Por san Anastasio do Sinaí, escritor eclesiástico, tamén coñecido como Anastasio III, metropolitano de Nicea, viviu no século VIII.
Pregunta 16: Cando o apóstolo di que as autoridades deste mundo son creadas por Deus, significa isto que todo gobernante, rei e bispo é levantado por Deus?
Resposta: Polo que Deus dixo na Lei: «E vos darei pastores no voso corazón» (Xer. 3:15), está claro que aqueles príncipes e reis que son dignos desta honra son designados por Deus; mentres que os que non son dignos, son postos sobre os indignos segundo a súa indignidade, por permiso ou vontade de Deus. Escoita algunhas historias sobre isto.
Cando o tirano Focas converteuse en rei e comezou a realizar o derramamento de sangue a través do verdugo Vosonio, un monxe de Constantinopla, que era home santo e tiña gran coraxe diante de Deus, volveuse a El con sinxeleza, dicíndolle: “Señor, por que fixeches el rei?”. E despois de repetir isto durante moitos días, veu unha resposta de Deus, que decía: "Porque non atopei outro peor".
Había outra cidade moi pecadora arredor de Tebaida, na que sucederon moitas cousas viles e indecentes. Nesta cidade, un veciño moi depravado dela caeu de súpeto nun falso amor, foi, cortouse o pelo e púxose un hábito monástico, pero non deixou de facer as súas malas accións. Aconteceu, pois, que morreu o bispo daquela cidade. Un anxo do Señor apareceu a un home santo e díxolle: "Vai e prepara a cidade para que elixan como bispo a un que proceda dos laicos". O santo foi e fixo o que lle mandaron. E en canto foi ordenado o que procedía do rango dos laicos, é dicir, o mesmo laico do que xa mencionamos, na mente de (o novo bispo) viñeron os soños e a altivez. Entón apareceulle un anxo do Señor e díxolle: "Por que tes ben de ti, desgraciado? Non te fixeches bispo porque foses digno do sacerdocio, senón porque esta cidade é digna de tal bispo".
Por iso, se ves algún rei, xefe ou bispo indigno e malvado, non te estrañes, nin culpes á providencia de Deus, senón que aprende e crea que por mor dos nosos pecados estamos entregados a tales tiranos. Pero aínda así, non nos afastamos dos males.
Fonte: Φιλοκαλία τῶν Νηπτικῶν καί Ἀσκητῶν (Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης), τόμ. 13Β, Ε.Π.Ε., ἐκδ. “Γρηγοριος ὁ Παλαμᾶς”, Tesalónica 1998, σ. 225 ἑξ.
