeirri trú að föstumánuður (Ramadan) fellur í desember ár hvert. Þeir skora einnig á hefðbundna staðsetningu Kaaba, helgasti staður íslams, fullyrðir að hann sé á nútíma Petra, Jórdaníu, í stað þess að Mekka.

Ofsóknir á hendur þessum trúarlega minnihluta hafa aukist verulega eftir að hann var sleppt úr haldi „Markmið hinna vitru,“ hið opinbera fagnaðarerindi trúar þeirra. Ritningin var skrifuð af Abdullah Hashem Aba Al-Sadiq, trúarleiðtoganum sem sagðist uppfylla hlutverk hins fyrirheitna. Mahdi Múslimar bíða eftir að birtast undir lok tímans. 

Að þrauka hið óþekkta í átt að frelsi

Eftir að hafa ferðast smám saman til Tyrklands, fengu yfir 100 meðlimir Ahmadi trúarbragðanna stuðning frá félögum sem þegar höfðu sest að þar og ýttu undir tilfinningu um einingu með nettengingum sínum. Þrátt fyrir þær áskoranir sem þeir stóðu frammi fyrir héldu þeir áfram í leit sinni að því að finna ofsóknalaust heimili innan um sameiginlega reynslu þeirra af áföllum. 

Frammi fyrir þessari skelfilegu stöðu sneru þeir sér til Flóttamannahjálpar Sameinuðu þjóðanna (UNHCR) í Búlgaríu, Flóttamannastofnunar ríkisins (SAR) og búlgarska utanríkisráðuneytisins í von um að tryggja sér öruggt skjól. Því miður var beiðni þeirra um vegabréfsáritanir mætt með vonbrigðum þar sem allar leiðir reyndust árangurslausar.  

Í ljósi krefjandi aðstæðna ákvað hópurinn að safnast saman hjá embættismanninum Kapikule landamærastöð, hliðið milli Tyrklands og Búlgaríu miðvikudaginn 24. maí, 2023, til að biðja um hæli beint frá búlgarsku landamæralögreglunni. Aðgerðir þeirra eru í samræmi við ákvæðin sem sett eru fram í 58. mgr. 4. gr. laga um hæli og flóttamenn (LAR) sem staðfestir að hægt sé að leita hælis með því að framvísa munnlegri skýrslu til landamæralögreglunnar. 

Vöktunarnetið fyrir landamæraofbeldi, ásamt 28 öðrum samtökum, gaf út an opið bréf hvetja búlgarsk yfirvöld og landamæra- og strandgæslustofnun Evrópu (Frontex) til að uppfylla skyldur sínar samkvæmt lögum Evrópusambandsins og alþjóðlegum mannréttindalögum. Þessi lög innihalda 18. gr ESB Stofnskrá um grundvallarréttindi, Genfarsáttmálanum frá 1951 um stöðu flóttamanna og 14. grein Mannréttindayfirlýsingarinnar.

Í Búlgaríu, nokkrir mannréttindi samtök hafa samræmt að veita hópnum vernd og gefa þeim tækifæri til að leggja fram umsókn um alþjóðlega vernd við landamæri Búlgaríu, átak sem var í öndvegi við Félag um flóttamenn og innflytjendur í Búlgaríu. Mörg önnur samtök í Búlgaríu hafa tekið undir þessa yfirlýsingu, svo sem Mission Wings og Miðstöð lögfræðiaðstoðar, raddir í Búlgaríu.

Örvæntingarfull kröfu þeirra um öryggi kom í ljós kúgun og ofbeldi, eins og þeir voru lokaðir með valdi af tyrkneskum yfirvöldum, sætt barsmíðar með kylfum, og hótað með byssuskot. Núna í haldi er framtíð þeirra óráðin. Mesti ótti þeirra er að vera vísað aftur heim til sín, þar sem dauðinn gæti beðið þeirra, vegna trúarskoðana sinna.

Hið hættulega ferðalag sem þessi minnihlutahópur fer í vekur mikilvægar spurningar um heiðarleika landamæra og skuldbindingu aðildarríkja ESB til að standa vörð um mannréttindi. Barátta þeirra er áminning um nauðsyn samstöðu til að vernda grundvallarmannréttindi og varðveita reisn allra, óháð trúartengslum þeirra.

Myndband eftir Hadil El-Khouly, mannréttindastjóra Ahmadi