By ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රියාවේ ශාන්ත අතනාසියස්
3 පරිච්ඡේදය
මෙලෙස ඔහු (ඇන්ටෝනියස්) වසර විස්සක් පමණ ව්‍යායාම කරමින් සිටියේය. මෙයින් පසු, බොහෝ දෙනෙකුට දැවෙන ආශාවක් ඇති වූ විට සහ ඔහුගේ ජීවිතයට තරඟ කිරීමට අවශ්ය වූ විට, ඔහුගේ දන්නා හඳුනන අය පැමිණ ඔහුගේ දොරට බල කළ විට, ඇන්ටනී කිසියම් අභයභූමියකින් මෙන් පිටතට පැමිණියේ, ඉගැන්වීමේ අභිරහස් වලට මුල පිරීය සහ දේවානුභාවයෙන් ය. ඉන්පසු පළමු වතාවට ඔහු තම බලකොටුවලින් තමා වෙත පැමිණි අයට පෙනී සිටියේය.
උන් වහන්සේ දැක, උන් වහන්සේගේ ශරීරය නිශ්චල භාවයෙන් තර නො වී ද, නිරාහාරයෙන් හා යක්ෂයන් සමඟ සටන් කිරීමෙන් ද දුබල වී නැති බව ද, උන් වහන්සේ විමතියට පත් වූ හ. ඔහු තම ආරාමයට පෙර ඔවුන් දැන සිටි ආකාරයටම සිටියේය.
*
එමෙන්ම පැමිණ සිටි බොහෝ දෙනෙකුට ශාරීරික රෝගවලින් පීඩා විඳිමින් සිටි බොහෝදෙනෙකුව ස්වාමීන් වහන්සේ ඔහු තුළින් සුවපත් කළ සේක. තවත් අය ඔහු නපුරු ආත්මයන් පවිත්ර කර ඇන්ටනීට කතා කිරීමේ තෑග්ග ලබා දුන්නේය. එබැවින් ඔහු ශෝකයට පත් වූ බොහෝ අයව සනසමින්, සතුරු වූ තවත් අය, ඔහු මිතුරන් බවට පත් කළේය, ක්රිස්තුස් වහන්සේගේ ප්‍රේමයට වඩා ලෝකයේ කිසිම දෙයකට කැමති නොවිය යුතු බව සියල්ලන්ටම පුනරුච්චාරණය කළේය.
තමන්ගේම පුත්‍රයාව ඉතිරි නොකර අප සියල්ලන් වෙනුවෙන්ම දුන් දෙවියන් වහන්සේ අපට පෙන්වා දුන් අනාගත යහපත් දේ සහ මනුෂ්‍යත්වය සිහිපත් කරන ලෙස ඔවුන්ට උපදෙස් දීමෙන්, පැවිදි ජීවිතය පිළිගැනීමට බොහෝ දෙනා පොළඹවා ගත්තේය. එබැවින්, ආරාම ක්‍රමයෙන් කඳුකරයේ දිස් වූ අතර, කාන්තාරය ඔවුන්ගේ පෞද්ගලික ජීවිතය අත්හැර දෙව්ලොව ජීවත් වීමට අත්සන් කළ භික්ෂූන්ගෙන් පිරී තිබුණි.
*
දිනක්, සියලු භික්ෂූන් වහන්සේලා ඔහු වෙත පැමිණ, ඔහුගෙන් වචනයක් ඇසීමට අවශ්ය වූ විට, ඔහු කොප්ටික් භාෂාවෙන් ඔවුන්ට මෙසේ කීවේය: "ශුද්ධ වූ ශුද්ධ ලියවිල්ල අපට සියල්ල ඉගැන්වීමට ප්රමාණවත්ය. නමුත් ඇදහිල්ල තුළ එකිනෙකාව දිරිමත් කර, වචනයෙන් අපව ශක්තිමත් කර ගැනීම අපට යහපත්ය. ඔයත් ළමයි වගේ ඇවිත් තාත්තෙක් වගේ දන්න දේවල් මට කියන්න. තවද මම ඔබට වඩා වයසින් වැඩි නිසා මා දන්නා සහ අත්දැකීමෙන් ලබාගත් දේ ඔබ සමඟ බෙදා ගන්නෙමි.
