W swoim gorączkowym poszukiwaniu ofiar wykorzystywania seksualnego, PROTEX, argentyńska agencja państwowa zajmująca się zwalczaniem handlu ludźmi i gangów przestępczych wykorzystujących prostytutki, również sfabrykowała wyimaginowane prostytutki i niniejszym uczyniła prawdziwe ofiary, ostrzegając media, gdy w sierpniu 2022 r. przeprowadziła spektakularną zbrojną rozprawę SWAT ze szkołą jogi w Buenos Aires (BAYS) ), grupa przekonań filozoficznych rzekomo prowadząc siatkę prostytucyjną oraz w około pięćdziesięciu innych miejscach w Buenos Aires.
Artykuł pierwotnie opublikowany przez BitterWinter.Org
W sumie wydano nakazy aresztowania 19 osób, 10 mężczyzn i 9 kobiet, rzekomo kierujących siatką przestępczą. Wszyscy zostali uwięzieni i poddani bardzo surowemu reżimowi pozbawienia wolności z okresem poprzedzającym zatrzymanie wynoszącym od 18 do 84 dni. W dwóch sprawach Sąd Apelacyjny uchylił akt oskarżenia ze względu na bezzasadność. Pozostali są wolni i czekają na kolejną turę.
Sfabrykowane prostytutki
Pięć kobiet po pięćdziesiątce, trzy po czterdziestce i jedna po trzydziestce z jednej strony pozywają dwóch prokuratorów PROTEX bezpodstawnych twierdzeń, że są ofiarami wykorzystywania seksualnego w ramach szkoły jogi. Z drugiej strony są prawdziwymi ofiarami PROTEX-u, ponieważ teraz publicznie noszą piętno prostytutki, któremu stanowczo zaprzeczają. Chociaż prostytucja nie jest nielegalna w Argentynie, szkody w ich życiu osobistym, rodzinnym i zawodowym są ogromne.
Z tymi sfabrykowanymi prostytutkami przeprowadziła niedawno w Buenos Aires wywiad Susan Palmer, profesor stowarzyszony na Wydziale Religii i Kultury Uniwersytetu Concordia w Montrealu (Kanada) oraz dyrektorka projektu Children in Sectarian Religions and State Control Project na Uniwersytecie McGill (Kanada), przy wsparciu przez Kanadyjską Radę ds. Nauk Społecznych i Humanistycznych (SSHRC). Te kobiety nie pochodzą z bezbronnej klasy społecznej i nie były przedmiotem handlu ludźmi do Argentyny. Należą do klasy średniej i mają pracę. W trakcie wywiadów ponownie zdecydowanie zaprzeczały, jakoby zajmowały się prostytucją. Na dzień dzisiejszy PROTEX nie przedstawił żadnych dowodów na prostytucję, a co za tym idzie, na jakąkolwiek formę wyzysku w tym kontekście.
W 22-stronicowym, dobrze udokumentowanym raporcie opublikowanym w lipcowo-sierpniowym numerze „ The Journal of CESNUR, Susan Palmer podkreśliła różne aspekty destrukcyjnego wpływu działania PROTEX na życie wyimaginowanych prostytutek i ich wyimaginowanych alfonsów w BAYS.
Zatrzymanym zarzucono udział w zrzeszaniu się przestępczym, handel ludźmi, wykorzystywanie seksualne oraz pranie brudnych pieniędzy na podstawie art Ustawa nr 26.842 o zapobieganiu i karaniu handlu ludźmi oraz pomocy ofiarom.
Ustawodawstwo przeciwko wykorzystywaniu seksualnemu
Do 2012 r. tego rodzaju działalność przestępcza podlegała karze na mocy ustawy 26.364, jednak 19 grudnia 2012 r. ustawa ta została zmieniona w taki sposób, że otwierała drzwi do kontrowersyjnych interpretacji i stosowania. Obecnie jest identyfikowany jako Przepis 26.842.
Finansowe wykorzystywanie prostytucji przez osoby trzecie niewątpliwie musi być ścigane przed sądami, ponieważ ofiarami są najczęściej biedne miejscowe kobiety, uchodźczynie lub kobiety importowane w celach prostytucji. Niektórzy akceptują, że uważa się ich za ofiary. Inni nie. W tej drugiej kategorii wiele kobiet twierdzi, że prostytucja jest ich wyborem, ponieważ boją się odwetu ze strony alfonsa lub kręgu mafijnego, od którego są zależne. Mogą zatem zostać uznane za ofiary również przez sądy prowadzące dochodzenie, pomimo ich odmowy.
Inne niezależne prostytutki, które nie są powiązane z żadną siecią, również deklarują, że jest to wybór z życia wzięty i że nie są ofiarami. To właśnie w tym momencie interpretacja i stosowanie ustawy 26.842 stają się bardzo problematyczne, ponieważ system prawny uznaje je za ofiary, pomimo zaprzeczeń.
