by Antoniego Pereiry – Wybory w Brazylii – Luiz Inacio Lula da Silva osiągnął niezwykły polityczny powrót, odzyskując prezydenturę Brazylii. Jego niewielkie zwycięstwo w drugiej turze wyborów było najmniejszym marginesem zwycięstwa w wyborach od czasu powrotu Brazylii do demokracji pod koniec lat 1980. Wynik wyniósł 50.9% dla Luli i 49.1% dla urzędującego prezydenta Jaira Bolsonaro – różnica niewiele ponad 2 mln głosów na prawie 119 mln oddanych ważnych głosów.
Lula jest teraz ustawiony na trzecią kadencję, 12 lat po zakończeniu swojej drugiej kadencji jako niezwykle popularny prezydent, który osiągnął zarówno wzrost gospodarczy, jak i włączenie społeczne w latach 2003-2010.
Podczas kampanii obaj rywale opowiedzieli się za pewnymi znanymi tematami: Bolsonaro przypomniał wyborcom o ujawnionej korupcji dotyczącej kilku członków administracji Luli. Ze swojej strony Lula skrytykował Bolsonaro za złe podejście do kryzysu COVID, w którym Brazylia odnotowała drugie pod względem liczby ofiar śmiertelnych w kraju za Stanami Zjednoczonymi.
Ale – inaczej niż w 2018 roku, kiedy Lula była uznano za niekwalifikujące się do biegu z powodu wyroku skazującego w 2017 r. zarzuty korupcyjne (od unieważnienia), a Bolsonaro pokonał niedoświadczonego i stosunkowo mało znanego Fernando Haddada, nie były to wybory, w których korupcja była głównym problemem.
Zamiast tego gospodarka wydawała się być głównym zmartwieniem większości wyborców. Rdzeń wsparcia Luli jest skoncentrowany najbardziej na: zubożały północny-wschód. Poparcie Bolsonaro jest szczególnie silne w zamożniejszych gospodarstwach domowych na południu, południowym wschodzie i środkowym zachodzie.
Koalicja dziesięciu partii Luli była szeroką koalicją od lewicy do centroprawicy. Kampania połączyła dwie siły polityczne, które były wrogami w 2000 roku: Partię Robotniczą Luli (Partia Robotniczalub PT) oraz polityków, którzy byli lub nadal byli członkami centroprawicowej Partii Socjaldemokratycznej (Brazylijska Partia Socjaldemokracjilub PSDB) i Brazylijskiego Ruchu Demokratycznego (Ruch Demokratyczny Brasileirolub MDB).
Wiceprezesem Luli był Geraldo Alckmina, konserwatywny katolik i były członek PSDB. członek MDB Simone Tebet, kandydat na prezydenta w pierwszej turze, walczył na rzecz Luli w drugiej turze i prawdopodobnie zostanie mu zaoferowane miejsce w gabinecie Luli.
Jednym z kluczy do przyszłego rządu Luli jest to, czy ta koalicja może pozostać razem. Pozostał zjednoczony podczas kampanii, kiedy miał wspólny cel pokonania urzędującego prezydenta. Inną kwestią jest to, czy zachowa jedność w rządzie.
Rozłamy mogą pojawić się, gdy administracja musi dokonać trudnych wyborów dotyczących zarządzania gospodarką i wyzwania odbudowy zdolności państwa w obszarach najbardziej zniszczonych przez administrację Bolsonaro. Szkody są szczególnie widoczne w środowisku, zdrowiu publicznym, edukacji, prawach człowieka i polityce zagranicznej.
Luz Bolsonaro?
Bolsonaro musi jeszcze wypowiedzieć się na temat wyników wyborów, aby przyznać się do oszustwa lub zarzucić mu oszustwo. Nadchodzące dni będą sprawdzianem jego charakteru i charakteru ruchu, który wyprowadził go na prezydenta.
Ten ruch jest czasami określany jako sojusz skrajnej prawicy wołowiny (agrobiznes), Biblii (ewangeliccy protestanci) i kul (części policji i wojska, a także nowo powiększone szeregi posiadaczy broni).
Bolsonaro może się powtórzyć co powiedział po ostatniej debacie („Kto ma najwięcej głosów, bierze udział w wyborach”) i przyznaje się do porażki. Ale mógł też naśladować swojego bohatera i mentora Donalda Trumpa i próbować propagować narrację o oszustwie, odmawiać zaakceptowania słuszności zwycięstwa wyborczego Luli i zostać przywódcą nielojalnej opozycji wobec nowego rządu.
Zgodnie z prawem brazylijskim ma prawo do: zakwestionować wynik wnosząc sprawę do najwyższego sądu wyborczego, podobnie jak przegrany kandydat w 2014 r., Aecio Neves z PSDB. Ale musiałby przedstawić przekonujące dowody. Wynik byłby prawdopodobnie podobny do wyniku po wyborach w 2014 roku, kiedy sąd ostatecznie orzekł przeciwko Neves.
Lula zwróciła się do opozycji w swoim… mowa akceptacji w niedzielę wieczorem. Powiedział coś, czego Bolsonaro nigdy nie powiedział po zwycięstwie w 2018 r. – ani w żadnym innym momencie od tego czasu: „Będę rządził dla 215 milionów Brazylijczyków, a nie tylko tych, którzy na mnie głosowali”.
Przedstawił także niektóre z cele jego przyszłego rządu. Najpilniejsze to zmniejszenie głodu i ubóstwa, przyspieszenie wzrostu gospodarczego i wzmocnienie sektora przemysłowego. Co ważne, Lula podkreśliła również potrzebę współpracy z międzynarodowymi partnerami w celu spowolnienia tempa wylesiania w Amazonii.
Zbliżające się wyzwania
Jego rząd czeka ciężka bitwa. Skarbce rządowe są opustoszałe niż wtedy, gdy Lula była ostatnim prezydentem. Duże podwyżki płacy minimalnej, do których Lula zdawała się zobowiązywać się podczas kampanii, prawdopodobnie podniosą inflację. obecnie działa na poziomie około 7%. Produktywność pozostaje w stagnacji, a przemysł – który zmniejszył się jako udział w całej gospodarce – jest niekonkurencyjny na arenie międzynarodowej w wielu sektorach.
Ale największym wyzwaniem Luli będzie prawdopodobnie kwestia polityczna. Bolsonaro mógł utracić prezydenturę, ale wielu jego sojuszników zdobyło potężne pozycje polityczne w całym kraju. Pięciu byłych ministrów Bolsonaro zdobyło miejsca w Senacie, gdzie Partia Liberalna Bolsonaro (PL) ma największy blok mandatów. Trzech byłych członków gabinetu Bolsonaro zdobyło miejsca w izbie niższej Kongresu Narodowego, gdzie PL jest również największą partią.
W stanach kandydaci sprzymierzeni z Bolsonaro wygrał 11 z 27 gubernatorów stanowych, podczas gdy kandydaci sprzymierzeni z Lulą zdobyli tylko osiem. Co ważniejsze, trzy największe i najważniejsze stany w Brazylii – Minas Gerais, Rio de Janeiro i Sao Paulo – od 2023 roku będą rządzone przez zwolenników Bolsonaro gubernatorów.
Bolsonaro może opuścić prezydenturę – ale Bolsonaryzm nigdzie się nie wybiera.
Anthony Pereira – Visiting Professor w School of Global Affairs, King's College London, jest także dyrektorem Kimberly Green Latin American and Caribbean Center na Florida International University
