Jamie Moran විසිනි
1. යුදෙව් ෂෙයෝලය ග්‍රීක හේඩීස් හා සමානයි. හෙබ්‍රෙව් භාෂාවෙන් ‘ෂෙයෝල්’ යැයි පවසන සෑම අවස්ථාවකම මෙය ග්‍රීක භාෂාවෙන් ‘හේඩීස්’ ලෙස පරිවර්තනය කළහොත් අර්ථය නැතිවීමක් සිදු නොවේ. 'හේඩීස්' යන යෙදුම ඉංග්‍රීසියෙන් හොඳින් දන්නා අතර, එබැවින් 'ෂෙයෝල්' යන යෙදුමට වඩා කැමති විය හැකිය. ඒවායේ අර්ථය සමාන වේ.
ෂෙයෝලය හෝ හේඩීස් යන දෙකම යුදෙව් 'ගෙහෙන්නාව' හා සමාන නොවේ, එය පරිවර්තනය කළ යුත්තේ 'නිරය' ලෙස පමණි.
ෂෙයෝල්/හේඩීස්= මළවුන්ගේ වාසස්ථානය.
ගෙහෙන්නා/නිරය= දුෂ්ටයන්ගේ වාසස්ථානය.
මේවා ගුණාත්මකව වෙනස් ස්ථාන දෙකක් වන අතර, කිසිවිටෙක එකම ලෙස සැලකිය යුතු නොවේ. යුදෙව් සහ ක්‍රිස්තියානි ශුද්ධ ලියවිලිවල කිං ජේම්ස් අනුවාදය ෂෙයෝල් සහ ගෙහෙන්නාවේ සියලුම සිදුවීම් 'නිරය' ලෙස පරිවර්තනය කරයි, නමුත් මෙය විශාල වැරැද්දකි. යුදෙව් සහ ක්‍රිස්තියානි ශුද්ධ ලියවිලිවල සියලුම නවීන පරිවර්තනවල මුල් හෙබ්‍රෙව් හෝ ග්‍රීක පිටපතෙහි ගෙහෙන්නාව සඳහන් වන විට පමණක් 'නිරය' භාවිතා කරයි. හෙබ්‍රෙව් භාෂාවෙන් ෂෙයෝලය ඇති වූ විට, එය ග්‍රීක භාෂාවෙන් හේඩීස් බවට පත් වන අතර, හේඩීස් ඉංග්‍රීසියෙන් යොදවා නොමැති නම්, ඊට සමාන ප්‍රකාශනයක් දක්නට ලැබේ. ඉංග්‍රීසියෙන් 'සිරගෙදර' යන යෙදුම සමහර විට 'අත්හැරගිය' යන්නට අදාළව ප්‍රිය කරයි, නමුත් මෙය අපැහැදිලි ය, මන්ද විවිධ අර්ථයෙන්, හේඩීස් සහ ගෙහෙන්නා යන දෙකම 'සිරගත කිරීම' වේ. මරණින් මතු ජීවිතයේ පුද්ගලයන් ගැන කතා කිරීම යම් අර්ථයකින් බන්ධනාගාරයේ දී සිදු වේ. ෂෙයෝලය/හේඩීස් ගෙහෙන්නාව/නිරය වෙතින් ප්‍රමාණවත් ලෙස වෙන් කර නොමැත. වෙනස සටහන් කිරීම වැදගත් වන්නේ, හේඩීස් ලෙස මරණය සහ නිරය නපුර ලෙසින් ඒවා සිදුවන ඕනෑම පාඨයක බෙහෙවින් වෙනස් ඇඟවුම් ගෙන යන බැවිනි. නූතන යුදෙව් විශාරදයන් එක හඬින් කතා කරයි - ඔවුන්ට ඉතා අසාමාන්‍ය ලෙස - ගෙහෙන්නාව පමණක් 'නිරය' ලෙස පරිවර්තනය කළ යුතු බව ප්‍රකාශ කරයි. [පැරණි ඇන්ග්ලෝ-සැක්සන් වචනයක්, 'සැඟවුණු' යන අර්ථය ඇති එක් ලේඛකයෙකු ප්‍රකාශ කරයි]
මානව අත්දැකීම්වල ගුණාත්මක වෙනස සහ සංකේතාත්මක අර්ථයේ වෙනස පැහැදිලි වෙනසක් පෙන්නුම් කරයි.
[1] ෂෙයෝල්/හේඩීස්=
අමතක වන ස්ථානයක්, ‘මරණය’, අවතාරය-ජීවිතය= අර්ධ ආයුෂ.
අඳුරු සහ අඳුරු= 'අනුභූත'; උදාර ලෝකයක්, මිථ්‍යා 'පාතාල ලෝකය.'
දාවිත් ගීතාවලියේ ෂෙයෝලය හඳුන්වන්නේ ‘වළක්’ ලෙසයි.
[2] Gehenna/Hell=
නොනිවෙන ගින්නක් සහ නොමැරෙන පණුවා ඇති ස්ථානයක්; වධ දෙන ස්ථානය.
ගෙහෙන්නාවේ ඉන්න අයට වේදනාවක් දැනිලා අඬනවා. පණුවා මළ මිනිය හපමින් = පසුතැවිල්ල. ඉඩ නොදෙන දැවෙන ගිනිදැල්= ස්වයං නින්දා.
ආබ්‍රහම් ගෙහෙන්නාව දුටුවේ ‘ගිනි උදුනක්’ ලෙසයි.
මේ අනුව, හේඩීස්/ෂෙයෝල්= පොළව යට මළ වළක්, ගෙහෙන්නා/නිරය= නපුරේ උදුනක් [උදුනක් වැනි වූ නිම්නයකට සමාන වේ].
2. ක්‍රිස්තු වර්ෂ 1100 දී පමණ, යුදෙව් රබ්බිවරුන්ගේ සම්ප්‍රදාය විසින් ගෙහෙන්නාව හඳුනාගෙන ඇත්තේ ජෙරුසලමෙන් පිටත ‘අපිරිසිදුකම’ ඉවත දමන ලද කුණු කන්ද ලෙසය. ගෙහෙන්නා යනු සංකේතයක්, සංකේතාත්මක ප්‍රකාශනයක් වුවද, සංකේතයේ 'හින්නොම් නිම්නය' සමඟ ඇති සමීකරණය ඉතා පිළිගත හැකි ය.