I wreszcie, inne kobiety, które nie zajmowały się prostytucją, są wbrew swojej woli uznawane przez wymiar sprawiedliwości za ofiary w związku z dochodzeniem w sprawie organizacji podejrzanej o wykorzystywanie seksualne. Tak jest w przypadku dziewięciu kobiet, które uczęszczały do szkoły jogi w Buenos Aires, które stanowczo zaprzeczają jakiejkolwiek działalności w zakresie prostytucji w swoim życiu.
Abolicjonizm, wątpliwa koncepcja „feministyczna”.
W kwestii prostytucji spierają się dwa stanowiska polityczne, abolicjonizm i zakwaterowanie.
Jeśli chodzi o ustawodawstwo dotyczące prostytucji, abolicjonizm jest szkołą myślenia, która ma na celu zniesienie prostytucji i odrzuca wszelkie formy przystosowania, które na to zezwalają. Zwolennicy obu podejść zgadzają się co do dekryminalizacji prostytucji, ale obecnie abolicjonizm uznaje „wszystkie” prostytutki za ofiary systemu, który je wykorzystuje ze względu na ich bezbronność. Ten punkt widzenia na temat ofiar i ich bezbronności został przyjęty przez PROTEX.
Pierwotnym celem ruchu abolicjonistycznego było przeciwstawienie się przystosowaniu i regulowaniu prostytucji, które między innymi narzucało prostytutkom kontrolę medyczną i policyjną.
Przystosowanie i uregulowanie prostytucji w rzeczywistości sprowadzało się do ustanowienia prostytucji i urzędowania zamówień publicznych. Ponieważ ruch neoabolicjonistyczny, mający bardziej radykalną wizję niż pierwotny abolicjonizm, utrzymywał, że najbardziej niedopuszczalne formy przemocy towarzyszące handlowi ludźmi i przymusowej prostytucji są powiązane z bezkarnością nabywców, jego celem jest zakazanie wszelkich form wyzysku prostytucję wszędzie tam, gdzie jest to możliwe.
Kolejnym krokiem było rozszerzenie zakresu „nielegalnie autoryzowanych” miejsc, w których prostytucja mogła być wykorzystywana przez siatki przestępcze, takich jak „sauny”, „puby”, „kluby whisky”, „kluby nocne”, „kluby jogi” itp. , które rzekomo były bezkarnie promowane w mediach i przestrzeni publicznej. Prokuratura zachęcała do podjęcia działań mających na celu odsłonięcie zasłony tych „domów tolerancji”, które są celem procesu handlu ludźmi w celu wykorzystywania seksualnego i które cieszą się rzekomo fałszywym i niewłaściwym uznaniem prawnym.
Takie podejście otworzyło drzwi do podejrzeń o wykorzystywanie seksualne w grupach duchowych, takich jak BAYS.
Dryfowanie PROTEX-u w kwestii wiktymizacji
Kontrowersyjne wdrażanie kontrowersyjnej ustawy 26.842 wraz z jej rozpowszechnianiem w elicie intelektualnej i sądownictwie Argentyny oraz przez nią w Argentynie skrytykowała Marisa S. Tarantino w wydanej w 2021 r. książce pt. „Ni víctimas nicriminales: trabajadores sexuales. Una crítica feminista a las políticas contra la trata de personas y la prostitución” (Ani ofiary, ani przestępcy: osoby świadczące usługi seksualne. Feministyczna krytyka polityki przeciwdziałającej handlowi ludźmi i prostytucji; Buenos Aires: Fondo de Cultura Económica de Argentina).
Marisa Tarantino jest prokuratorem prawnym Biura Prokuratora Generalnego Narodu i byłą sekretarzem Federalnego Biura Prokuratora ds. Karnych i Więziennictwa nr 2 Stolicy Federalnej. Jest specjalistką w zakresie wymiaru sprawiedliwości (Universidad de Buenos Aires/Uniwersytet w Buenos Aires) i prawa karnego (Universidad de Palermo/Uniwersytet w Palermo). Ponieważ brała udział w warsztatach organizowanych przez PROTEX, jej opinia jest tym cenniejsza. W skrócie oto kilka jej odkryć:
– „UFASE-PROTEX – która była jedną z agencji silnie powiązanych z Międzynarodową Organizacją ds. Migracji w celu zajęcia się tą kwestią – była szczególnie oddana zadaniu rozpowszechniania perspektywy neoabolicjonistycznej, przedstawiając ją jako właściwy paradygmat postępowania w sprawach handlu ludźmi i wykorzystywania seksualnego. Znalazło to odzwierciedlenie w organizacji licznych kursów szkoleniowych i warsztatów, rozpowszechnianiu materiałów, „protokołach najlepszych praktyk”, a nawet w produkcji akademickiej. Wszystko to wywarło silny wpływ na różne sfery instytucjonalne w całym kraju” (s. 194).