*
“සියල්ලටම වඩා, ඔබ සැමගේ පළමු සැලකිල්ල විය යුත්තේ: ඔබ ආරම්භ කරන විට, ඔබේ ශ්‍රමය තුළ විවේක නොගැනීම සහ අධෛර්යමත් නොවීම. “අපි තපස්වී වයසට ගියෙමු”යි නොකියන්න. නමුත් ඔබ පළමු වතාවට පටන් ගත්තාක් මෙන් සෑම දිනකම ඔබේ ජ්වලිතය වැඩි කරන්න. මක්නිසාද යත් ඉදිරි යුගයන් හා සසඳන විට සියලු මිනිස් ජීවිතය ඉතා කෙටි ය. එබැවින් අපගේ මුළු ජීවිතයම සදාකාල ජීවනයට සාපේක්ෂව කිසිවක් නොවේ. ”
“ලෝකයේ සෑම දෙයක්ම වටිනා දේ සඳහා විකුණනු ලැබේ, සෑම කෙනෙකුම කැමති දේ සඳහා හුවමාරු කර ගනී. නමුත් සදාකාල ජීවනය පිළිබඳ පොරොන්දුව සුළු දෙයකට මිලදී ගනු ලැබේ. මක්නිසාද යත් මේ කාලයේ දුක් විඳීම අනාගතයේ අපට හෙළි වන මහිමයට සමාන නොවන බැවිනි.
*
“'මම හැමදාම මැරෙනවා' කියා පැවසූ ප්‍රේරිතවරයාගේ වචන ගැන සිතා බැලීම හොඳය. මොකද අපිත් හැමදාම මැරෙනවා වගේ ජීවත් වෙනවා නම් අපි පව් කරන්නේ නැහැ. මෙම වචනවලින් අදහස් කරන්නේ: සෑම දිනකම අවදි වීම, සවස් වන තුරු අප ජීවත් නොවනු ඇතැයි සිතීම. ආයෙත් අපි නිදාගන්න ලෑස්ති වෙනකොට හිතමු අපි නැගිටින්නේ නෑ කියලා. මක්නිසාද යත් අපගේ ජීවිතයේ ස්වභාවය නොදන්නා අතර එය ප්‍රොවිඩන්ස් විසින් මෙහෙයවනු ලබන බැවිනි.
“අපි මේ ආකල්ප ඇතිකරගෙන හැමදාම මේ විදිහට ජීවත්වෙනකොට අපි පව් කරන්නේවත්, අයහපතට ආශාවක් ඇතිකරගන්නේවත්, කිසිම කෙනෙක් එක්ක තරහ වෙන්නේවත්, පොළොවේ වස්තු රැස්කරන්නේවත් නැහැ. නමුත් අපි සෑම දිනකම මිය යාමට අපේක්ෂා කරන්නේ නම්, අපි දේපල නොමැති අතර සෑම කෙනෙකුටම සමාව දෙනු ඇත. තවද අපි කිසිසේත් අපිරිසිදු සතුටක් රඳවා නොගනිමු, නමුත් එය අප පසුකර යන විට එයින් ඉවතට හැරී, සෑම විටම සටන් කරමින්, දරුණු විනිශ්චයේ දවස මනසේ තබා ගන්නෙමු.
“එබැවින්, දානපතියාගේ මාර්ගය ආරම්භ කර ඇවිදිමින්, ඉදිරි දෙයට ළඟා වීමට අපි දැඩි උත්සාහයක් ගනිමු. ලොත්ගේ භාර්යාව මෙන් කිසිවෙක් ආපසු හැරී නොයන්න. මක්නිසාද සමිඳාණන් වහන්සේ මෙසේ ද වදාළ සේක: "නගුලට අත තබා ආපසු හැරෙන කිසිවෙක් ස්වර්ග රාජ්‍යයට සුදුසු නැත."
“ගුණය ඇසූ විට බිය නොවන්න, වචනයෙන් විස්මයට පත් නොවන්න. මක්නිසාද යත් එය අපෙන් දුරස් නොවන අතර අපෙන් පිටත නිර්මාණය නොවන බැවිනි. කාර්යය අප තුළ ඇති අතර අප කැමති නම් එය කිරීමට පහසුය. හෙලීන්වරු තම මව්බිම අතහැර මුහුද තරණය කර විද්‍යාව ඉගෙන ගනී. කෙසේ වෙතත්, අපට ස්වර්ග රාජ්‍යය වෙනුවෙන් අපේ මව්බිම හැර යාමට අවශ්ය නැත, දානපතියා වෙනුවෙන් මුහුද තරණය කිරීමට අවශ්ය නැත. මක්නිසාද යත්, “ස්වර්ග රාජ්‍යය ඔබ තුළය” කියා සමිඳාණන් වහන්සේ මුල සිටම අපට පැවසූ බැවිනි. එබැවින් ශීලයට අවශ්ය වන්නේ අපගේ ආශාව පමණි.'