'ගෙහෙන්නා' යනු ග්‍රීක භාෂාවකි, නමුත් එය හෙබ්‍රෙව් භාෂාවෙන් හින්නොම් නිම්නය සඳහා පැමිණිය හැකිය= 'ගේ හින්නොම්' [මෙසේ= ගෙහින්නොම්].' තල්මූඩයේ නම 'ගෙහින්නම්' වන අතර, ජේසුස් වහන්සේ කතා කළ ඇරමයික භාෂාවෙන් = 'ගෙහන්නා.' නූතන Yiddish = 'Ghenna.'
ජෙරුසලමට පහළින් පිහිටි හින්නොම් නිම්නය සැබවින්ම යුදෙව් ආගමේ සිට ක්‍රිස්තියානි ආගමට සම්ප්‍රේෂණය වූ ගෙහෙන්නාවේ සංකේතය සහ භාෂාමය පාරිභාෂිතය යන දෙකටම මූලාරම්භය නම්, එය 'නොනිවෙන ගිනි' සහ 'නොමැරෙන පණුවන්' අර්ථවත් කරයි.. මෙම රූප දෙකම යෙසායා සහ යෙරෙමියාගෙන් වන අතර, නව ගිවිසුමේ 11 වතාවක් ගෙහෙන්නාව භාවිතා කරන විට, ඔහු අදහස් කරන්නේ ගෙහෙන්නාව මිස හේඩීස් හෝ ෂෙයෝල් නොවේ, මන්ද ඔහු එම අනාවැකිමය රූප ණයට ගත් බැවිනි.
3. ගෙහෙන්නාව යම් නිශ්චිත මොහොතක වචනාර්ථයෙන් භූලක්ෂණාත්මක ස්ථානයක් ලෙස පිළිබඳ කතාව සංකේතාත්මකව නිරය බවට පත් වූයේ මන්ද යන්න සම්බන්ධයෙන් ඉතා අර්ථවත් ය.
මිටියාවත ආරම්භ වූයේ කානානීය මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ආගමේ නමස්කාරකයන් තම දරුවන් පූජා කළ ස්ථානයක් ලෙසය [වංශකතා, 28, 3; 33, 6] Moloch නම් මිථ්‍යාදෘෂ්ටික දෙවියාට [මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ‘ස්වාමිවරුන්’ කිහිප දෙනෙකුගෙන් කෙනෙක්, හෝ Ba’als= Nyssa හි ශාන්ත Gregory Moloch වෙත Mammon සම්බන්ධ කරයි. මොලොක්ගේ මෙම නමස්කාරකයන් ලෞකික ලාභය = ලෞකික බලය, ලෞකික ධනය, සුවපහසුව සහ සුඛෝපභෝගීත්වය, ජීවිතයේ පහසුව ලබා ගැනීම සඳහා තම දරුවන් ගින්නෙන් පුළුස්සා දැමූහ. දැනටමත් මෙය ගැඹුරු අර්ථයක් ලබා දෙයි= අපාය යනු මේ ලෝකයේ අපට වාසියක් ලබා දීමට පිළිම වන්දනාව ලෙස ආගම භාවිතා කරන විට, ආගමික හේතූන් මත අපගේ දරුවන් බිල්ලට දීමයි. එය ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ කියමනකට සම්බන්ධ වන අතර, එය ප්‍රකාශ කරන්නේ, ළමයින්ට එරෙහි වැරදි පැමිණිය යුතු වුවද, එවැනි බරපතල අපරාධයක් කිරීමෙන් වැලැක්වීමට ඔහුව සාගරයට විසි කර ගිල්වා ඇත්නම් එය කරන පුද්ගලයාට වඩා හොඳ බවයි. මේ ජීවිතයේ දරුවන්ගේ අහිංසකත්වයට එරෙහිව අපායගාමී අපරාධ කිරීමට වඩා මරණින් මතු ජීවිතයේදී මිය ගොස් පාතාලයේ නතර වීම හොඳය. අපායේ සිටීම, මේ ජීවිතයේ හෝ ඉන් ඔබ්බට, නිකම්ම කල් ඉකුත්වීමට වඩා බරපතල ය.. එහෙත්, දෙවියන් වහන්සේ විසින් අපගේ රැකවරණයට භාර දී ඇති දරුවන්ට අමූලික හෝ සියුම් ආකාරයෙන් හානියක් නොකළ අපගෙන් කවරෙක් ද? දරුවෙකු වැනි ගිනි පුපුරක් දැල්වීමට පෙර එය මරා දැමීම, ලෝකයේ මිදීම අවහිර කිරීම සඳහා යක්ෂයාගේ ප්‍රධාන උපාය මාර්ගයකි.
යුදෙව්වන්ට, මෙම රූප වන්දනාව සහ මිථ්‍යාදෘෂ්ටික කෲරත්වය සම්පූර්ණයෙන්ම පිළිකුල් සහගත විය. කානාන් ආගමේ අනුගාමිකයින් පමණක් නොව, ඇදහිල්ල අත්හළ යුදෙව්වන් ආගමික හේතූන් මත මෙම ස්ථානයේ ළමා බිලි පූජාව 'පුරුදු' කළහ [යෙරෙමියා, 7, 31-32; 19, 2, 6; 32, 35]. යෙහෝවාව අනුගමනය කරන කිසිම යුදෙව්වෙකුට පෘථිවියේ වඩා නරක තැනක් සිතාගත නොහැකිය. [මෙය ආබ්‍රහම්ගේ කතාව බෙහෙවින් වෙනස් ආලෝකයකට ඇද දමයි.] එවැනි ස්ථානයකට නපුරු ආත්මයන් සහ නපුරු බලවේග සැබෑ සංඛ්‍යාවෙන් ආකර්ෂණය වනු ඇත. 'මෙය මිහිපිට අපායක්' යැයි අපි කියන්නේ, නපුරු බලය සංකේන්ද්‍රණය වී ඇති බව පෙනෙන අවස්ථා, සිදුවීම්, සිදුවීම් ගැන සඳහන් කරමින්, යහපත කිරීම හෝ පරිත්‍යාගශීලීව ආදරය කිරීම, විශේෂයෙන් 'අවට වායුගෝලයෙන්' විරුද්ධ වන අතර, එබැවින් එය ඉතා අපහසු වේ. , පාහේ කළ නොහැකි නම්.