– „W ten sposób włączenie tej szczególnej perspektywy płci, zbudowanej z głównych postulatów neoabolicjonizmu, umożliwiło (re)interpretację różnych form organizacji i wymiany usług seksualnych w kontekście konfliktu karnego, a dokładniej w w kontekście handlu ludźmi” (s. 195).
Taki kontekst wytworzyły wprowadzone w 2012 r. nowelizacje ustawy o handlu ludźmi i wykorzystywaniu prostytucji przez kręgi przestępcze oraz poparcie PROTEX dla neoabolicjonistycznego modelu politycznego, który (niewłaściwie) wykorzystano do usprawiedliwienia rozprawienia się z BAYS.
Oprócz modelu politycznego PROTEX znalazł sojusznika w osobie antykultysty Pabla Saluma, który wystrzelił wszystkie swoje strzały w nietradycyjne grupy religijne lub światopoglądowe w Argentynie, w tym szanowaną międzynarodową Ewangelicka organizacja pozarządowa, której 38 ośrodków niedawno dokonano nalotu w sprawie rzekomych zarzutów handlu ludźmi.
Diabelski trójkąt w sprawie BAYS: stanowisko polityczne, fabrykacja fałszywych ofiar, małżeństwo PROTEX i Salum
BAYS jest ofiarą modelu politycznego, jego architekta sądownictwa PROTEX i antykultysty Pabla Saluma.
Salum, który do nastolatka mieszkał z krewnymi praktykującymi jogę w BAYS, wniósł do debaty „wartość dodaną”. Oskarżył BAYS o bycie „kultem” – kontrolowanie i pranie mózgów kobiet w celu wciągnięcia ich w prostytucję w celu samodzielnego finansowania. Jego stanowisko zostało pocieszone fala doniesień medialnych, który bez żadnej kontroli powielał jego oskarżenia: W ten sposób BAYS stał się „kultem horroru” w Argentynie i za granicą.
Kilka raportów zagranicznych badaczy wykazało jednak, że Salum tylko się rozprzestrzeniał fantazje i kłamstwa o BAYS i nowych ruchach religijnych, aby zwrócić na siebie uwagę mediów.
Niektórzy przywódcy PROTEX-u nierozsądnie zaczęli zaprzyjaźniać się z Salumem, w którym postrzegali okazję do prowadzenia dochodzeń i ścigania nowych grup na podstawie zarzutów o handel ludźmi i wykorzystywanie prostytucji.
Z jednej strony, według PROTEX, wszystkie osoby wykorzystywane do prostytucji są prawdziwymi ofiarami z powodu wykorzystywania ich słabych punktów, nawet jeśli stanowczo temu zaprzeczają. Z drugiej strony, według Saluma, sekty osiągają ten sam rezultat poprzez pranie mózgów swoich członków i wykorzystywanie ich słabości. Nadużywanie wrażliwości według PROTEX i wykorzystywanie słabości według antykultysty Saluma prowadzą zatem do tego samego rezultatu: tworzenia tak zwanych ofiar, które nie są świadome bycia ofiarami i temu zaprzeczają.
To wyjaśnia pułapkę, w jaką wpadła BAYS i dziewięć kobiet opisanych przez PROTEX jako nieświadome ofiary prostytucji prowadzonej przez siatkę przestępczą.
Jak wydostać się z tej pułapki? Argentyna pozostaje demokracją, a głównym wyjściem jest sprawiedliwość. Grupa chrześcijańska „Cómo vivir por fe” wygrał sprawę przeciwko PROTEX w listopadzie 2022 r. po nalocie zainicjowanym przez Pabla Saluma i oskarżeniach o wyzysk i handel narządami. Sąd skrytykował Saluma za „szkolenie” i manipulowanie głównym świadkiem.
W przypadku BAYSÓW pranie mózgu to fantazja potępiona przez badaczy religioznawstwa jako koncepcja nieistniejąca. Jeśli chodzi o dziewięć powódek, sądy będą musiały uznać, że nie ma dowodów na sprzedaż usług seksualnych.
Machinacje PROTEX i spółki zostały niedawno potępione przez CAP/Liberté de Conscience, organizację pozarządową posiadającą status ECOSOC, podczas 53. sesja Rady Praw Człowieka ONZ w Genewie.
PROTEX i sądownictwo w Argentynie dobrze by zrobiły, gdyby posłuchały tego ostrzegawczego strzału, zanim stracą twarz przed międzynarodową społecznością praw człowieka, gdy duch prostytucji znika w przypadku BAYS.