*
එහෙයින් ඒ කඳු මුදුන්වල ගී ගයන, කියවන, නිරාහාරව සිටි, අනාගත බලාපොරොත්තු ඇතිව සතුටු සිතින් යාඥා කළ, දානයට කටයුතු කරන, දිව්‍ය ගායනයන්ගෙන් පිරුණු කූඩාරම් ආකාරයෙන් ආරාම තිබුණා. ඔවුනොවුන් අතර ප්‍රේමය හා එකඟතාවද තිබුණි. ඇත්ත වශයෙන්ම, මෙය දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි භක්තිය සහ මිනිසුන්ට යුක්තිය ඇති වෙනම රටක් බව දැකිය හැකිය.
මක්නිසාද යත් අයුක්තිසහගත හා අයුක්තියට පත් නොවී, අයකරෙකුගෙන් පැමිණිල්ලක් නොතිබුණි, නමුත් අසපු රැස්ව සිටි අතර සැමට ශීලය සඳහා එක සිතුවිල්ලක් විය. එමනිසා, යමෙක් නැවතත් ආරාම සහ මෙය මෙතරම් යහපත් භික්ෂූන් වහන්සේලා දුටු විට, ඔහු කෑගසමින් මෙසේ කීවේය: “ජාකොබ්, ඊශ්‍රායලය, ඔබේ කූඩාරම් කොතරම් අලංකාරද! සෙවන සහිත නිම්න මෙන්ද ගංගාවක් වටා ඇති උද්‍යාන මෙන්ද! සමිඳාණන් වහන්සේ පොළොවෙහි රෝපණය කළ කෝමාරිකා ගස් මෙන් ද ජලය අසල කිහිරි ගස් මෙන් ද වේ!” (ගණන් 24:5-6).
4 පරිච්ඡේදය
ඊට පසු, මැක්සිමිනස්ගේ පාලන සමයේදී සිදු වූ හිංසා පීඩා වලට පල්ලිය පහර දුන්නේය (එම්පී. මැක්සිමිනස් දයා, සටහන සංස්.). ශුද්ධ වූ දිවි පිදූවන් ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රියාවට ගෙන ආ විට, ඇන්ටනි ද ඔවුන් පසුපස ගොස්, ආරාමයෙන් පිටව ගොස්, “අපි ගිහින් සටන් කරමු, ඔවුන් අපට කතා කරන නිසා, නැතහොත් අපි සටන්කරුවන්ව බලමු.” ඒ වගේම ඔහුට එකවරම සාක්ෂිකරුවෙකු වීමටත් ප්‍රාණ පරිත්‍යාගිකයෙකු වීමටත් විශාල ආශාවක් තිබුණි. යටත් වීමට අකමැති වූ ඔහු පතල්වල සහ සිරගෙවල්වල පාපොච්චාරණය කරන්නන්ට සේවය කළේය. උසාවියේ සිටින ඊනියා සටන්කාමීන් පරිත්‍යාග කිරීමට සූදානම් වීමට, දිවි පිදූවන් පිළිගැනීමට සහ ඔවුන් මිය යන තුරුම ඔවුන් සමඟ යාමට දිරිගැන්වීමට ඔහු දැක්වූ උනන්දුව විශිෂ්ටයි.
*
ඔහුගේ නිර්භීතකම සහ ඔහුගේ සහචරයන්ගේ මෙන්ම ඔවුන්ගේ උද්යෝගය දුටු විනිසුරුවරයා, කිසිඳු භික්ෂුවක් උසාවියේ නොපැමිණෙන ලෙසත්, නගරයේ කිසිසේත් නොසිටින ලෙසත් නියෝග කළේය. එවිට ඔහුගේ මිතුරන් සියල්ලෝම එදින සැඟවීමට තීරණය කළහ. එහෙත් ඇන්ටනි මෙයින් කෙතරම් කලබල වූයේද යත්, ඔහු තම ඇඳුම පවා සෝදාගත් අතර, පසුවදා ඔහු තම අභිමානයෙන් ආණ්ඩුකාරවරයාට පෙන්වමින් ප්‍රමුඛයා විය. සියල්ලෝම මේ ගැන මවිතයට පත් වූ අතර ආණ්ඩුකාරවරයාද තම සෙබළුන් කණ්ඩායම සමඟින් ගමන් කරන විට එය දුටුවේය. ඇන්ටනී නොබියව නිශ්චලව සිට, අපගේ ක්‍රිස්තියානි ධෛර්යය ප්‍රදර්ශනය කළේය. මක්නිසාද යත් ඔහුට අවශ්ය වූයේ අප ඉහත කී පරිදි සාක්ෂිකරුවෙකු සහ ප්‍රාණ පරිත්‍යාගියෙකු වීමටය.