කාලයාගේ ඇවෑමෙන්, යුදෙව්වන් මෙම බොහෝ භයානක නිම්නය කුණු කන්දක් ලෙස භාවිතා කළහ. එය අනවශ්‍ය සුන්බුන් ඉවත දැමීමට පහසු ස්ථානයක් පමණක් නොවීය. එය ආගමික වශයෙන් 'අපිරිසිදු' ලෙස සලකනු ලැබීය. ඇත්ත වශයෙන්ම, එය සම්පූර්ණයෙන්ම 'ශාප ලත්' ස්ථානයක් ලෙස සලකනු ලැබීය [යෙරෙමියා, 7, 31; 19, 2-6]. එබැවින් යුදෙව්වන්ට එය වචනානුසාරයෙන් හා අධ්‍යාත්මික වශයෙන් 'අපිරිසිදු' ස්ථානයක් විය. චාරිත්‍රානුකූලව අපිරිසිදු යැයි සැලකෙන දේවල් එහි දමා ඇත= මියගිය සතුන්ගේ මළකඳන් සහ අපරාධකරුවන්ගේ සිරුරු. යුදෙව්වන් මිනිසුන්ව මිහිදන් කළේ පොළොවට ඉහළින් වූ සොහොන් වලය, එබැවින් ශරීරය මේ ආකාරයෙන් ඉවතට විසි කිරීම භයානක ලෙස සැලකේ, යමෙකුට සිදුවිය හැකි නරකම දෙයයි.
අපායේ සිදුවන දේ නිශ්චිත වශයෙන් ගත් රූප දෙකක් ලෙස ‘නොනිවෙන ගින්දර’ සහ ‘කවදාවත් නොනැවතී හූරන පණුවන්’ යථාර්ථයකින් පැමිණේ. ඒවා තනිකරම රූපක නොවේ. මිටියාවතේ අපිරිසිදු කුණු කසළ සහ විශේෂයෙන් කුණු වූ සතුන්ගේ සහ අපරාධකරුවන්ගේ මස් පුළුස්සා දැමීමට නිරන්තරයෙන් ගිනි දැල්වීය, ඇත්ත වශයෙන්ම, පණුවන් සේනාංක මළ සිරුරු රසවත් ලෙස සොයා ගත්හ = ඒවා වචනාර්ථයෙන් පණුවන් ආහාර බවට පත් විය. ඉතින්= ගෙහෙන්නා මිටියාවතෙන් ව්‍යුත්පන්න වූ ‘නිරය’ යනු සදාකාලිකව ඇවිළෙන ගින්දර ඇති ස්ථානයකි - එම දැවීම වඩාත් කාර්යක්ෂම කිරීම සඳහා ගෙන්දගම් සහ ගෙන්දගම් එකතු කර ඇත - සහ පණුවන් රංචු නිතරම ආහාරයට ගනී.
යේසුස් වහන්සේට පෙර යුදෙව් ආගමට දැනටමත් විවිධ අර්ථකථන රාශියක් තිබුණද, එක් කරුණක් කැපී පෙනෙන අතර, නිරය පිළිබඳ ඕනෑම අවබෝධයක් සඳහා අවශ්‍ය ලෙස සලකුණු කළ යුතුය - ෂෙයෝල් / හේඩීස් වලින් වෙනස් වේ. නිරයේ අවසන් වීම එක්තරා ආකාරයක පරිහානියකි, අපකීර්තියකි, ගෞරවය නැතිවීමකි, අඛණ්ඩතාවයේ ලකුණකි, 'විනාශයකි.' නිරයේ, ඔබේ සියලු සැලසුම්, වැඩ, අරමුණු, ව්‍යාපෘති, ඔබේ ජීවිතය 'විනාශ වී' අවසන් වේ. වැඩ, ඔබ ලෝකයේ ඔබේ කාලය සමඟ 'කළ' දේ විනාශකාරී විනාශයට පැමිණේ.
4. ජේසුස් වහන්සේ පෙර යුදෙව් රබ්බිවරුන් මෙන් ම යොදාගත් රබ්බිවරුන්ගේ ඉගැන්වීම් ක්‍රමය, ඓතිහාසික හා සංකේතාත්මක 'එකක් ලෙස' මිශ්‍ර කරයි. රබ්බිවරුන් සහ ජේසුස් වහන්සේ සමාන ය, සෑම විටම යම් වචනාර්ථයෙන් ඓතිහාසික යථාර්ථයක් තෝරා, පසුව එකතු කරන්න. එහි සංකේතාත්මක අර්ථයේ උස හා ගැඹුර. මෙයින් අදහස් කරන්නේ කතන්දර අසන්නන්ට ජීවන පාඩම් ඉගැන්වීම සඳහා මෙම කතන්දර කීමේ ක්‍රමයට ප්‍රතිවිරුද්ධ අර්ථකථන වර්ග දෙකක් සාවද්‍ය බවයි.
