autorstwa Martina Hoeggera
Akra Ghana, 16th Kwiecień 2024 . W tym tętniącym życiem afrykańskim mieście Globalne Forum Chrześcijańskie (GCF) skupia chrześcijan z ponad 50 krajów i ze wszystkich rodzin Kościołów. Pochodzenia Ghany, jego sekretarz generalny Casely Essamuah wyjaśnia, że GCF pragnie dać chrześcijanom możliwość poznania i przyjęcia darów, które Duch Święty umieścił w różnych Kościołach. „To przestrzeń głębokiego spotkania wiary. Uczymy się w ten sposób odkrywać bogactwo Chrystusa” – mówi.
Świat potrzebuje widzieć chrześcijan razem
Forum rozpoczyna się w przestrzeni kultu kościoła Ridge, dużego kościoła międzywyznaniowego. Chór prowadzi zgromadzenie w pieśniach z różnych tradycji. Głoszenie prowadzi Lidia Neshangwe, młody pastor, moderator Kościoła Prezbiteriańskiego w Zimbabwe. Jej doświadczenie kościelne mówi samo za siebie: „Urodziłam się w niezależnym Kościele. Jestem wdzięczny zielonoświątkowcom, którzy dali mi wówczas dobry fundament pod moją wiarę, Kościołowi katolickiemu, który kształcił mnie w swoich szkołach. Następnie odbyłem szkolenie teologiczne u prezbiterianów. Ale moim ulubionym Kościołem jest Kościół Metodystyczny, który dał mi męża!”
Aby pokazać potrzebę postrzegania naszej różnorodności jako komplementarności, podaje przykład Pawła i Barnaby. Odkryła między nimi trzynaście różnic; prawdopodobieństwo podziału między nimi było duże, a mimo to zostali wysłani razem. Dlaczego Duch Święty ich połączył, skoro tak bardzo się od siebie różnią, jak to ukazano w Dziejach Apostolskich? (13.1-2)
To samo tyczy się naszych Kościołów. Są bardzo różni, ale Duch Święty nas jednoczy i wysyła, aby świat poznał, kim jest Chrystus. „Jeśli jesteśmy zjednoczeni w naszej misji głoszenia Chrystusa, nasza różnorodność jest błogosławieństwem, a nie przekleństwem. Tego właśnie potrzebuje świat” – mówi.
Aby zilustrować niezwykłą różnorodność globalnego chrześcijaństwa, amerykański teolog Gina A. Zurlo pokazuje, że przesunął się na południe. W przeciwieństwie do stu lat temu jest tam 2.6 miliarda chrześcijan, czy to katolików, protestantów, czy niezależnych, ewangelików czy zielonoświątkowców. Natomiast ortodoksi stanowią większość w krajach Europy Wschodniej. https://www.gordonconwell.edu/center-for-global-christianity/publications
Podziel się naszą podróżą wiary
U podstaw podejścia Forum leży dzielenie się „podróżami wiary” w małych grupach liczących maksymalnie dziesięć osób. Jedyne, co należy zrobić, to słuchać tego, co Duch chce nam powiedzieć poprzez wędrówkę innych z Chrystusem. Za siedem minut! Rosemarie Bernard, sekretarz Światowej Rady Metodystów, wyjaśnia: „Celem tego ćwiczenia jest dostrzeganie Chrystusa w innych. Niech Duch Święty prowadzi nasze słowa i uważnie słuchaj historii innych. »
Jerry Pillay, sekretarz generalny Światowej Rady Kościołów postrzega dzielenie się naszymi osobistymi historiami wiary jako „bardzo piękny gobelin”. To jest jak „droga do Emaus”, po której serca płoną pasją do Chrystusa. „Wspólne słuchanie głosu Pasterza, rozeznawanie i wspólne działanie odnawia naszą ufność w przemieniającą moc Boga. Świat pogrążony w kryzysie potrzebuje chrześcijan stojących razem”.
To ćwiczenie robię już piąty raz. Jej owocem jest za każdym razem wielka radość, która nadaje ton spotkaniu. To dzielenie się zapoczątkowuje duchową przyjaźń, która następnie pozwala nam świadczyć o sercu naszej wspólnej wiary.
Relacje dla misji
Billy'ego Wilsona, prezes Światowej Wspólnoty Zielonoświątkowej, mówi, że jest wdzięczny, że zielonoświątkowcy – najszybciej rozwijająca się rodzina kościelna – są mile widziani przy stole GCF. W ten sposób uczą się lepiej poznawać inne Kościoły. Dużo zastanawiał się nad 17 rozdziałem ewangelii Jana 17, w którym Jezus modli się o jedność. Według niego jedność ta ma przede wszystkim charakter relacyjny. Realizuje się wówczas w misji: „aby świat poznał i uwierzył”. Wreszcie duchowy, jak relacje między Osobami Trójcy.
„Jeśli nasze relacje nie będą prowadziły do misji, nasza jedność zaniknie. Nasza nadzieja wypływa z pustego grobu w czasie Wielkanocy. Niech to Forum zjednoczy nas w nowy sposób, aby nieść zmartwychwstałego Jezusa temu pokoleniu” – podsumowuje.
Po południu teolog ewangelicki z Ameryki Łacińskiej Ruth Padilla Deborst przynosi medytację nad Janem 17, gdzie podkreśla naszą odpowiedzialność za poszukiwanie jedności w miłości, która odzwierciedla, kim Bóg jest w prawdzie. „Miłość nie jest uczuciem, ale radykalnym zobowiązaniem do wzajemnego poddania się. W ten sposób zostaniemy posłani, abyśmy wszyscy mogli poznać miłość Boga”. Podobnie jak poprzednia mówczyni podkreśla, że jedność nie jest celem samym w sobie, lecz ma na celu świadectwo. Jednak to świadectwo jest wiarygodne tylko wtedy, gdy jesteśmy razem w tym podzielonym świecie, aby mógł poznać miłość Boga.
Dzień kończy się trzykrotnym dzieleniem się. Najpierw nad tym tekstem biblijnym, potem między rodzinami kościelnymi, a na koniec między ludźmi pochodzącymi z tego samego kontynentu. Następnego dnia udamy się do Cape Coast, twierdzy, z której brutalnie wysłano trzy miliony niewolników do Ameryk.