*
නමුත් ඔහුට ප්‍රාණ පරිත්‍යාගිකයෙකු වීමට නොහැකි වූ නිසා, ඔහු ඒ වෙනුවෙන් වැලපෙන මිනිසෙකු මෙන් දිස් විය. කෙසේ වෙතත්, දෙවියන් වහන්සේ ඔහුව අපගේ සහ අන් අයගේ යහපත සඳහා ආරක්ෂා කළ අතර, ඔහු ශුද්ධ ලියවිල්ලෙන් ඉගෙන ගත් තපස් තුළ බොහෝ දෙනෙකුට ගුරුවරයෙකු වීමට හැකි විය. මක්නිසාද යත් ඔහුගේ හැසිරීම දෙස බැලීමෙන් බොහෝ දෙනෙක් ඔහුගේ ජීවන රටාව අනුකරණය කරන්නන් වීමට උත්සාහ කළහ. අවසානයේ පීඩා නතර වූ විට සහ ආශීර්වාද ලත් බිෂොප් පීටර් ප්‍රාණ පරිත්‍යාගශීලියෙකු වූ විට (311 දී - සටහන සංස්කරණය), පසුව ඔහු නගරය හැර ගොස් නැවත ආරාමයට විශ්රාම ගියේය. එහිදී, හොඳින් දන්නා පරිදි, ඇන්ටනී මහත් වූ ද ඊටත් වඩා දැඩි තපස්කමක් ද කළේය.
*
මෙසේ හුදකලාව විශ්රාම ගොස්, ජනතාව ඉදිරියේ පෙනී නොසිට, කිසිවකු නොපිළිගන්නා ලෙස යම් කාලයක් ගත කිරීම ඔහුගේ කාර්යය කරවාගෙන, ඔහුගේ සාමයට බාධා කළ මාර්ටිනියානස් නම් සෙන්පතියෙක් ඔහු වෙත පැමිණියේය. මෙම යුධ නායකයාට දුෂ්ට ආත්මයන් විසින් පීඩාවට පත් වූ දියණියක් සිටියේය. ඔහු දොර ළඟ බොහෝ වේලාවක් බලා සිට තම දරුවා වෙනුවෙන් දෙවියන්ට කන්නලව් කිරීමට පිටතට එන ලෙස ඇන්ටනීට කන්නලව් කළ විට, ඇන්ටනී දොර විවෘත කිරීමට ඉඩ නොදී, ඉහළින් එබී බැලූ අතර, “මචං, ඔබ මට දෙන්නේ ඇයි? ඔබේ ඇඬීමත් සමඟ ඔච්චර හිසරදයක්ද? මමත් ඔයා වගේ කෙනෙක්. නමුත් ඔබ මා සේවය කරන ක්රිස්තුස් වහන්සේව විශ්වාස කරනවා නම්, ගොස් යාච්ඤා කරන්න, ඔබ විශ්වාස කරන ආකාරයටම සිදුවනු ඇත. මාර්ටිනියන්, වහාම විශ්වාස කර, උපකාරය සඳහා ක්රිස්තුස් වෙත හැරී, පිටත්ව ගිය අතර ඔහුගේ දියණිය නපුරු ආත්මයෙන් පවිත්ර විය.
“ඉල්ලන්න, එය ඔබට දෙනු ලැබේ” කියා පවසන යෙහෝවා දෙවි ඔහු මාර්ගයෙන් තවත් බොහෝ පුදුම ක්‍රියා කළා. (මතෙව් 7:7). ඒ නිසා ඔහු දොර අරින්නේ නැතිව, බොහෝ දුක් වින්ද අය, ඔහුගේ වාසස්ථානය ඉදිරිපිට වාඩි වී, ඇදහිල්ල ඇති කර, ඕනෑකමින් යාච්ඤා කර, සුවය ලැබුවා.
පස්වන පරිච්ඡේදය
නමුත් ඔහු බොහෝ දෙනෙකුගෙන් කරදරයට පත් වූ බව දුටු නිසාත්, තමාගේම අවබෝධය අනුව තමාට අවශ්ය පරිදි ආරාමයේ වාසය කිරීමට ඉඩ නොදුන් නිසාත්, සමිඳාණන් වහන්සේ තමා හරහා කරන ක්‍රියා ගැන ආඩම්බර වේ යැයි බියෙන් හෝ තවත් කෙනෙකුට ඔහු වෙනුවෙන් එවැනි දෙයක් සිතනු ඇත, ඔහු තීරණය කර ඔහු නොදන්නා අය වෙත ඉහළ තේබයිඩ් වෙත යාමට තීරණය කළේය. ඔහු සහෝදරයන්ගෙන් රොටි ගෙන නයිල් ගං ඉවුරේ වාඩි වී තමාට නැඟී ඔහු සමඟ යාමට හැකි වන පරිදි නැවක් පසුකර යනු ඇත්දැයි බලා සිටියේය.