එක අතකින් =-
මූලධර්මවාදීන් සහ එවැන්ජලිස්තවරුන් හෝ ආගමික වශයෙන් ගතානුගතිකයින් කරන ආකාරයට ඔබ ශුද්ධ ලියවිල්ල වචනානුසාරයෙන් පමණක් අර්ථකථනය කරන්නේ නම්, ඔබට කාරණය මග හැරේ. මක්නිසාද යත්, එහි සම්පූර්ණ සත්‍යභාවය සම්ප්‍රේෂණය කළ හැකි බවට වැඩි අර්ථයක් ලබා දෙන වචනානුසාරයෙන් ඓතිහාසික 'සත්‍ය' තුළ සංකේතාත්මක අර්ථ සම්භාරයක් සැඟවී ඇත. වාක්‍යමය ඉතිහාස කතාවෙන් පටන් ගෙන, අර්ථය ඔබව වෙනත් මානයන් වෙත ගෙන යන්නේ එම නිශ්චිත වේලාවෙන් සහ ස්ථානයෙන් ඉවත් කර එයට සීමා නොවී ය. මෙම අතිරේක අර්ථය අද්භූත හෝ මනෝවිද්‍යාත්මක හෝ සදාචාරාත්මක විය හැකිය; එය සෑම විටම අද්භූත අධ්‍යාත්මික සාධක ක්‍රීඩාවට ගෙන ඒමෙන් 'පෙනෙන' අර්ථය පුළුල් කරයි. වචනාර්ථය කිසිවිටෙක සරලව වචනානුසාරයෙන් නොවේ, මක්නිසාද යත්, වචනාර්ථය යනු ඉන් ඔබ්බට යමක් සඳහා රූපකයක් වන නමුත් එය තුළ අවතාර වී ඇත. වචනාර්ථය කවියකි- පරිගණක මුද්‍රණයක් හෝ තාර්කික-සත්‍ය ප්‍රකාශ සමූහයක් නොවේ. මේ ආකාරයේ වචනාර්ථවාදයට ඇත්තේ ඉතා සීමිත අර්ථයකි. ඒවායින් අදහස් කරන්නේ අල්ප වශයෙනි, මන්ද ඒවායේ අර්ථය එක් මට්ටමකට පමණක් සීමා වී ඇත, අර්ථයෙන් පොහොසත් නොවන නමුත් අර්ථයෙන් අහිමි වූ මට්ටමකි.
යුදෙව් බයිබලයේ හෙබ්‍රෙව් පාඨයේ හසිඩික් යුදෙව් අර්ථකථන අධ්‍යයනය කිරීම ඉතා උපදේශාත්මක ය. මෙම පරිවර්ථනයන් ඓතිහාසික ආඛ්‍යානය වසන්ත-පුවරු ලෙස සංකේතාත්මක අර්ථයන් සඳහා භාවිතා කරයි. ඉතා සියුම් ස්ථර සහ අර්ථ මට්ටම් අනාවරණය කර ඇත. එහෙත්, ‘ඇත්ත වශයෙන්ම සිදුවූයේ කුමක්ද’ යන්නට ආවේණික වූ මෙම සියුම් බව ය.
අනෙක් අතට =
ඔබ පරිශුද්ධ ග්‍රන්ථය රූපක වශයෙන් හෝ සංකේතාත්මකව පමණක් අර්ථකථනය කරන්නේ නම්, එය ඇඳ ඇති විශේෂිත ප්‍රතිමූර්තිය වැදගත් බව ප්‍රතික්ෂේප කරයි නම්, ඔබ යුදෙව්වෙකු ලෙස නොව ග්‍රීක හෙලනික් ආකාරයෙන් ඉදිරියට යන්න. ඔබ ඕනෑම වේලාවක ඕනෑම තැනක, පුවරුව හරහා අදාළ යැයි කියනු ලබන අරුත් සුන් වූ විශ්වීය හෝ සාමාන්‍ය දේ වෙත වේගයෙන් යනවා. රබ්බිවාදී අර්ථ දැක්වීමේ ක්‍රමයට මෙම සාහිත්‍ය විරෝධී ප්‍රවේශය ද එය අසත්‍ය කරයි. යුදෙව්වන් සඳහා, නිශ්චිත ස්ථානය සහ නිශ්චිත කාලය අර්ථයෙන් වැදගත් වන අතර, එය හුදෙක් 'පිටත ඇඳුමක්' මෙන් වැගිරවිය නොහැක, 'අභ්‍යන්තර යථාර්ථය' නොවේ. සැබෑ අරුත අවතාර වේ, disincarnate = පාවෙන නොවේ. යම් අවකාශයක, එම භෞතික නොවන වසම මනෝවිද්‍යාත්මක හෝ අධ්‍යාත්මික ලෙස සලකනු ලැබුවද [හෝ දෙකේ මිශ්‍රණයක්= 'මානසික න්‍යාසය']. එබැවින් සැබෑ අර්ථයට ඇත්තේ ශරීරයක් මිස ආත්මයක් නොවේ, මන්ද ශරීරය යනු මේ ලෝකයේ 'නැංගුරම්' යන්නයි.
එවැනි අවතාර අර්ථයක් ලබා දී ඇති ඓතිහාසික සන්දර්භයක් තුළ අමතර සංකේතාත්මක අර්ථයන් 'ස්ථානගත වී ඇති' බව ප්‍රකාශ කරයි, සහ ඒවා සන්දර්භගත කර ඇති සහ ඒවා සන්දර්භගත කර ඇති ආකාරය, ඒවා අර්ථ නිරූපණය කිරීම සඳහා වැදගත් වේ. ඔහුට පසු පරම්පරාවන් සිතේ තිබුණද, යේසුස් වහන්සේ ඉතා නිශ්චිත පසුබිමක ජීවත් වූ ක්‍රි.ව. පළමු සියවසේ යුදෙව්වන්ට උගන්වමින් සිටි අතර, ඔහු ඔවුන්ට පවසන බොහෝ දේ එම මිනිසුන් අනුව, එම කාලය තුළ සහ එම ස්ථානයේ දී අර්ථකථනය කළ යුතුය.
