Lettori, włoscy wykładowcy języków obcych rzucają rękawicę

Trzy miesiące po upływie wyznaczonego przez Komisję terminu wypłaty odszkodowań wykładowcom zagranicznych języków uniwersyteckich (Lettori) za dziesięciolecia dyskryminacyjnego traktowania, Włochy opublikowały w zeszły poniedziałek długi międzyresortowy dekret z mocą ustawy, mający na celu wprowadzenie ustaleń administracyjnych w celu dokonania ewentualnych płatności. Termin został wyznaczony przez Komisję Włochom w dniu r uzasadniona opinia z dnia 26 stycznia w kontekście postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego N.2021/4055, które ma na celu zmuszenie Włoch do wykonania orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 2006 r. w sprawie C-119/04, ostatniej z czterech Lettori zwycięstwa w szeregu sporów sądowych, które sięgają korzeni Orzeczenie Allue z 1989.

Dekret o 3000 słów dłuższy niż decyzja

Na 6,440 słowach, dekret międzyresortowy jest prawie 3,000 słów dłuższe niż zdanie w Sprawa C-119/04 , któremu rzekomo nadaje skutek. Większość dekretu dotyczy uzgodnień administracyjnych i procedur współfinansowania osiedli Lettori przez państwo i uniwersytety. Należą do nich zapisy dotyczące kwalifikowalności do dofinansowania, sposobu i terminu składania przez uczelnie wniosków do ministerstwa ds. funduszy, ewentualnych korekt błędów we wniosku, kar za brak współpracy,

Dodatkowo istnieje wymóg, aby każda uczelnia otworzyła tzw spis ludności online gdzie Lettori odnotowuje lata służby, informacje, które jako pracodawca można by oczekiwać, że uniwersytety już posiadają. Wprowadzona rozbudowana biurokracja sugeruje, że sposób myślenia ustawodawcy jest taki, że odmowa sprawiedliwości Lettoriemu jest głównie spowodowana niepowodzeniem administracji.

Dekret w żaden sposób nie ustępuje sytuacji prawnej, jaką Włochy utrzymywały przez cały czas trwania postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. To samo niespójne menu rozwiązań pozostaje na swoim miejscu. W każdym razie dekret dodatkowo wzmacnia nieustępliwość Włoch poprzez wielokrotne naleganie, aby włoskie prawo z marca 2004 r., które zostało zatwierdzone przez Wielką Izbę TSUE na tej podstawie, że przyznało Lettoriemu nieprzerwaną odbudowę kariery od daty pierwszego zatrudnienia, musi być interpretowane zgodnie z restrykcyjnymi postanowieniami art. 26 tzw. ustawy Gelmini z dnia 30 grudnia 2010 r. Wszelkie odniesienia do ustawy z marca 2004 r. zatwierdzonej przez TSUE są poprzedzone i poprzedzone sformułowaniem „zgodnie z wykładnią art. 26 ust. 3 , ustawy nr 240 z dnia 30 grudnia 2010 r.”.

Ponieważ dekret krążył swobodnie przez kilka tygodni przed jego publikacją, zarówno administracja uniwersytetu, jak i Lettori byli świadomi jego treści z wyprzedzeniem. Wiele administracji uważało, że jej przepisy są tak zagmatwane, że niewykonalne. Mniej zainteresowane szczegółami administracyjnymi, a bardziej prawnym importem, związki Lettori wprost odrzuciły dekret. Ogólnokrajowy jednodniowy strajk został uzgodniony przez FLC CGIL i UIL RUA, odpowiednio największy i trzeci co do wielkości związek zawodowy we Włoszech, w proteście przeciwko jego postanowieniom.

Zgodnie z włoskim prawem pracy, zanim strajk narodowy zostanie oficjalnie ogłoszony, Ministerstwo Pracy jest zobowiązane do zorganizowania wstępnego spotkania w celu podjęcia próby zawarcia ugody między walczącymi stronami. Chociaż Komisja wszczęła w ich imieniu postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, Lettori nie są stroną w postępowaniu, które toczy się wyłącznie między Komisją a Włochami. Spotkanie mediacyjne było dla przedstawicieli Lettori wyjątkową okazją do bezpośredniego spotkania i przesłuchania przedstawicieli Ministerstwa Uczelni.

Raport ze spotkania wysłany następnie do Lettori brzmi jak transkrypcja przesłuchania na sali sądowej. Kwestią sporną jest to, czy Włochy zamierzają zrekonstruować kariery Lettoriego na podstawie ustawy z marca 2004 r., zgodnie z wykładnią TSUE w orzeczeniu w sprawie C-119/04, czy zgodnie z wykładnią retrospektywnej ustawy Gelmini z 2010 r.

Przedstawiciele resortu wielokrotnie próbowali ominąć tę kwestię. Naciskani przez przedstawicieli Lettori oświadczyli, że dekret respektuje wszystkie stosowne krajowe i europejskie orzecznictwo. Co ciekawe, kolejność wyrazów w tej odpowiedzi stawia prawo krajowe przed prawem unijnym. Przypominając ministerstwu, że prawo UE jest nadrzędne nad prawem krajowym, przedstawiciele Lettori sondowali dalej i pytali przedstawicieli ministerstwa, któremu z rozporządzeń międzyresortowych nadaje pierwszeństwo. W tym momencie urzędnicy Ministerstwa powtórzyli, że dekret szanuje całe krajowe i europejskie orzecznictwo, ale dodali, że ustawa Gelmini nadal obowiązuje. W tym momencie obie strony przyznały, że mediacja się nie powiodła. Dlatego strajk narodowy miałby się odbyć.