ඔහු මේ ආකාරයෙන් කල්පනා කරමින් සිටියදී, ඉහළින් හඬක් ඔහු වෙත පැමිණියේය: "ඇන්ටෝනියෝ, ඔබ කොහෙද යන්නේ සහ ඇයි?". ඔහු, කටහඬ අසා, ලැජ්ජාවට පත් නොවී, ඔහු එසේ හැඳින්වීමට පුරුදුව සිටි නිසා, සහ වචන වලින් පිළිතුරු දුන්නේ ය: "සෙනඟ මාව තනි නොකරන නිසා, බොහෝ හිසරදය නිසා මට ඉහළ තේබයිඩ් වෙත යාමට අවශ්යයි. මම මෙහි සිටින මිනිසුන් විසින් ඇති කර ඇති බවත්, විශේෂයෙන් ඔවුන් මගේ බලයෙන් ඔබ්බට ගිය දේවල් මගෙන් ඉල්ලා සිටින නිසා බවත්ය. එවිට හඬ ඔහුට මෙසේ කීවේය: “ඔබට සැබෑ සාමයක් ඇති වීමට අවශ්ය නම්, දැන් කාන්තාරයට ගැඹුරට යන්න.”
“නමුත් මම ඔහුව නොදන්නා නිසා මට මාර්ගය පෙන්වන්නේ කවුද?” ඇන්ටනි ඇසූ විට, එම හඬ වහාම ඔහුව සමහර අරාබිවරුන් වෙත යොමු කළේය (පුරාණ ඊජිප්තුවරුන්ගෙන් පැවත එන කොප්ට්ස්, ඔවුන්ගේ ඉතිහාසය අනුව අරාබිවරුන්ගෙන් වෙන්ව හඳුනා ගනී. සහ ඔවුන්ගේ සංස්කෘතිය අනුව, මේ ආකාරයෙන් ගමන් කිරීමට සූදානම් වෙමින් සිටි සටහන සංස්.), ඔවුන් ළඟට ගොස් ඇන්ටනි ඔවුන් සමඟ කාන්තාරයට යන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය. ඔවුන්, විධිවිධානය අනුව මෙන්, ඔහුව කරුණාවෙන් පිළිගත්තා. ඔහු ඉතා උස් කන්දකට පැමිණෙන තෙක් දින තුනක් සහ රාත්‍රී තුනක් ඔවුන් සමඟ ගමන් කළේය. මිහිරි හා ඉතා සීතල පිරිසිදු ජලය කන්ද යටට පැන නැංගේය. ඒවගේම පිටත මිනිස් රැකවරණයක් නොමැතිව පල දරන රටඉඳි කිහිපයක් සහිත සමතලා කෙතක් විය.
*
දෙවියන් වහන්සේ විසින් ගෙන ආ ඇන්තනි, එම ස්ථානයට ආදරය කළේය. මක්නිසාද ගං ඉවුර අසලදී ඔහුට කතා කළ තැනැත්තා ඔහුට පෙන්වූ ස්ථානය මෙයයි. මුලදී, ඔහුගේ සගයන්ගෙන් පාන් ලැබුණු පසු, ඔහු කිසිවෙකු නොමැතිව කන්දේ තනිවම සිටියේය. මක්නිසාද යත් අවසානයේ ඔහු තම නිවස ලෙස හඳුනාගත් ස්ථානයට ළඟා වූ බැවිනි. ඇන්ටනීගේ ජ්වලිතය දුටු අරාබිවරුන්ම හිතාමතාම ඒ මාර්ගයෙන් ගොස් ඔහුට ප්‍රීතියෙන් පාන් ගෙනාවා. නමුත් ඔහුට රට ඉඳි වලින් ලැබෙන සොච්චම් නමුත් ලාභ ආහාරද තිබුණි. ඒ අනුව එම ස්ථානය ගැන දැනගත් සහෝදරයන් තම පියා සිහිපත් කරන කුඩා දරුවන් මෙන් ඔහුට ආහාර යැවීමට වගබලා ගත්හ.