එහෙත්, යේසුස් ගීතාවලියෙන් සහ යෙසායාගෙන් කොපමණ වාරයක් උපුටා දක්වයිද, බොහෝ විට ඒවා ඔහුගේ වචනවල සෘජුවම ප්‍රතිරාවය කරයි [ඔහුගේ ප්‍රේක්ෂකයින් උදුරා ගනු ඇති දෝංකාරය], එයින් ඇඟවෙන්නේ ඔහු අතීත සිදුවීම් සහ වර්තමාන සිදුවීම් අතර සමානකම් දුටු බවයි. ඔහු 'වර්ග' යනුවෙන් හැඳින්වෙන ආකාරයක් ඔහුගේ අරුත සෑදීමේදී භාවිතා කළේය - ඇතැම් සංකේත විවිධ ආකාරවලින් පුනරාවර්තනය වේ, ඒවා ප්ලේටෝගේ හෝ ජුංගේ අර්ථයෙන් 'පෞරාණික' නිසා නොව, ඒවා අභිරහස් අධ්‍යාත්මික අර්ථයන් සහ නැවත නැවත මැදිහත් වන ශක්තියට යොමු වන බැවිනි. ඓතිහාසික තත්ත්වයන් තුළ, සෑම විටම අතීතයේ මෙන් සමාන දෙයක් කරමින් [අඛණ්ඩතාව ඇති කිරීම] සහ සෑම විටම අතීතයට වඩා වෙනස් අලුත් දෙයක් කිරීම [අනහිටීම් ඇති කිරීම]. මේ ආකාරයෙන්, ජේසුස් වහන්සේ අඛණ්ඩ තේමා සහ නව පිටවීම් යන දෙකින්ම අඛණ්ඩව පවතින ‘ප්‍රගතිශීලී හෙළිදරව්වක්’ තහවුරු කරයි, පෙරදැකිය නොහැකි ලෙස ඉදිරියට පනින්න. වර්ගවල නව සිදුවීම්, වෙනස් වූ තත්වයන් තුළ, නව අර්ථයන් ගෙන එයි, නමුත් බොහෝ විට පැරණි වර්ග මත අමතර අර්ථයක් විසි කරයි. ආපසු හැරී බලන විට ඔවුන් අදහස් කරන්නේ වඩා, නැතහොත් වෙනස් දෙයක් අදහස් කරයි. මේ ආකාරයෙන්, සම්ප්‍රදාය කිසි විටෙකත් නතර නොවේ, හුදෙක් අතීතය පුනරුච්චාරණය කිරීම හෝ එය අතීතයෙන් බිඳී යන්නේ නැත.
ගෙහෙන්නාව/නිරය මෙම සංකීර්ණ රබ්බි ආකාරයෙන් කියවිය යුතු අතර, එහි ඓතිහාසික සන්දර්භය සහ එහි ප්‍රබල සංකේතවාදයේ සැඟවුණු සැඟවුණු අර්ථයන් යන දෙකම අවබෝධ කර ගනී. පාරභෞතික නොවන ස්වකීය හෝ වචනාර්ථය ස්වකීය නොවන ‘පවත්නා’ අර්ථකථනයක් අප භාවිතා කරන්නේ පැති දෙකම ගැන දැනුවත් නම් පමණි. යුදෙව්ද නොවේ.
5. "රබ්බිවරුන් දෙදෙනෙකු, මත තුනක්." යුදෙව් ආගම සෑම විටම, එහි ගෞරවය සඳහා, පූජනීය ග්‍රන්ථවල බහුවිධ අර්ථකථන ඉවසා ඇති අතර ඇත්ත වශයෙන්ම මුළු ආගමේම විවිධ අර්ථකථන ප්‍රවාහයන් තිබුණි. ගෙහෙන්නාව/නිරය පිළිබඳ අර්ථ නිරූපණය සම්බන්ධයෙන් මෙය ඉතා පැහැදිලිය. යුදෙව් ආගම මෙම වැදගත් කාරණය සම්බන්ධයෙන් එක හඬින් කතා නොකරයි.
ජේසුස් වහන්සේගේ කාලයටත් පෙර සිටම යුදෙව් ලේඛකයින් සිටි අතර, ඔවුන් නිරය දුෂ්ටයන්ට දඩුවමක් ලෙස දුටුවේය= ධර්මිෂ්ඨකම සහ පාපය මිශ්‍ර වූවන් සඳහා නොව, සැබෑ දුෂ්ටකමට, අත්හැරීමට හෝ අත්හැරීමට ඉඩ ඇති අයට සහ ඉදිරියට යාමට ඉඩ ඇති අයට සදහටම; අනෙකුත් යුදෙව් ලේඛකයන් අපාය ගැන සිතුවේ පවිත්‍ර කිරීමක් ලෙසය. සමහර යුදෙව් විචාරකයින් සිතුවේ ෂෙයෝලය/හේඩීස් පවිත්‍ර කිරීමක් ලෙසයි.. එය සංකීර්ණයි.
බොහෝ චින්තන පාසල් විශ්වාස කළේ හේඩීස් යනු මරණයෙන් පසු ඔබ යන ස්ථානය බවයි. එය බොහෝ මිථ්‍යා පද්ධතිවල ‘මළවුන්ගේ දේශය’ වේ. එය මිනිස් පෞරුෂය හෝ එහි විඥානය විනාශ කිරීමක් හෝ සම්පූර්ණයෙන් මකා දැමීමක් නොවේ. ශරීරය මිය ගිය පසු ආත්මය යන්නේ එතැනට ය. නමුත් ශරීරය නොමැතිව ආත්මය ජීවත් වන්නේ අඩක් පමණි. හේඩීස් / ෂෙයෝල්හි සිටින අය ප්‍රබල සංකේතාත්මක අර්ථයකින් අවතාර වේ= ඔවුන් ජීවිතයෙන් කපා හැර ඇත, ලෝකයේ ජීවත් වන මිනිසුන්ගෙන් කපා ඇත. ඒවා දිගටම පවතිනවා, නමුත් යම් අඩු තත්වයක. මේ සම්බන්ධයෙන්, යුදෙව් ෂෙයෝලය සහ ග්‍රීක හේඩීස් බොහෝ දුරට සමාන ය.
ෂෙයෝලය/හේඩීස් සැලකුවේ ඔබ මරණයෙන් පසු යන, සාමාන්‍ය නැවත නැඟිටීම සඳහා 'බලා සිටීමේ' පෙර කුටියක් ලෙසයි. ඔවුන් කිසිවිටෙකත් ‘පරිශුද්ධ’ ආත්මයක් නොවනු ඇත.