Obawy FLC CGIL dotyczące prawidłowego wykonania orzeczenia z 2006 r. w sprawie C-119/04 znalazły odzwierciedlenie w liście wysłanym kilka dni po nieudanej mediacji do komisarza ds. miejsc pracy i praw socjalnych, Nicolasa Schmita. List nie pociąga za sobą ciosów. FLC CGIL przypomina Komisji, że w swoich zeznaniach w sprawie C-119/04 Włochy zapewniły Trybunał, że prawidłowo wdrożyły ustawę z marca 2004 r. W piśmie przypomina się ponadto, że po stanowczych zapewnieniach Włoch złożonych ówczesnemu komisarzowi Vladimírowi Špidli, że ustawa z 2004 r. będzie nadal prawidłowo stosowana, Komisja ogłosiła w a komunikat prasowy

że jej postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego przeciwko Włochom zostanie zamknięte. Wartość tych zapewnień, jak cierpko komentuje list, polega na tym, że w 2023 r. wciąż otwarte jest nowe postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w związku z niewykonaniem orzeczenia w sprawie C-119/04.

W swoim przeglądzie dekretu międzyministerialnego zawierającego 6.440 słów, FLC CGIL w zaledwie 40 słowach rzuca wyzwanie i interpretuje dekret w liście do Komisji w następujący sposób:

"W stanowisku zajętym w dekrecie międzyministerialnym Włochy faktycznie zwracają się do Komisji, strażnika Traktatu, o unieważnienie Trybunału Sprawiedliwości i ustaleń własnych sądów krajowych oraz o przyznanie pierwszeństwa interpretacyjnego „ustawie Gelmini".

Równoległe wystąpienia przed Komisją złożone przez Asso.CEL.L, związek zawodowy Uniwersytetu „La Sapienza” z siedzibą w Rzymie, wskazują na konsekwencje:

Po protestach, które odbyły się przed Ministerstwem Uniwersytetów w Rzymie w dn Grudzień 13 ostatni, a następnie dalej Kwiecień 20 , piątkowy strajk narodowy był trzecią akcją protestacyjną podjętą przez związki zawodowe w tym roku akademickim i najbardziej udaną. Na kampusach we Włoszech do Lettori, emerytów i żołnierzy, dołączyli ich koledzy z CEL. Kategoria nauczycieli akademickich wykonujących dokładnie taką samą pracę jak Lettori, zgodnie z prawem włoskim, CEL powinna mieć prawo do podobnego wynagrodzenia.  

In Padova ,  Florencja (1), Perugia (2) Sassari i inne miasta uniwersyteckie we Włoszech lokalna telewizja i prasa hojnie relacjonowały strajk Lettori. Dokładnie dokumentując długotrwałą dyskryminację, historie odnotowują również wsparcie uczniów dla swoich nauczycieli Lettori i wysoki szacunek, jakim cieszą się oni na swoich kursach. Omawiane są również inicjatywy takie jak spotkania z rektorami.

Kurt Rollin jest przedstawicielem Asso.CEL.L emerytowanego Lettori. The  List otwarty napisał do minister ds. uniwersytetów, Anny Marii Bernini, dokumentuje, jak emerytowani Lettori żyją blisko granicy ubóstwa w wyniku otrzymywanych przez nich dyskryminujących emerytur. Przemawiając przed biurem rektora na kampusie Uniwersytetu „La Sapienza” w Rzymie, pan Rollin powiedział:

 "Rozporządzenie międzyresortowe jest jawną próbą uniknięcia orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-119/04. Jak mantra dekret powtarza, że ​​orzeczenie musi być interpretowane zgodnie z retrospektywną ustawą Gelmini z 2010 r., tak jakby wykluczało to wszelkie inne interpretacje. W tych okolicznościach Komisja powinna niezwłocznie skierować sprawę Lettori do Trybunału Sprawiedliwości, a tym samym umożliwić samemu Trybunałowi interpretację retrospektywnej wykładni wyroku Gelmini w sprawie C-119/04, dokonanej przez Gelmini."

Eurodeputowana z Dublina, Clare Daly, niedawno potępiła dyskryminację Lettoriego w a przemówienie przed Parlamentem Europejskim. Równocześnie sporządziła tzw  Pytanie poselskie dotyczące art. 138 Regulaminu  do Komisji w tej sprawie, podpisany przez sześciu innych irlandzkich posłów do PE.

Poseł Daly powiedział:

"Sprawa Lettoriego jest najdłużej trwającym naruszeniem postanowienia Traktatu dotyczącego równego traktowania w historii UE. Włoskie uniwersytety otrzymują bardzo hojne fundusze unijne. Etyka wzajemności wymaga, aby Włochy przestrzegały teraz rządów prawa i wypłacały odszkodowania Lettori, emerytowanym i będącym w służbie, za nieprzerwaną i pełną odbudowę kariery należnej im od daty ich pierwszego zatrudnienia."

____________

(1) Od 04.00 do 06.30

(2) Od 04.40 do 06.47