කෙසේ වෙතත්, එහි සිටි පිරිසක් මේ පාන් සඳහා දඟලමින් වෙහෙසෙන බව දැනගත් ඇන්ටනී හාමුදුරුවන් ගැන අනුකම්පාවෙන් සිතමින් තමන් වෙත පැමිණි කිහිප දෙනෙකුට උදැල්ලකුයි පොරවකුයි තිරිඟු ටිකක් ගෙනත් දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියා. මේ සියල්ල ඔහු වෙත ගෙන එන විට, ඔහු කන්ද අවට ඉඩම වටා ගොස්, ඒ සඳහා සුදුසු ඉතා කුඩා ස්ථානයක් සොයාගෙන එය වගා කිරීමට පටන් ගත්තේය. වාරිමාර්ග සඳහා ප්රමාණවත් තරම් ජලය තිබූ නිසා ඔහු තිරිඟු වැපිරුවේය. ඔහු සෑම වසරකම මෙය කළේය, එයින් තම ජීවිකාව ලබා ගත්තේය. මේ ආකාරයෙන් තමා කිසිවෙකුට කම්මැලි නොවන බවත් සෑම දෙයකදීම අන් අයට බරක් නොවීමට වගබලා ගන්නා බවත් ඔහු සතුටු විය. කෙසේ වෙතත්, ඉන් පසුව, තවමත් සමහර අය ඔහු වෙත පැමිණෙන බව දැක, ඔහු දුෂ්කර ගමනෙන් ආගන්තුකයාට ඔහුගේ උත්සාහයට මඳක් සහනයක් ලබා ගත හැකි වන පරිදි සෙනඟක් ද සිටුවා.
*
නමුත් ආරම්භයේ දී ජලය පානය කිරීමට පැමිණි කාන්තාරයේ සතුන් බොහෝ විට ඔහුගේ වගා කළ සහ වපුරන ලද භෝග වලට හානි කළහ. ඇන්ටනි නිහතමානීව එක් මෘගයෙකු අල්ලා ඔවුන් සියල්ලන්ටම මෙසේ කීවේය: “මම ඔබට හානියක් නොකරන විට ඔබ මට හානියක් කරන්නේ ඇයි? යන්න, දෙවියන් වහන්සේගේ නාමයෙන් මෙම ස්ථාන අසලට නොඑන්න! ”. එතැන් සිට, නියෝගයෙන් බියට පත් වූවාක් මෙන්, ඔවුන් තවදුරටත් එම ස්ථානයට ළඟා නොවීය.
මෙසේ ඔහු තම නිදහස් කාලය යාඥාවට සහ අධ්‍යාත්මික ව්‍යායාමයට කැප කරමින් කඳු අභ්‍යන්තරයේ තනිව ජීවත් විය. ඔහුට සේවය කළ සහෝදරයෝ ඔහුට ඔලිව්, පරිප්පු සහ ලී තෙල් ගෙන එන ලෙස සෑම මසකම ඔහුගෙන් ඉල්ලා සිටියහ. මොකද ඔහු ඒ වන විටත් වයසක කෙනෙක්.
*
වරක් භික්ෂූන් වහන්සේලා ඔවුන් වෙත බැස මඳ වේලාවක් වැඩම කරන ලෙස ඉල්ලා සිටි අතර, ඔහු තමා හමුවීමට පැමිණි භික්ෂූන් සමඟ ගමන් කළ අතර, ඔවුන් ඔටුවෙකු පිට පාන් සහ වතුර පටවා ගත්හ. නමුත් මෙම කාන්තාරය සම්පූර්ණයෙන්ම ජලය රහිත වූ අතර, ඔහුගේ වාසස්ථානය වූ එම කන්දේ පමණක් හැර, බීමට ජලය කිසිසේත් නොතිබුණි. තවද ඔවුන් යන මාර්ගයේ ජලය නොතිබූ නිසාත්, එය ඉතා උණුසුම් වූ නිසාත්, ඔවුන් සියල්ලෝම අනතුරට පත්වීමේ අවදානමක් ඇති කර ගත්හ. ඒ නිසා බොහෝ තැන් වටේ ගිහින් වතුර හොයාගන්න බැරිව වැඩි දුර යන්න බැරිව බිම වැතිරුණා. ඔව්හු තමන් ගැන කලකිරීමෙන් ඔටුවාට යන්නට හැරියහ.
*
කෙසේ වෙතත්, සියලු දෙනා අනතුරේ සිටින බව දුටු මහලු මිනිසා දැඩි ශෝකයට පත් වූ අතර ඔහුගේ ශෝකයෙන් ඔවුන්ගෙන් මඳක් ඉවත් විය. එහිදී ඔහු දණින් වැටී දෑත් බැඳ යාච්ඤා කිරීමට පටන් ගත්තේය. සමිඳාණන් වහන්සේ වහාම යාච්ඤ කිරීමට සිටි තැනින් වතුර ගලා එන්නට සැලැස්වූ සේක. ඉතින් බිව්වට පස්සේ කට්ටියම පණ ආවා. ඔව්හු ඔවුන්ගේ භාජන පුරවා, ඔටුවා සොයමින් එය සොයා ගත්හ. ගලක් වටා කඹය වැදී එම ස්ථානයේ සිරවීම සිදු විය. ඉන්පසු ඔවුහු ඇයව රැගෙන ගොස් ඇයට වතුර දමා, ඇය මත බඳුන් දමා, අනතුරකින් තොරව ඉතිරි මාර්ගයට ගියහ.