සමහර යුදෙව් විචාරකයන්ට, ෂෙයෝල්/හේඩීස් යනු පව් සඳහා සමාව දීමේ ස්ථානයක් වන අතර, ඒ නිසා එය නියත වශයෙන්ම පවිත්‍ර කිරීමකි. මිනිසුන්ට 'ඉගෙන ගත හැකිය', ඔවුන්ට තවමත් ඔවුන්ගේ ජීවිතයට මුහුණ දී පසුතැවිලි විය හැකිය, සහ ඔවුන් ජීවිතයේ ඇලුම් කළ 'මළ දර' අතහැර දැමිය හැකිය. හේඩීස් යනු පුනර්ජනනය සහ සුව කිරීමේ ස්ථානයකි. මේ ලෝකයේ ඔවුන්ගේ කාලයේ අභ්‍යන්තර සත්‍යය සමඟ අභ්‍යන්තර පොරබැදීමෙන් වැළකී සිටි අයට හේඩීස් ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කරයි.
ඇත්ත වශයෙන්ම, ඇතැම් යුදෙව්වන්ට ෂෙයෝල්/හේඩීස් ඉහළ කුටියක් සහ පහළ කුටියක් තිබුණි. ඉහළ කුටිය පාරාදීසය [එසේම ලාදුරු රෝගියා තම ගේට්ටුව අසලින් වළක්වන ධනවතාගේ උපමාවේ ‘ආබ්‍රහම්ගේ ළය’ වන අතර, පෘථිවියේ තම ජීවිතයේ ශුද්ධත්වය ලබා ගත් මිනිසුන් එය අවසන් වූ පසු යන්නේ එතැනටය. පහළ කුටිය අඩු ප්‍රයෝජනයක් ඇති නමුත් අතීත වැරදි වැගිරවීමේ හැකියාව රඳවා තබා ගනී. එය පහසු තැනක් නොවුනත් එහි ප්‍රතිඵලය ඉතා සුබවාදීය. ‘පහළ’ මිනිසුන් අඩු දියුණු ය, සහ ‘ඉහළ’ මිනිසුන් වඩා දියුණු ය, නමුත් හේඩීස් එහි කාර්යය කළ පසු, ඔවුන් සියල්ලෝම ‘සදාකාලයට’ සියලු මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ ප්‍රවේශය සඳහා එකසේ සූදානම් වෙති.
අනෙකුත් යුදෙව් විචාරකයන් සඳහා, ගෙහෙන්නා/නිරය - ෂෙයෝලය/හේඩීස් නොවේ - පවිත්‍ර කිරීමේ/පවිත්‍ර කිරීමේ/පවිත්‍ර කිරීමේ ස්ථානය විය. ඔබ ඔබේ පාපවලට සමාව දුන් අතර, එම නිසා පාපයම ඔබෙන් දැවී ගියේය, ගින්නෙන් දිරාපත් වූ දර දවාගන්නවාක් මෙන්. ගිනි උදුන තුළ ඇති එම දුක්ඛිත තත්වය අවසානයේ, ඔබ පොදු නැවත නැඟිටීමට සූදානම්ව සිටියා. ඔබ අපායේ ගත කළේ වසර 1 ක් පමණි! එපමණක්ද නොව, සදහටම නිරයේ සිටියේ පුද්ගලයන් 5 දෙනෙකු පමණි! [දැනට ලැයිස්තුව වැඩි වෙන්න ඇති..]
නූතන හසිඩිස්වාදය සඳහා, වරක් පවිත්‍ර කළ විට - එය සිදු වූ ඕනෑම තැනක - ශරීරය සමඟ නැවත නැඟිටුවනු ලබන ආත්මය දෙවියන් වහන්සේගේ නොනවතින [ඕලම් සිට ඕලම් දක්වා] ස්වර්ගීය සතුට කරා ගමන් කරයි. මෙම හසිඩ්වරුන් දුෂ්ට මිනිසුන් සදාකාලිකව රැඳී සිටින සහ සදාකාලිකව දඬුවම් කරන නිරය පිළිබඳ අදහස බැහැර කිරීමට නැඹුරු වෙති. හසිඩික් ඕතඩොක්ස් යුදෙව්වෙකු 'නිරය' යන සංකේතය භාවිතා කරන්නේ නම්, එය නියත වශයෙන්ම පවිත්‍ර කිරීමේ බලපෑමක් ඇති කරයි. දෙවියන් වහන්සේගේ ගින්න පාපය දවාලයි. එම අර්ථයෙන්, එය සදාකාලික සතුට සඳහා පුද්ගලයා සූදානම් කරයි, එබැවින් එය ආශීර්වාදයක් මිස ශාපයක් නොවේ.
6. කෙසේ වෙතත්, ජේසුස් වහන්සේගේ කාලයට පෙර බොහෝ යුදෙව්වන් සඳහා, සම්පූර්ණයෙන්ම ද්විත්වවාදී වූ කැපී පෙනෙන ලෙස වෙනස් අර්ථකථනයක් ඇත= මෙම යුදෙව් සම්ප්‍රදායේ ප්‍රවාහය මූලධර්මවාදී සහ එවැන්ජලිස්ත කිතුනුවන් විසින් පවත්වන ලද මරණින් මතු ජීවිතයේ සදාකාලික මූලධර්ම ලෙස 'ස්වර්ගය සහ නිරය' පිළිබඳ විශ්වාසයට සමාන වේ. අද දින. එහෙත්, යුග ගණනාවක් පුරා බොහෝ යුදෙව්වන් සහ ක්‍රිස්තියානීන් මනුෂ්‍ය වර්ගයා අපේක්ෂාවෙන් සිටින බෙදීම් සදාකාලිකත්වය පිළිබඳ මෙම ද්විත්වවාදී විශ්වාසය තබා ඇත. මෙම මතයට අනුව, දුෂ්ටයන් ‘අපායට යයි’, ඔවුන් එහි යන්නේ පවිත්‍ර කිරීමට හෝ නැවත ඉපදීමට නොව දඬුවම් ලැබීමට ය.