*
ඔහු පිටත ආරාමවලට ළඟා වූ විට, ඔවුන් සියල්ලෝම ඔහු දෙස බලා පියෙකු ලෙස ඔහුට ආචාර කළහ. තවද, ඔහු වනයෙන් යම් ප්‍රතිපාදන ගෙන ආවාක් මෙන්, අමුත්තන් පිළිගන්නා සේ උණුසුම් වචන වලින් ඔවුන්ට ආචාර කර, උපකාරයෙන් ආපසු ගෙවීය. නැවතත් කන්ද මත ප්රීතිය සහ පොදු ඇදහිල්ල තුළ ප්රගතිය සහ දිරිගැන්වීම සඳහා තරඟයක් ඇති විය. තව ද, එක් අතකින් භික්ෂූන්ගේ වීර්‍යය ද, අනෙක් අතින් කන්‍යාභාවයෙන් මහළු වූ ද, අන්‍ය කන්‍යාවන්ගේ ද නායිකාව වූ තම සොහොයුරිය ද දැක ප්‍රීති වූ සේක.
දින කිහිපයකට පසු ඔහු නැවතත් කඳුකරයට ගියේය. එවිට බොහෝ දෙනෙක් ඔහු වෙත පැමිණියහ. අසනීප වූ සමහර අය පවා නැඟීමට එඩිතර විය. තවද තමන් වෙත පැමිණි සියලුම භික්ෂූන් වහන්සේලාට ඔහු නිරන්තරයෙන්ම මෙම උපදෙස ලබා දුන්නේය: ස්වාමින් වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාස කිරීම සහ උන් වහන්සේට ආදරය කිරීම, අපිරිසිදු සිතුවිලි හා ලෞකික සැප සම්පත් වලින් පරිස්සම් වීම, නිෂ්ඵල කතාවලින් වැළකී සිටීම සහ නොකඩවා යාච්ඤා කිරීම.
හයවන පරිච්ඡේදය
ඔහුගේ ඇදහිල්ල තුළ ඔහු කඩිසර වූ අතර ප්‍රශංසනීය විය. මක්නිසාද යත්, ඔහු කිසි විටෙකත් මෙලෙටියස්ගේ අනුගාමිකයින් වන භේදවාදීන් සමඟ සන්නිවේදනය නොකළේය, මන්ද ඔහු මුල සිටම ඔවුන්ගේ ද්වේෂසහගතකම සහ ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ල අත්හැරීම දැන සිටි නිසාත්, මනිචියානුවන් සමඟ හෝ වෙනත් මිථ්‍යාදෘෂ්ටිකයන් සමඟ මිත්‍රශීලීව කතා නොකළ නිසාත්, ඔවුන්ට උපදෙස් දීමට මිස, සිතමින්. ඔවුන් සමඟ මිත්රත්වය හා සන්නිවේදනය ආත්මයට හානියක් හා විනාශයක් බව ප්රකාශ කිරීම. එසේම ඔහු ඒරියන්වරුන්ගේ මිථ්‍යාදෘෂ්ටිය පිළිකුල් කළ අතර, ඔවුන් ළඟට නොයන ලෙසත්, ඔවුන්ගේ බොරු ඉගැන්වීම් පිළිනොගන්නා ලෙසත් සියල්ලන්ටම අණ කළේය. වරක් උමතු වූ ඒරියන් කිහිප දෙනෙක් ඔහු වෙත පැමිණි විට, ඔහු ඔවුන් පරීක්ෂා කර ඔවුන් දුෂ්ට මිනිසුන් බව දැක, ඔවුන්ගේ වචන සහ සිතුවිලි සර්ප විෂට වඩා නරක යැයි කියමින් කන්දෙන් එළවා දැමීය.
*
එක් කාලයකදී ඒරියන් ඔවුන් සමඟ සමාන යැයි සිතන බව බොරු ප්රකාශ කළ විට, ඔහු කෝපයට පත් වූ අතර දැඩි කෝපයට පත් විය. එවිට ඔහු රදගුරුවරුන් සහ සියලු සහෝදරයන් විසින් කැඳවනු ලැබූ බැවින් කන්දෙන් බැස ආවේ ය. ඔහු ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රියාවට ඇතුළු වූ විට, ඔහු සියල්ලන් ඉදිරියේ ඒරියන් හෙළා දුටුවේ මෙය අවසාන මිථ්‍යාදෘෂ්ටිය සහ අන්තක්‍රිස්තුස්ගේ පූර්වගාමියා බවයි. දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්‍රයා මැවිල්ලක් නොවන බවත්, ඔහු වචනය සහ ප්‍රඥාව බවත් පියාගේ සාරය බවත් ඔහු මිනිසුන්ට ඉගැන්වීය.