මේ අනුව, මෙම ඉදිරිදර්ශනයේ යුදෙව්වන් සඳහා, ෂෙයෝල්/හේඩීස් යනු 'අර්ධ-මාර්ග නිවසක්' වන අතර, මිය ගිය මිනිසුන් සෑම කෙනෙකුගේම පොදු නැවත නැඟිටීම බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින පාහේ පිරිසිදු කිරීමේ නිවසකි. ඉන්පසුව, සෑම කෙනෙකුම ශරීරයෙන් හා ආත්මයෙන් උත්ථාන වූ පසු, අවසාන විනිශ්චය සිදු වන අතර, ධර්මිෂ්ඨයන් දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ස්වර්ගීය සැපතට යන බවත්, දුෂ්ටයන් ගෙහෙන්නාවේ නිරයේ වධහිංසාවට යන බවත් විනිශ්චය තීරණය කරයි. මේ අපාය වදය සදාකාලිකයි. අත්හැරීමක් නැත, වෙනස් කළ නොහැක.
7. යුදෙව් බයිබලය සහ ක්‍රිස්තියානි බයිබලය යන දෙඅංශයේම මෙම දිගුකාලීන ද්විත්වවාදයට පාඨයෙන් සහය දක්වන බව පෙනෙන ස්ථාන සොයා ගැනීම ප්‍රමාණවත්ය, නමුත් බොහෝ විට එය 'අවර්ථනයට විවෘත' වේ.
නොඅඩු, සමහර අවස්ථාවල දී, ජේසුස් වහන්සේ ද්වෛතවාදී නොවන, ද්වෛතවාදී ලෙස පවා ශබ්ද කරන අතර, තවත් විටෙක, ඔහු ද්වෛතවාදී ලෙස ශබ්ද කරන බව පිළිගැනීම වඩා සත්‍යයකි. ඔහුගේ ක්‍රමයට අනුව, ඔහු පැරණි සම්ප්‍රදාය තහවුරු කරන අතරම, ඔහු පවතින සම්ප්‍රදායට නව අංග හඳුන්වා දෙමින් එය උඩු යටිකුරු කරයි. ඔබ ඒ සියල්ල පිළිගන්නේ නම්, දැඩි හා විශ්වීයත්වය පිළිබඳ ඉතා සංකීර්ණ අපෝහකයක් මතු වේ.
එබැවින් යුදෙව් සහ ක්‍රිස්තියානි ශුද්ධ ලියවිලි දෙකෙහිම විරුද්ධාභාසය නම් ද්විත්ව සහ ද්විත්ව නොවන ග්‍රන්ථ දෙකම පවතින බවයි. එක් ආකාරයක පෙළක් තෝරා ගැනීම සහ අනෙක් වර්ගය නොසලකා හැරීම පහසුය. මෙය එක්කෝ පැහැදිලි ප්‍රතිවිරෝධතාවකි; නැතහොත්, එය පිළිගත යුතු ආතතියකි, අද්භූත විරුද්ධාභාසයකි. යුක්තිය සහ මිදීම යුදෙව් ආගමේ සහසම්බන්ධ වන අතර, ආත්මයේ ගින්න, සත්‍යයේ ගින්න, දුක්ඛිත ආදරයේ ගින්න ක්‍රියාත්මක වන මුහුණු දෙකකින් යුත් ආකාරය යේසුස්ට බාධා නොකරයි. උභතෝකෝටිකයේ අං දෙකම අවශ්‍යයි..
යම් දැඩිකම [සත්‍යය] පරස්පර විරෝධි ලෙස දයාව [ආදරය] කරා යොමු කරයි.
8. ජේසුස් වහන්සේගේ කාලයට පෙර යුදෙව්වන් සඳහා, පුද්ගලයෙකු ගෙහෙන්නාවේ තැබීමට ඉඩ ඇති පාපවලට සමහර පැහැදිලි දේවල් ඇතුළත් විය, නමුත් අද අපට ප්‍රශ්න කළ හැකි හෝ නොකළ හැකි සමහර දේවල් ඇතුළත් විය = තම බිරිඳට ඕනෑවට වඩා ඇහුම්කන් දුන් මිනිසෙකු නිරයට ගියේය. .. නමුත් වඩාත් පැහැදිලිව= ආඩම්බරය; අපිරිසිදුකම සහ අනාචාරය; සමච්චල් කිරීම [අපහාස = මැතිව්, 5, 22 ලෙස]; කුහකකම [බොරු]; කෝපය [විනිශ්චය, සතුරුකම, නොඉවසිලිමත්කම]. ජේම්ස්ගේ ලිපිය, 3, 6, ගෙහෙන්නාවෙන් දිව ගිනි තබන බව ප්‍රකාශ කිරීමේදී ඉතා යුදෙව්වෙකු වන අතර, දිව ඉන් පසු ජීවිතයේ සම්පූර්ණ 'මාර්ගය' හෝ 'රෝදය' ගිනිබත් කරයි.
මනුෂ්‍යයෙකු අපායට පත්වීමෙන් ආරක්ෂා කළ යහපත් ක්‍රියා= දානපතිකම; නිරාහාරව සිටීම; ලෙඩුන් බලන්න යනවා. දුප්පතුන් සහ භක්තිවන්තයින් නිරයේ අවසන් වීමෙන් විශේෂයෙන් ආරක්ෂා වේ. ඊශ්‍රායලය ඇය වටා සිටින මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ජාතීන්ට වඩා ආරක්ෂා වන අතර සෑම විටම ඇයට තර්ජනය කරයි.
සියලු පාපයන්ගෙන් නරකම දෙය = මෙලොව 'නැඟීමට' 'ආගමික හේතු මත අපගේ දරුවන් බිලි දීම' පිළිම වන්දනාව. අපි බොරු 'දෙවියෙකු' පිළිම වන්දනා කරන විට, එය සැමවිටම ලෞකික ප්‍රතිලාභ ලබා ගැනීමට ය, මෙම දෙවියන්ගේ ඉල්ලීම් සතුටු කිරීමට අප කරන ඕනෑම කැපකිරීමකින් නොවරදවාම ලාභ ලැබීමයි= 'ඔබ මට ඔබේ දරුවන් දුන්නොත්, මම ඔබට යහපත් ජීවිතයක් ලබා දෙන්නෙමි.' දෙවියන්ට වඩා යක්ෂයෙක් වගේ. ගනුදෙනුවක් සිදු වී ඇත, ඔබ සැබවින්ම වටිනා දෙයක් පූජා කරයි, එවිට යක්ෂයා ඔබට සියලු ආකාරයේ භූමික විපාක ලබා දෙනු ඇත.
අපගේ නූතන, ප්‍රබුද්ධ, ප්‍රගතිශීලී, ශිෂ්ට සම්පන්න, සමාජය තුළ එවැනි දේ සිදු නොවන බවට වාචික අර්ථකථනයක් විරෝධය දක්වයි! එසේත් නැතිනම් ඔවුන් එසේ කරන්නේ නම්, එම සමාජයේ පසුගාමී කොනක හෝ පසුගාමී අසංස්කෘතික ජනයා අතර පමණි.
නමුත් වඩාත් සංකේතාත්මක ඓතිහාසික විග්‍රහයකින් නිගමනය කරන්නේ මේ ඉතා ශිෂ්ට සම්පන්න මිනිසුන් සියල්ලෝම තම දරුවන් යක්ෂයාට බිලිදීමේ යෙදී සිටින බවත්, එය ඔවුන්ට ගෙනෙන ලෞකික ලාභය සඳහා බවත්ය. වඩාත් සමීපව බලන්න. වඩාත් සියුම් ලෙස බලන්න. මෙය ඉතාමත් නරක ක්‍රියාවක් වන්නේ බොහෝ දෙමාපියන් තම දරුවන්ට පුරුද්දක් ලෙස කරන දෙයකි, මන්ද . ඔවුන්ගේ ස්වදේශික මනුෂ්‍යත්වයට කිසිවිටෙක සත්‍ය නොවන්න. ලෙනාඩ් කොහෙන් මේ ගැන අපූරු ගීතයක් තියෙනවා, ‘The Story of Isaac’=
දොර සෙමින් විවර විය,
මගේ තාත්තා ඇතුලට ආවා,
මට වයස අවුරුදු නවයයි.
ඒ වගේම එයා මට වඩා උසින් හිටියා,
ඔහුගේ නිල් ඇස් දිදුලයි
ඒ වගේම ඔහුගේ කටහඬ හරිම සීතලයි.
ඔහු පැවසුවේ, “මට දර්ශනයක් තිබුණා
මම ශක්තිමත් සහ ශුද්ධ බව ඔබ දන්නවා,
මට කී දේ මම කළ යුතුයි. ”
ඉතින් ඔහු කන්ද නැගීමට පටන් ගත්තේය,
මම දුවනවා, ඔහු ඇවිදිනවා,
ඔහුගේ පොරව රනින් නිමවා තිබිණ.
හොඳයි, ඔවුන් ගස් වඩා කුඩා විය,
වැව කාන්තාවකගේ කැඩපත,
අපි වයින් ටිකක් බොන්න නැවතුණා.
ඉන්පසු ඔහු බෝතලය උඩට විසි කළේය.
විනාඩියකට පස්සේ කැඩුවා
ඒ වගේම එයා මගේ අතේ අත තිබ්බා.
මම රාජාලියෙක් දැක්කා කියලා හිතුවා
ඒත් ඌ ගිජුලිහිණියෙක් වෙන්න ඇති,
මට කවදාවත් තීරණය කරන්න බැරි වුණා.
ඊට පස්සේ මගේ තාත්තා පූජාසනයක් හැදුවා.
ඔහු වරක් ඔහුගේ උරහිස පිටුපස බැලුවේය,
මම සඟවන්නේ නැති බව ඔහු දැන සිටියේය.
දැන් මේ පූජාසන ගොඩනඟන ඔබ
මේ දරුවන් බිල්ලට දීමට,
ඔබ තවදුරටත් එය නොකළ යුතුය.
යෝජනා ක්‍රමයක් යනු දැක්මක් නොවේ
තවද ඔබ කිසිවිටෙක පරීක්ෂාවට ලක් වී නැත
යක්ෂයෙක් හෝ දෙවියෙක් විසිනි.
දැන් ඔවුන්ට ඉහළින් සිටින ඔබ,
ඔබේ තොප්පිය මොට සහ ලේ වැකි,
ඔබ කලින් එහි සිටියේ නැත,
මම කන්දක් මත වැතිර සිටින විට
ඒ වගේම මගේ පියාගේ අත වෙව්ලන්නට විය
වචනයේ සුන්දරත්වය සමඟ.
දැන් මට අයියා කිව්වොත්..
මම විමසුවොත් මට සමාවෙන්න,
"කාගේ සැලසුමකට අනුවද?"
ඒ සියල්ල දූවිලි බවට පත් වූ විට
මට ඕන උනොත් මම ඔයාව මරනවා,
මට හැකි නම් මම ඔබට උදව් කරන්නම්.
ඒ සියල්ල දූවිලි බවට පත් වූ විට
මට අවශ්‍ය නම් මම ඔබට උදව් කරන්නම්,
මට පුළුවන් නම් මම ඔයාව මරනවා.
අපගේ නිල ඇඳුමට දයාව,
සාමයේ මිනිසා හෝ යුද්ධයේ මිනිසා,
මොනරා තම පංකාව පතුරුවයි.
ඉන්පසුව, ‘ලාභ සඳහා අපේ දරුවන් බිලිදීම’ වඩාත් රූපක ලෙස කියවීමේදී, දරුවන්ට එරෙහි අපරාධය, ඉතා සරලව, මාමොන් වෙනුවෙන් වඩාත්ම අවදානමට ලක්විය හැකි මිනිසුන්ගේ කැපකිරීම දක්වා ව්‍යාප්ත කරන්න. ‘මනුෂ්‍යත්වයට එරෙහි අපරාධය’ පුලුල්ව පැතිර ඇත; එය සෑම විටම මෙන් අදත් බොහෝ ගන්නන් ඇත.
ගෙහෙන්නා නිම්නය, මිහිපිට අපායක්, ලෝකයේ අපායක් ලෙස, අතීතයේ දී මෙන් අදටත් බොහෝ දුරට සමාන ය. නිරය යනු මිනිසාගේ සෑම කාලයකම පවතින නියතයන්ගෙන් එකකි.
ඇයි? සැබෑ ප්‍රශ්නය එයයි.
(ඉදිරියට පැවැත්වේ)