එවැනි මිනිසෙකු ක්රිස්තුස් වහන්සේට එරෙහි මිථ්‍යාදෘෂ්ටියට ශාප කිරීම ගැන සියල්ලෝම සතුටු වූහ. ඒ වගේම ඇන්ටනීව බලන්න නගරයේ මිනිස්සු එකතු වුණා. මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ග්‍රීකවරුන් සහ ඔවුන්ගේ ඊනියා පූජකයන්ම පල්ලියට පැමිණ මෙසේ පවසමින්: "අපි දෙවියන් වහන්සේගේ මනුෂ්‍යයා දැකීමට කැමතියි." මොකද හැමෝම එයාට එහෙම කිව්වා. මක්නිසාද සමිඳාණන් වහන්සේ ඔහු කරණකොටගෙන බොහෝ අය දුෂ්ට ආත්මවලින් පවිත්ර කළ අතර උමතු වූවන් සුව කළ බැවිනි. සහ බොහෝ, මිථ්යාදෘෂ්ටිකයින් පවා, පැරණි මිනිසා ස්පර්ශ කිරීමට පමණක් අවශ්ය විය, ඔවුන් එයින් ප්රයෝජන ලබනු ඇතැයි ඔවුන් විශ්වාස කළහ. ඇත්ත වශයෙන්ම එම දින කිහිපය තුළ බොහෝ මිනිසුන් ක්‍රිස්තියානීන් බවට පත් වූයේ වසරක් මුළුල්ලේම ඔහු දැක නැති තරම්ය.
*
ඔහු ආපසු එන්නට පටන් ගත් විට, අපි ඔහු සමඟ ගිය විට, අපි නගර දොරටුවට ළඟා වූ පසු, කාන්තාවක් අපට පිටුපසින් මෙසේ කීවේය: “දෙවියන් වහන්සේගේ මිනිසා, ඉන්න! මගේ දුව නපුරු ආත්මයන් නිසා දරුණු ලෙස පීඩා විඳිති. ඉන්න, මම දුවද්දී මට හානියක් නොවන ලෙස මම ඔබෙන් අයදිනවා. ඒ අසා අපෙන් බැගෑපත් වූ මහළු මිනිසා එකඟ වී නතර විය. ස්ත්‍රිය ළං වූ විට, දැරිය බිම ඇද වැටුණු අතර, ඇන්ටනි යාච්ඤා කර ක්රිස්තුස් වහන්සේගේ නම සඳහන් කිරීමෙන් පසු, අශුද්ධාත්මයා ඇය හැර ගිය නිසා දැරිය සුව වූවාය. ඊට පස්සේ අම්මා දෙවියන්ට ආශිර්වාද කරලා හැමෝම පිං දුන්නා. ඔහු තම නිවසට යන්නාක් මෙන් කන්දට ගොස් ප්‍රීති විය.
සටහන: මෙම ජීවිතය ඇලෙක්සැන්ඩ්‍රියාවේ අගරදගුරු ශාන්ත ඇතනාසියස් විසින් ලියා ඇත, මහා ඇන්තනි පියතුමාගේ අභාවයෙන් වසරකට පසුව († ජනවාරි 17, 356), එනම් 357 දී ගෝල්හි බටහිර භික්ෂූන්ගේ ඉල්ලීම පරිදි (ඩී. ප්රංශය) සහ අගරදගුරු පිටුවහල්ව සිටි ඉතාලිය. එය ශාන්ත අන්තෝනි මුනිඳුන්ගේ ජීවිතය, සූරාකෑම්, ගුණධර්ම සහ නිර්මාණ සඳහා වඩාත් නිවැරදි ප්‍රාථමික මූලාශ්‍රය වන අතර නැගෙනහිර හා බටහිර යන දෙඅංශයේම පැවිදි ජීවිතය පිහිටුවීමට හා සමෘද්ධිමත් වීමට අතිශයින් වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කළේය. නිදසුනක් වශයෙන්, ඔගස්ටින් ඔහුගේ පාපොච්චාරණයන්හි ඔහුගේ පරිවර්තනයට හා ඇදහිල්ල හා භක්තිය වැඩිදියුණු කිරීමට මෙම ජීවිතයේ ප්‍රබල බලපෑම ගැන කථා කරයි.
